|
|
|
|
DISTORT YOURSELF
|
Σας άρεσαν οι BUSH; Το θεωρήσατε κι εσείς σαν ένα από τα καλύτερα κιθαριστικά και δυναμικά σχήματα της Βρετανίας; Θεωρείτε πως αδικήθηκαν για τη μεριά του Ατλαντικού που είχαν ως τόπο καταγωγής; Σας αρέσει λοιπόν το αλτερνατιβ σκληρό ροκ, με τις καλές μελωδίες και τα αλλεπάλληλα ξεσπάσματα;
Αν έστω και ένα ΝΑΙ υπάρχει σε αυτές τις απλές ερωτήσεις, τότε σπεύσατε για αυτό το δίσκο. Οι Institute είναι ένα καινούριο συγκρότημα όπου τραγουδά ο Gavin Rossdale , ο πρώην τραγουδιστής των Bush, με την ομολογουμένως πολύ όμορφη και εκφραστική και άμεσα αναγνωρίσιμη φωνή. Με πολύ προσοχή προσπαθεί να επισημάνει πως δεν είναι ένα προσωπικό του project. Και όσο και αν η φωνή ξεχωρίζει, όσο και αν είναι σεμνός ο ίδιος και δεν πολύπλασάρεται η σχέση του με την τραγουδίστρια των No Doubt (τη γνωστή Gwen ) η παρουσία του στους Institute είναι κυρίαρχη. Με χαρά βλέπεις πως συμμετέχουν επίσης ο Cache Tolman (μπασίστας από τους Rival Schools ) και ο Chris Traynor (που έπαιζε κιθάρα και στους Bush και στους Orange 9mm και στο μεγαθήριο των Helmet ). Στην παραγωγή επίσης ο Page Hamilton, ο καταλύτης στους helmet.
Πέρασε λοιπόν τον Ατλαντικό, μας χάρισε καταπληκτικά τραγούδια με τους Bush και αποφάσισε να μείνει πια στη μεγάλη πόλη της Νέας Υόρκης. Πρόσθεσε και έναν ντράμερ από το Μπρούκλυν και έφτιαξε ένα σούπερ γκρουπ, αμερικάνικης διάθεσης και βεληνεκούς για μεγάλα πράγματα. Για να σταθεί στα εμπορικά ονόματα των Nickelback και των Staind, και σε αυτά των Paparoach και των Limp Bizkit και να κρατά τη δικιά του ταυτότητα χάρη στην υπέροχη χροιά της φωνής του Rossdale.
Κομμάτι δυναμίτης το bullet-proof skin, ρουκέτα άμεσης ανάφλεξης το επόμενο when animal attack και βλέπεις τα άλογα στο εξώφυλλο να καλπάζουν μαζί σου. Λιβάδια και απόκρημνες πλαγιές, χορταριασμένα χωράφια και σκαλισμένοι μπαξέδες, κροκάλες και καρποφόροι θάμνοι, κοτρόνες και άγονα εδάφη, χώματα σκασμένα από την ανυδρία και σαύρες να βαριούνται να λιαστούνε. Ξεπετάλωτα τα άλογα ακολουθούν τις εναλλαγές στη μουσική, χλιμιντρίζουν και σηκώνονται στα 2 τους πόδια, ανεμίζουν χαίτες για να ξελογιάσουν αμαζόνες, κτυπάνε τις οπλές σαν ηλεκτρισμένοι ραβδοσκόποι. Ένα κοπάνημα είναι ο δίσκος, με γλυκές στιγμές ξεκούρασης, φορτωμένες κιθάρες που τα χώνουν και μια φωνή εξουσιαστή είναι ο ακέφαλος καβαλάρης. Στιγμές πανέμορφες με μελωδικά σόλα και ο δίσκος κυλά πολύ ευχάριστα για τη σχεδόν μια ώρα που κρατά. Μετά repeat, ιδανικό για ταξίδι σε άδειο δρόμο (όχι για Αττική, για πιο μεγάλες διαδρομές). Μόνο σημείο που πρέπει να προσέξετε: τα ραντάρ στην εθνική.
Hot point: Ξεκίνα με το μελωδικό και ήσυχο ambulances και γλυκοκοίταξε τη συνοδηγό σου, θα έχεις πολύ καλό ταξίδι !
Κυριάκος Σκορδάς |