 |
|
|
|
IN THE MOOD FOR LOVE
|
Μία ακόμα κινέζικη ταινία; Θα ξεχάσω τα αγγλικά μου! Δώστε σας παρακαλώ ένα κίνητρο να τη δω. Οι θεατές που περιμένουν να δουν την απάντηση της Κίνας στις 9,5 Εβδομάδες θα απογοητευτούν. Αχνισμένα από τις ανάσες των εραστών παράθυρα, δαντελένια εσώρουχα βιαστικά πεταμένα στο πάτωμα, σκοτεινά πλάνα ιδρωμένων κορμιών που θα σε κάνουν να αναφωνήσεις «νομίζω ότι είδα το στήθος της!» απουσιάζουν παντελώς από την ταινία και ο λόγος είναι απλός: Πρόκειται για μια από τις πιο κομψές, διακριτικές και αξιοπρεπείς ταινίες που θα δείτε, αληθινά ρομαντική αισθησιακά όμορφη, ένα τέλειο θέαμα για μάτια που έχουν μπουχτίσει από το χυδαίο έρωτα και τα γελοία όνειρα που πουλάει κατά κόρον ο σύγχρονος κινηματογράφος. Δεν έχω σκοπό να την δω αλλά το παίζω κουλτουριάρης! Πείτε μου σας παρακαλώ την υπόθεση για να εντυπωσιάσω τους φίλους μου. Η ταινία διηγείται την ιδιόρρυθμη σχέση που δημιουργείται ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα σε μια γειτονιά στο Hong Kong του 1962. Ιδιόρρυθμη γιατί αποφασίζουν να πλησιάσουν ο ένας τον άλλον όταν καταλαβαίνουν ότι οι σύζυγοί τους έχουν μεταξύ τους ερωτικό δεσμό. Μαζί θα προσπαθήσουν να διασκεδάσουν τη μοναξιά που δημιουργεί η πικρή γεύση της προδοσίας, θα κάνουν σχέδια για τους γάμους τους, αλλά η έλξη μεταξύ τους είναι αναπόφευκτη. Μην φοβάστε ότι θα δείτε μια "κουλτουριάρικη", δυσνόητη ταινία. Η υπόθεση μπορεί να μην έχει δραματικές διακυμάνσεις για να κρατάει πάντοτε το ενδιαφέρον σας, αλλά είναι ρεαλιστική (λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες που επικρατούσαν στο Hong Kong τη δεκαετία του ´60) και γεμάτη ανθρώπινες στιγμές. Ενώ το θέμα θα μπορούσε να παρουσιαστεί με γαργαλιστικό τρόπο, ο σκηνοθέτης προτιμάει να μας δείξει τα διλήμματα και το συναισθηματικό ρίσκο έχει η απόφαση να ξεκινήσεις μια εξωσυζυγική σχέση. Δεν έχω κανένα πρόβλημα να δω μια κινέζικη ταινία. Λάτρεψα τις γραφικές κομμώσεις και τις φολκλορικές ενδυμασίες στο Ο Τίγρης και ο Δράκος. Να περιμένω κάτι παρόμοιο; Για μια ακόμα φορά θα σας απογοητεύσω. Τα κομψά κουστούμια του κυρίου, τα κομψά και εφαρμοστά φορέματα της κυρίας (διαφορετικό σε κάθε σκηνή), η κόμμωσή της, οι νωχελικές κινήσεις της, ακόμα και ο τρόπος που κρατάει την τσάντα προσφέρουν πραγματικά ένα οφθαλμόλουτρο ηδονής για κάθε θεατή που έχει γούστο. Όλα αυτά υπό την επιδέξια σκηνοθεσία του Wong Kar - Wai. Τις εντυπώσεις φυσικά κερδίζει η Maggie Cheung που περιφέρει τη μελαγχολική της ομορφιά και το απόμακρο χαμόγελό της σε κάθε καρέ της ταινίες προς ικανοποίηση του αντρικού κοινού, ανταγωνιζόμενη σε φινέτσα την Audrey Hepborn και σε ψυχρότητα την Grace Kelly. Οι στυλίστες του Hollywood θα μπορούσαν να μάθουν πολλά απ? αυτή την ταινία. Στα θετικά θα μπορούσαμε να αναφέρουμε την μουσική του Michael Galasso, ο οποίος προσθέτει την δικιά του πινελιά στην γοητεία του έργου καθώς και την ερμηνεία του Tony Leung Chi Wai, ο οποίος βραβεύτηκε με το Χρυσό Φοίνικα Α ανδρικού ρόλου στο πρόσφατο φεστιβάλ Κανών. Έμαθα ότι ο σκηνοθέτης δεν είχε αρκετά λεφτά για να πληρώσει τέσσερις ηθοποιούς, γι´ αυτό δε δείχνει τα πρόσωπα του συζύγου της κυρίας και της συζύγου του κύριου, παρά μόνο τις πλάτες τους. Δώστε μου σας παρακαλώ τη διεύθυνση του, για να του στείλω ένα έμβασμα γιατί πάνω απ? όλα είμαι προστάτης των τεχνών. Είναι αλήθεια ότι οι δυστυχείς «συμπρωταγωνιστές» δεν θα επωφεληθούν καθόλου από την επιτυχία της ταινίας, γιατί είτε βλέπουμε τις πλάτες τους, είτε τους ακούμε να μιλάνε. Αυτό δεν έγινε για οικονομικούς λόγους αλλά για άλλους δύο: Κατ? αρχάς, ο σκηνοθέτης ήθελε έτσι να δηλώσει ότι δεν το ενδιέφερε η παράνομη σχέση των συζύγων των πρωταγωνιστών (και δεν ενδιαφέρει ούτε εμάς). Τον ενδιαφέρει πως αντιμετωπίζουν την απιστία οι δυο ήρωες και πως αυτή τους φέρνει πιο κοντά. Δεύτερον, αυτή η «διακριτικότητα» και δεδομένου ότι το κοινό ταυτίζεται με το κεντρικό ζευγάρι, τονίζει στο θεατή ότι η προδοσία αυτή θα μπορούσε να συμβεί σε οποιοδήποτε παντρεμένο ζευγάρι, οποιασδήποτε χώρας και εποχής. Μήπως σε χάζεψε τόσο η πρωταγωνίστρια, που δεν πρόσεξες κανένα αρνητικό στην ταινία; Και η Sharon Stone ήταν όμορφη στο Sliver, αλλά δεν ψαρώσαμε! Το πρώτο αρνητικό της ταινίας είναι ο αργός ρυθμός της, που σε κουράζει. Εξάλλου, δεν πρόκειται για τον Πόλεμο των ’στρων αλλά για μια ερωτική ιστορία, οπότε η διάρκεια του έργου θα μπορούσε να είναι μικρότερη. Επίσης, το θερμό ταμπεραμέντο του έλληνα θεατή θα ενοχληθεί από την έλλειψη έστω και μικρών «ξεσπασμάτων», που σε κάνει πολλές φορές να τιναχτείς από τη θέση σου και να φωνάξεις αγανακτισμένος «φίλησέ την επιτέλους!» Η ταινία είναι γεμάτη υποσχέσεις και προσδοκίες για τη σχέση των δύο πρωταγωνιστών που δεν εκπληρώνονται. Όμως, έτσι είναι η ίδια η ζωή. Οπότε, μη μελαγχολείτε, απλώς sit back and enjoy it! Ηθοποιοί: Tony Leung Chi - Wai, Maggie Cheung Σκηνοθεσία: Wong Kar - Wai Σενάριο: Wong Kar - Wai Παραγωγή: Wong Kar - Wai, William Chang Official Site: http://www.wkw-inthemoodforlove.com/
Αργύρης Παπαποστόλου |
Cinefreak
