SIEGES EVEN

3/12/2005

B-LIVE Λάρισα

Ζούμε σε μία χώρα όπου κακά τα ψέματα μόνο να γκρινιάζουμε ξέρουμε. Ζούμε σε μία χώρα όπου είναι μοιραίο κάποια στιγμή να γίνει αν όχι στα παιδιά στα παιδιά των παιδιών μας ίσως να μαζευτούμε όλοι οι Έλληνες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη…πώς να μην γίνει αυτό όταν οι μισοί Έλληνες σνομπάρουν την επαρχία και οι άλλοι μισοί που μένουνε σε αυτή έχουν το σύνδρομο της επαρχίας

Γιατί φίλε συμπολίτη που ακούς υποτίθεται rock δεν παρευρέθηκες σε αυτήν τη συναυλία; Επειδή τους λένε Sieges Even ε και όχι Maiden προφανώς. Ε ναι εδώ δεν μας παίρνει να πάρουμε το μηχανάκι να βάλουμε επάνω τη γκόμενα να κάνουμε σούζα έξω από το χώρο να χτυπηθούμε για εκατομμυριοστή φορά με το “Trooper” . Ύστερα όμως έχεις απαιτήσεις από νέους ανθρώπους όπως ο Μίλτος να σου φέρουνε το τάδε group. Πώς να γίνει αυτό όταν στο χώρο ήμασταν δεν ήμασταν 120 άτομα; Ή πώς να γίνει αυτό όταν κάποιοι στη συμπρωτεύουσα στην οποία δεν εμφανίστηκαν οι Εven προτίμησαν να δούνε για χιλιοστή φορά Candlemass και Destruction;

Αν γυρίσει κάποιος και μου πει ότι οι Even δεν είναι και τόσο γνωστό group στους νεότερους fans θα του αντιτείνω ότι σε μία εποχή όπου τα peer to peer προγράμματα στο net είναι πάμπολλα θα μπορούσε αν δεν κατέχει τα cd τους να τους μάθει από εκεί. Αλλά τι λέω τώρα εδώ εμείς τα θέλουμε όλα έτοιμα. Για να τελειώνω καλύτερα θα ήτανε για όλους μας θα ήτανε να μην ξαναγίνει συναυλία τέτοιου είδους σε αυτή την πόλη. Για κανέναν Παπακωνσταντίνου καλή είναι η Λάρισα.

Πρώτοι στη σκηνή οι Λαρισαίοι προοδευτικοί Innosense. 30-35 λεπτά set πολύ καλή εμφάνιση 2 δικά τους 4 διασκευές στα “Cardinal Sin” των Conception,”Pleasant shade of grey part 3” των Fates Warning ,”Undertow” των Pain of Salvation και “Interzone” των Tea Party.. Ο ήχος ήτανε μέτριος τα πλήκτρα ειδικά χάνανε πάρα πολύ,ο κιθαρίστας έπαιζε εκ του ασφαλούς αλλά η ψυχή της μπάντας ήτανε ο τραγουδιστής Βασίλης Γεωργίου ο οποίος παρότι δεν μπόρεσε να ξεπεράσει το άγχος του στην επικοινωνία του με το κοινό στα φωνητικά του ήτανε άψογος. Πολλά κιλά μουσική ξέρει και ο μπασίστας αφού έπαιζε τα θέματα του για πλάκα. Γενικά καλή εμφάνιση και ελπίζουμε να τους ξαναπετύχουμε.

Ώρα 22.00 οι Sieges Even ανεβαίνουν στη σκηνή για την πρώτη τους εμφάνιση παρακαλώ σε αυτή την ευρωπαϊκή περιοδεία μας παίρνουν το σκαλπ για 2 ώρες και φεύγουν. Αυτά.

Αυτά διότι τι να γράψω; Για τον Alex Holzwarth μέσα στους 5-6 καλύτερους drummer που έχω δει live; Που σε 2-3 τραγούδια ενώ έπαιζε άναψε και τσιγάρο; Τον αδερφό του Oliver ο οποίος χόρευε στα δεξιά όπως βλέπαμε με το μπάσο του; Τον Markus Steffen ο οποίος δεν “ξέφυγε” ούτε μία φορά και παρόλα αυτά κατάφερε να εντυπωσιάσει; Ή τον Arno Menses ο οποίος έκανε ότι μπορούσε να ξεσηκώσει το κοινό να το κάνει να τραγουδήσει μαζί του και παράλληλα να τραγουδήσει στις τεχνικότατες συνθέσεις τους και να αντικαταστήσει επάξια τραγουδιστές σαν τον Kaiser;

Παρά τον μετριότατο ήχο λοιπόν σε φωνητικά και κιθάρα οι Even ήτανε τρομεροί. Το κλισέ ότι κάποιες συναυλίες δεν βλέπονται απλώς αλλά βιώνονται ταιριάζει εδώ κουτί. Για το τέλος θα παραθέσω το set-list διότι το να αρχίσω να παραθέτω κάποιες χοντράδες που άκουσα από το κοινό πέρα από γέλιο δεν έχουνε να κάνουνε σε τίποτα με αυτή τη μαγική βραδιά

Από το “Life Cycle” το “Repression and Resistance” και το ομώνυμο από το “Steps” το “Tangerine Windows of Solace” από τη δισκάρα “A sense of Change” τα “Ode to Sisiphus/The waking Hours”, “Prime”, “Behind Closed Doors” ,”Epigram for the last straw” και από το τελευταίο τους album “The art of navigating by the stars” που είναι από τα καλύτερα φέτος τα “Styx” ,”The weight”,”Unbreakable”, “To the ones who have failed”,”The lonely wiew of condors” και “Stigmata”.

Αυτά thanx Μίλτο για την εξυπηρέτηση και ας ελπίσουμε όποτε ξαναγίνει live εδώ να αξιωθούνε κάποιοι και να σηκωθούνε από τον καναπέ τους.

Θοδωρής Angus