GRAND PRIX VIVE LA FETE SURPRISE/MUSIC KITCHEN 13/12/2005

Οι Vive la fete είναι ουσιαστικά ένα ντουέτο που ασχολείται με το γκλαμουράτο electro, το απόλυτα ρυθμικό, με πολλά vibes και με κυριαρχία του μπάσου ήχου στον ρυθμό. Γεμάτα τέμπο, κλασικό κάλεσμα για χορό, κούνημα, ξεσάλωμα, διασκέδαση και ελαφριά διάθεση. Παρτυ time, ναι γιατί όχι. Τραγούδια που θα κεντρίσουν το ενδιαφέρον της παρέας σε κάποια μπαρ, και τα πειράγματα και τα χορευτικά κολπάκια θα ξεκινήσουν.

Έξω τα βαθυστόχαστα νοήματα, επιστροφή στο «η μουσική είναι ξενοιασιά και διασκέδαση». Μηνύματα περασμένα με έντονη σεξουαλικότητα, απλότητα και κέφι. Κομμάτια ευχάριστα, γεμάτα, πλήκτρα και όμορφες μελωδικές εναλλαγές. Φωνητικά γυναικεία, με λίγη punk διάθεση, αλλά και νάζι και καθαρή προφορά.

Από εκεί και πέρα πρέπει να προσθέσουμε τα απαραίτητα συμπληρωματικά στοιχεία. Τα τραγούδια είναι ερμηνευμένα και όμορφα και στα γαλλικά. Απόλυτα λογικό αυτό καθώς το ντουέτο αυτό είναι από το Βέλγιο . Η τραγουδίστρια έχει και φωνή και κορμί! Το εξώφυλλο περίτρανα το δηλώνει. Els Pynoo τη λένε. Ο αδύνατος μελαχρινός άνδρας που, που και που τραγουδά και αυτός, και έχει το γενικό πρόσταγμα για τα beat και τον μπάσο ήχο είναι ο Danny Mommens , ο μπασίστας των deus!!!!! Και αυτός ο δίσκος, δεν είναι το 1^ο grand prix αλλά ο 4^ος μεγάλος τους δίσκος!!

Sabrina η Κατίνα στο ρεφρέν (!!!), εδώ και η μικρούλα petine putain, hot shot, non stop vive fosset και το κέφι συνεχίζεται σα να μπήκε το Underberg μέσα στο cd player. Μεγάλη διάρκεια, κάπου επαναλαμβανόμενα μέρη, αλλά με ταχύτητα και αμείωτη διάθεση κεφιού. Κάτι τα ονόματα ηθοποιών, κάτι το εύθυμο της ερμηνείας στα σίγουρα θα σας φέρουν στο νου τους γερμανούς stereo total, ειδικά προς το φετινό τους χιουμοριστικό τους άλμπουμ. Τα vibes όμως και πιο επιθετικό μπιτάτο ύφος θα σας θυμίσουν και τις καναδέζες lesbians on ecstasy αλλά ακόμη και τις le tigre. Ανακάτεμα δεκαετιών και να το σύγχρονο electroclash. Με ρομποτική διάθεση, σαν μεθυσμένοι kraftwerk.

Το εντυπωσιακό όμως δεν είναι ότι ο δίσκος ακούγεται μονοκοπανιά, αυτό συμβαίνει αρκετές φορές στους ευκολόπιστους μουσικόφιλους. Το εντυπωσιακό είναι ότι…χορεύεται μονοκοπανιά. Κάθε φορά που τον ακούω, διασκεδάζω, μου φτιάχνει η διάθεση, νιώθω ότι ακούω κάτι φθηνό και επιφανειακό, αλλά από την άλλη αντιλαμβάνομαι πως θέλει μαεστρία αυτό να γίνεται αποδεκτό.

Κυριάκος Σκορδάς