APSE APSE ACUARELA/OLON 22/12/2005

Ο δίσκος των APSE είναι από αυτούς που σε κερδίζουν στο ΑΠΣΕ (APSE) Σβήσε. Ειδικά αν είστε φίλοι/ες του λεγόμενου post ήχου θα βρείτε μια πολύ καλή κυκλοφορία, η οποία όσο μίνι και αν είναι μια χαρά στέκεται αυτόνομα.

Οι APSE είναι Αμερικάνοι και αυτή είναι η πλήρης σύνθεση, αν και πριν λίγες μέρες κάτι ανακατατάξεις συνέβησαν: Robert W Toher - Guitar, Vocals , Ryan M Todd - Bass, Synthesizer, Ezer Lichtenstein - Drums, Electronic Percussion, Aaron Piccirillo - Guitar, Baritone Guitar, Michael Gundlach - Guitar, Backing Vocals, Matthew Wick - Auxiliary Drums, Percussion

Μια παρέα 20-something νέων από τη Νέα Αγγλία που το όνομά τους έχει τον μυστικιστικό τίτλο Apse, το μέρος όπου φυλάσσονται οι νεκροί Άγιοι (κάτι σαν το οστεοφυλάκιο …) ή στην εκκλησιαστική αρχιτεκτονική η αψίδα, του τελειώματος ενός ναού. Παρόλα αυτά η μουσική δεν έχει κανένα μυστηριώδες εκκλησιολογικό ύφος, όσο και αν είναι κατάφωρα σκοτεινό. Στα μόλις 6 κομμάτια του δίσκου θα δείτε (θα ακούσετε δηλαδή, αλλά από συνήθεια…) πολλές εξάρσεις, αρκετές ανάπαυλες μελαγχολικής αναζήτησης στο ύφος των savoy grand, αρκετή μελωδία σε στιγμές ακόμη και κοντά στο ύφος των Lanterna, πάρα πολλά γεμάτα και συμφωνικά κλασικά μέρη. Και το όλο άκουσμα θα σας θυμίσει ίσως τους Explosions in the Sky, στα χαμηλότονα μελωδικά τους Godspeed YBE και στα ξεσπάσματα ίσως και τους Isis. Μόνο που τα όποια λιγοστά φωνητικά είναι αιθέρια και απόμακρα, και όχι ασφαλώς brutal σαν των Isis. Συντροφιά ακούγονται με τα κιθαριστικά αρπίσματα και με τα space γεμίσματα. Κάποια πιο επιθετικά μπασίματα (με το μπάσο…) έχουν μικρή δόση ψυχεδέλειας και progressive, όπως στο norse όπου κλείνει ο δίσκος.

Πρόκειται για μια πολύ αξιόλογη δουλειά, από τις ομορφότερες του έτους που αποχαιρετάμε. Οι Apse έχουν όντως μια μυστική/μαγική ικανότητα να σε μαγνητίσουν. Ίσως έχουν μια καταπληκτική ικανότητα να αισθάνεσαι πως συμμετέχεις κι εσύ σε αυτή την εξερευνητική τους προσπάθεια, καθώς το κάθε κομμάτι εξελίσσεται με τόσο αξιοθαύμαστο τρόπο. Κομμάτια πολυστρωματωμένα, με πολλές αλλαγές, σίγουρα πρωτότυπα, όσο και αν οι ίδιοι θιασώτες του post ήχου είναι. Και σε αυτό βοηθά πολύ να είναι τα κομμάτια τόσο στέρεα καθώς συμμετέχουν 2 drummers (όπως κάνουν και οι Do Make Say Think…).

Νομίζω ότι όσο αρκετά και αν παρέθεσα άλλα post-rock σχήματα, οι Apse έχουν μια πολύ όμορφη αυτόνομη οντότητα, προσφέροντας μια μουσική που το 2005…φάνηκε λίγο να οπισθοχωρεί (κάποιοι καλοθελητές βάλθηκαν να πουν πως το post έχει ήδη εξαντληθεί..). Ο δίσκος τους κυκλοφορεί από την ισπανική (ψαγμένη όντως) Acuarela discos, ενώ στην ηχογράφηση συμμετέχει και ένα μέλος των Ισπανών Migala.

Αυτά, αναζητείστε τον αξίζει τον κόπο.

Κυριάκος Σκορδάς