PEARL HARBOR Michael Bay Το σύνδρομο του "Τιτανικού" 4/9/2001

Αποκλειστικό: η εξομολόγηση του Αργυρίου Παπαποστόλου στον Πάτερ Κουλτούριο*

(* ´Aγιος Κουλτούριος: προστάτης των απανταχού σινεφίλ. Πέθανε με μαρτυρικό τρόπο όταν οι παραγωγοί του Hollywood τον ανάγκασαν να δει το Mexican εκατό φορές. Δεν άντεξε ούτε τα πέντε πρώτα λεπτά και πέθανε από ανία. Η εκκλησία των κινηματογραφόφιλων γιορτάζει την μνήμη του πανηγυρικά στις 30 Φεβρουαρίου.)

Πάτερ αμάρτησα για τους σινεφίλ φίλους μου (όπως λέμε αμάρτησα για τα παιδιά μου).

Γίνε ποιος σαφής τέκνο μου: αρνήθηκες να υπογράψεις για τις ταυτότητες; Λήστεψες γριούλα; Βλαστήμησες τον Χριστόδουλο;

Πολύ χειρότερο Πάτερ: πήγα και είδα... (διστάζει από ντροπή) το... Pearl Harbor!

(ο Πάτερ σκανδαλίζεται ωσάν να του δείξανε γυμνές φωτογραφίες της Λουκά.)

Αναλογίζεσαι αυτή την πράξη τέκνο μου; Το ευαγγέλιο των σινεφίλ το λέει ξεκάθαρα: "όποιος δει αυτή την αμερικάνικη σαχλαμάρα δεν έχει θέση στον ουρανό!" Πως μπόρεσες εσύ; Εσένα που σε μεγάλωσα με Αγγελόπουλο, που σε ανέθρεψα με ιρανικό κινηματογράφο!

(με δάκρυα στα μάτια...)

Πάτερ το έκανα για τους σινεφίλ φίλους μου. Για να το δω εγώ και να αποτρέψω εκείνους! Να κουβαλήσω εγώ αυτόν τον σταυρό, όχι εκείνοι!.

Ήταν Παρασκευή βράδυ 31 Αυγούστου 2001. Χωρίς αιδώ πήγα στο σινεμά και έκοψα το εισιτήριο. Η κοπέλα στο γκισέ με αγριοκοίταξε και μου είπε: "θα σου δώσω το εισιτήριο γιατί είναι η δουλεία μου. Αλλά να ξέρεις ότι κάνεις μεγάλο λάθος! Ο Θεός να σε συγχωρέσει!". Ήταν 23:15 όταν χυδαίες σκέψεις με σπρώξανε στην σκοτεινή αίθουσα. Το μυαλό μου είχε θολώσει, δεν ξεχώριζα το σωστό από το λάθος. Το μόνο που σκεφτόμουνα είναι όλες οι σκηνές πολεμικής βλακείας και φθηνού ρομάντζο που θα έβλεπα.

Το έργο άρχισε. Ο σκηνοθέτης με ύπουλο τρόπο έκανε τα 15 πρώτα λεπτά ενδιαφέροντα: Λίγο το χιούμορ, λίγο η όμορφη αναπαράσταση της εποχής, λίγο η πρωταγωνίστρια και δεν έλεγα να φύγω, ανυποψίαστος για το τι θα επακολουθήσει. Και ξαφνικά ο Ben Afflec φεύγει για Αγγλία και μετά από μια αερομαχία θεωρείται νεκρός. Και εκεί αρχίζει το δράμα μου Πάτερ. Ο σκηνοθέτης αρχίζει και δείχνει το πραγματικό, σκληρό του πρόσωπο.

Χωρίς ίχνος ντροπής η ταινία κάνει μια επίδειξη όλων των κλισέ από την πλούσια συλλογή των blockbasters τα τελευταία πέντε χρόνια: Ανύπαρκτο σενάριο, εντυπωσιακές σκηνές video clip, ακατάσχετο slow motion, ατσαλάκωτοι πρωταγωνιστές λες και βλέπεις ζωντανούς την Barbie και τον Ken, αμερικάνικος πατριωτισμός σε βαθμός ιστορικής διαστρέβλωσης και αλαζονείας και ένα ερωτικό τρίγωνο που ξεστομίζει ατάκες του τύπου "όσο κοιτάω το ηλιοβασίλεμα θα σκέφτομαι εσένα".

Το στομάχι μου Πάτερ αρχίζει και ανακατεύεται. Το κακό όμως δεν έχει έρθει ακόμα. Μετά από μία ώρα αρχίζει η περιβόητη επίθεση των Ιαπώνων στο λιμάνι του τίτλου. Επί σαράντα λεπτά, όχι μόνο οι αμερικάνοι στρατιώτες αλλά και οι τηλεθεατές βομβαρδίζονται από μπερδεμένες εικόνες εκκωφαντικού ήχου, αλλεπάλληλων εκρήξεων, εκατοντάδων πτωμάτων και ηλίθιων πράξεων ηρωισμού (όπως ο ερασιτέχνης καμεραμάν που "τραβάει" την επίθεση και φυσικά σκοτώνεται, ή ο μάγειρας Gooding που παρατάει την κουτάλα, πιάνει για πρώτη φορά στην ζωή του οπλοπολυβόλο και καταφέρνει να καταρρίψει ένα εχθρικό αεροπλάνο). Μέσα απ? όλα αυτά φυσικά οι δύο πρωταγωνιστές βγαίνουν αλώβητοι: όχι μόνο καταλήγουν πασαλειμμένοι με αρκετό γράσο και σκόνη ώστε να φαίνονται σέξι, αλλά γίνονται και ήρωες...

(οι λυγμοί τον πνίγουν, δεν μπορεί να συνεχίσει)

Αρκετά άκουσα τέκνο μου! Θα λες κάθε μέρα εκατό φορές το "Bergman* ημών" και θα βλέπεις τρεις ταινίες του Κουστουρίτσα καθημερινά για να ξεπλυθούν οι αμαρτίες σου. Και άντε στην ευχή του Φελίνι.

(* Bergman: σουηδός σκηνοθέτης απ´ αυτούς που βαριέσαι να βλέπεις αλλά πρέπει, αν θέλεις αν λέγεσαι κουλτουριάρης.)

Και το ξέσπασμα του αρθρογράφου:

Δηλαδή ο κινηματογράφος κατάντησε είναι ή ιρανικές ταινίες με πρωταγωνίστριες ντυμένες στα τσαντόρ ή αμερικάνικα blockbusters που προσβάλλουν τη νοημοσύνη του θεατή; Δεν υπάρχει μέση λύση; Τι έγινε και το Hollywood έπαψε να βγάζει ταινίες σαν το "Όταν ο Χάρυ Γνώρισε τη Σάλλυ";

Σκηνοθεσία: Michael Bay

Σενάριο: Randall Wallace

Ηθοποιοί: Ben Affleck, Josh Hartnett, Kate Beckinsale, Cuba Gooding Jr., John Voight, Alec Baldwin, Dan Aykroyd

Παραγωγή: Michael Bay, Jerry Bruckheimer

Διάρκεια: 183 λεπτά

Official Site: http://www.pearlharbor.com

Αργύρης Παπαποστόλου