HYPNOTIZE SYSTEM OF A DOWN 26/1/2006

Κάποια στιγμή επιτέλους το πήρα απόφαση! Ήταν γύρω στις τρεις τα ξημερώματα, και ήμουν στην τρίτη ακρόαση του νέου album των αγαπημένων μου System of a Down – Hypnotize… μου είναι αδύνατον όμως να γράψω. Πρέπει να το ακούσω ξανά και ξανά, να το κάνω κτήμα μου, να αρχίσω να ξεχωρίζω «τα παιδιά τους» αλλιώς τι να σας γράψω; «Μετά από επίπονη προσπάθεια για ολοκληρωμένη άποψή το μόνο που μπορώ να σας πω είναι «WOW»»;

Ωραία τα κατάφεραν να με καταστρέψουν θορυβωδώς και παταγωδώς θα έλεγα! Δεν μου φτάνει η προσωπική μου τραγωδία: ο Tankian, o Serj μου, δεν γνωρίζει την ύπαρξή μου! Αλλά να μην σας κουράζω με τα συναισθηματικά μου! Αυτά τα έχω παραδώσει στη… Λίτσα Πατέρα. Το γράψιμο μπορούν να μη μου το τινάζουν στον αέρα, όμως;

(Το σαλόνι μου έχει γεμίσει, μοντέρνα thrash… περιμένω την αστυνομία που σίγουρα έχουν καλέσει οι γείτονες… δεν έρχονται χμ)

Σταματώ τις προσπάθειες να γράψω και συλλέγω πληροφορίες. Το Hypnotize φιγουράρισε στη 1^η θέση του Billboard 200. Μάλιστα… Τώρα οι System of a Down είναι το μοναδικό συγκρότημα που είδε πρωτιά δύο φορές μέσα σ’ ένα χρόνο αφού και το Μesmerize έκανε μια βολτούλα από την πρωτιά… τι μου λες βρε παιδί μου… Σε σχέση με αυτό που ακούω μου φάνηκαν λίγο βαρετές αυτές οι πληροφορίες…

«Συγνώμη, τι ακούω και θέλω να τα σπάσω όλα;» σκέφτομαι!

Anyway… μου ήρθε άλλη πεφωτισμένη ιδέα κοντοξημερώματα, που λέτε. Μια που ύπνο δεν είχα έτσι κι αλλιώς, άσε που χρωστούσα στον Κυριάκο αυτό το κείμενο εδώ και ΠΟΛΥ καιρό – συγνώμη Κυριάκο μου! – λέω, ας αφήσω το CD να παίζει στον υπολογιστή, τέταρτη φορά πια, και στο παράλληλο να γράψω κάτι άλλο. Μπας και ξεκολλήσω.

Λοιπόν, ως επίδοξη συγγραφέας – πώς είναι η τραγωδία μου με τον Serj, άλλη μια προσιτή επιδίωξη – κουτσογράφω ένα μυθιστόρημα. Αλλά και ως δοσμένη γραφιάς λογικό είναι να είμαι απόλυτα δέσμιά του. Υπερμεγέθης ζήλος θα έλεγα…

Και μέγα λάθος κίνηση, εκείνη την ώρα! Μέσα σε μισή ώρα κατάλαβα το απίστευτο: Το Hypnotize νίκησε το μυθιστόρημά μου! Και μην με πληγώνετε τώρα που σκέφτεστε ότι, φαντάσου τι θα είναι το μυθιστόρημα αφού και η συγγραφέας του προτιμά τους θορυβώδεις ήχους των μεταμοντέρνων thrash System of a Down από το ίδιο της το παιδί. Την οργή και το άγριο βρισίδι…τις τσιρίδες εκατέρωθεν των Tankia Malakian! (Γιατί εδώ που τα λέμε ειλικρινά μας εμπαίζουν λίγο στο Vicinity of Obscenity με τις τσιρίδες, “banana, banana, banana”, “terracotta pie” και λοιπά επιφωνήματα– και καλά μας κάνουν)

Νομίζω για τη μουσική και τον πολιτικό, αυστηρό λόγο τους, την μαχητικότητα και το θυμό τους, τα είπαμε και επί Μesmerize, την προηγούμενη δουλειά τους όπου είχαν ήδη εξαγγείλει τον ερχομό του αδελφού hypnotize. Mesmerize/Hypnotize λοιπόν. Το Soldier Side του hypnotize για παράδειγμα έρχεται να ολοκληρώσει το ακαπέλα αντίστοιχο στο mesmerize. Τολμήστε να τα ακούσετε διαδοχικά. Επανάληψη; Όχι! Σχέση; Μεγάλη! Σαν αληθινά αδελφάκια που παίζουν μαζί με την ψυχολογία μας.

Διότι παίζουν.

Πάω να γράψω, λοιπόν το προαναφερθέν ατυχές μυθιστόρημα ακούγοντας για 4η φορά το cd. Μέσα σε λίγα λεπτά ψαχνόμουνα. Πού άφησα τους στίχους; Άκουσα σωστά; Ξανά πίσω στο Player. Έκλαιγε μισή η λέξη στο μυθιστόρημα… τι γράφω κουραφέξαλα για έρωτες, πολιτικές ίντριγγες, καλέ; Οι System of a Down ομολογώ ότι είναι η πολιτική καταγγελία προσωποποιημένη!

Συμπλήρωσα τη λειψή λέξη… ξανά… «Τι; Ποιο παιδάκι ακούγεται στο… Vicinity of Obscenity;”. Πάλι πειραματίζονται αυτά τα παιδιά. Τι θα γίνει;

“eat all the grass that you want, accidents happen in the dark” στο Kill Rock ‘n Roll

“selling ass for heroin”… στο She’s like heroin

Άρχισα να αμφισβητώ τα μετά πολλών πτυχίων αγγλικά μου!

“Lier, killer, Demon”…” Murderer, Sodomizer”… κραυγάζει ο Serj! Τρομάζω! Πού μαζεύτηκαν όλοι αυτοί στο Holy Mountains! Και για να είναι πιστός στην παροιμία που θέλει να σε αρρωσταίνει κάποιος για να σε γιάνει κατόπιν, τελειώνει «Freedom Freedom, free, free”.

“no noone is gonna save us now, not even God…” “where do you expect us to go when the bombs fall…” ό,τι πιο μελαγχολικό έχω ακούσει από το στόμα τους και τις μουσικές τους για τον πόλεμο στο Tentative.

Είμαι ερωτευμένη… πάλι ο μπαμπάς του Malakian την έκανε τη ζημιά. Υπέροχα φιλοτεχνημένο οικολογικό (είπαμε, δεν αποκεφαλίζουμε τη γη… δεν κόβουμε δέντρα για χαρτί!) cd!

Αυτό ήταν. Πάει το μυθιστόρημα. Για σήμερα τουλάχιστον… δεν είχε καμία ελπίδα. Για ύπνο… χα! Ούτε συζήτηση. Hypnotize καλύτερα…

Γιώτα Θεοδοσίου
yiota_theodossiou@yahoo.com

Atraktos.Net