DEMON / REFLECTION / CRIMSON FIRE

Underworld Club , Αθήνα , Παρασκευή 20/1/2006

Ποιός θα το περίμενε ότι τα μεταλλικά συναυλιακά δρώμενα στην χώρα μας θα χαρακτηρίζονταν αυτόν τον καιρό από τις εμφανίσεις διαφόρων εκπροσώπων του New Wave Of British Heavy Metal κινήματος! Αγγλικά συγκροτήματα που γνώρισαν την ακμή τους στις αρχές και μέχρι τα μέσα της προπερασμένης δεκαετίας επισκέπτονται την χώρα μας και προσπαθούν να αποδείξουν επί σκηνής ότι αφενός άξιζαν καλύτερης τύχης και μεγαλύτερης αναγνώρισης και αφετέρου ότι η δύναμη και ο τσαμπουκάς του μουσικού κινήματος που επηρρέασε όσο κανένα άλλο τον Heavy Metal ήχο είναι ακόμα ζωντανά.

Την αρχή έκαναν τον Δεκέμβριο οι Blitzkrieg και στα τέλη του Γενάρη οι Demon,ενώ η συνέχεια ανήκει στους Diamond Head (19 Φεβρουαρίου),στους Praying Mantis (4 Μαρτίου) και στους Grim Reaper (15 Απριλίου)!Απίστευτο ακούγεται! Βέβαια, πιθανόν κάποιοι να αντιδρούν σε τέτοιες συναυλιακές επιλογές και να μιλούν για πισωγύρισμα,”νεκρανάσταση” ή τουλάχιστον για κάτι γραφικό.Αντιθέτως άλλοι νιώθουν ικανοποίηση που,έστω και με καθυστέρηση πολλών χρόνων,έχουν την ευκαιρία να δούν κάποια παλιά,κλασσικά groups που σημάδεψαν τον ήχο και την ιστορία της μουσικής μας.Σίγουρα ένα από αυτά τα είναι και οι Demon και τα σχεδόν 150 άτομα που συγκεντρώθηκαν στο μικρό Underworld club για τη συναυλία φαίνεται ότι ανήκουν στη δεύτερη κατηγορία.

Τη συναυλιακή αυλαία άνοιξαν οι εγχώριοι Crimson Fire,για τους οποίους γνώριζα μόνο ότι είχαν κυκλοφορήσει ένα demo και ότι σύντομα θα μπούν στο στούντιο για να ηχογραφήσουν την πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά τους.Στα 45 λεπτά της εμφάνισής τους τα νεαρά σε ηλικία μέλη της μπάντας έπαιξαν τα 3 κομμάτια του demo,3 καινούρια κομμάτια σύν μια συμπαθητική διασκευή στο αξέχαστο Night Of The Blade των Tokyo Blade.Από μουσικής πλευράς δύσκολα θα μπορούσα να φανταστώ πιο ταιριαστό συγκρότημα για να ξεκινήσει το συγκεκριμένο live,αφού οι Crimson Fire αρέσκονται σε παλιομοδίτικο, μονολιθικό Heavy Metal με πολλές αναφορές στη μετα-N.W.O.B.H.M. περίοδο (περίπου 1983-1985) και σε παλιούς Iron Maiden (τι περίεργο για ελληνικό Heavy συγκρότημα!).Σφιχτοδεμένοι ως σύνολο και με μπόλικο κέφι κέρδισαν το κοινό και τουλάχιστον για μένα αποτέλεσαν μια ευχάριστη έκπληξη,όπως είχε συμβεί επίσης όταν είχα δεί τους,παρόμοιους μουσικά,Strikelight ως support στους Cloven Hoof.Σίγουρα οι Crimson Fire θα μας απασχολήσουν και στο μέλλον.

Στη συνέχεια τη σκυτάλη πήραν οι Αθηναίοι βετεράνοι Reflection,μια μπάντα με σχεδόν 14 χρόνια ιστορίας στις πλάτες της και με 4 επίσημες κυκλοφορίες στο ενεργητικό της:το επτάιντσο Sire Of The Storm (1995),το άλμπουμ The Fire Still Burns (1999),το split (μαζί με τους InnerWish) mini άλμπουμ Realms Of The Night (2000) και το άλμπουμ Odyssey (2003).Κινούμενοι σε Heavy/Epic μονοπάτια και με σαφείς επιρροές από το πιο επικό παρακλάδι του Doom Metal (δηλαδή Candlemass και Sorcerer),εκτέλεσαν κομμάτια τόσο από το πρώτο άλμπουμ (Reflection,Fire,Wings Of Fate,Wheel Of Fortune,When Immortals Die) όσο και από το δεύτερο (The Sorceress,Giants,The Forbidden Seed,Slaughter In The Island Of The Sun) και λόγω της πολυετούς πλέον εμπειρίας τους είχαν άνεση και εξοικείωση με τον κόσμο.Ωστόσο θα πρέπει να τονίσω από την πλευρά μου ότι, παρά το γεγονός ότι χαίρουν της συμπάθειας αρκετών φίλων της εγχώριας Heavy σκηνής, οι Reflection απέχουν πολύ σε επίπεδο από την ελίτ των (εν ενεργεία) ελληνικών Heavy/Power συγκροτημάτων, όπου κατατάσσω τους InnerWish,Marauder,Mystery και Sarissa.Προσωπικά η εμφάνισή τους μάλλον με κούρασε και με έκανε να ανυπομονώ ακόμα περισσότερο για την είσοδο στη σκηνή των headliners Demon…

….οι οποίοι έδειξαν από νωρίς τις προθέσεις τους, αφού μετά το σκοτεινό intro Full Moon επέλεξαν ως πρώτο κομμάτι το κλασσικό Night Of The Demon!Τι τρόπος για να ξεκινά μια συναυλία! Βέβαια, στην αρχή ο ήχος της κιθάρας δεν ακουγόταν καθαρά, πρόβλημα που στη συνέχεια διορθώθηκε, σε αντίθεση δυστυχώς με τον ήχο στα πλήκτρα και στην φωνή,που ήταν συνεχώς πιο πίσω σε σχέση με τα υπόλοιπα όργανα.. Επίσης, η μικρή σκηνή του club φαινόταν πολύ μικρή για να χωρέσει τους 6 μουσικούς, οι οποίοι πάντως απτόητοι απέδωσαν με πάθος για 90 περίπου λεπτά μερικά από τα καλύτερα τραγούδια της 25ετούς μουσικής πορείας των Demon.Ιδιαίτερα το μοναδικό μέλος του group από τις πρώτες μέρες του, γερόλυκος τραγουδιστής Dave Hill,είχε πολύ κέφι, κάνοντας συνέχεια τρελές γκριμάτσες και ξεσηκώνοντας τον κόσμο με τις κινήσεις του.

Για τους νεώτερους και τους αμύητους απλά να αναφέρουμε ότι οι Demon ήδη από το 1980 και την κυκλοφορία του πρώτου τους επτάιντσου Liar έχουν μια τακτική δισκογραφική παρουσία (με εξαίρεση την περίοδο 1992-2001),χαρίζοντάς μας σχεδόν πάντα ποιοτικά άλμπουμ,ενώ ιδιαίτερα τα 2 πρώτα άλμπουμ (Night Of The Demon-1981 και The Unexpected Guest-1982) θεωρούνται αξεπέραστα διαμάντια στον χώρο του N.W.O.B.H.M.Παρά το γεγονός ότι το 1985 πέθανε από πνευμονία ο κιθαρίστας και βασικός συνθέτης μέχρι τότε Mal Spooner,οι υπόλοιποι,με μπροστάρη τον Dave Hill,δεν το έβαλαν κάτω και κράτησαν ζωντανό το συγκρότημα.Επίσης πρίν μερικούς μήνες κυκλοφόρησε το τελευταίο άλμπουμ του group με το όνομα Better The Devil You Know,ένα πολύ καλό άλμπουμ που,αν μη τι άλλο,τιμάει το βαρύ όνομα των Demon (σε αντίθεση με το πολύ μέτριο προηγούμενο Spaced Out Monkey του 2001).

Επιστρέφοντας λοιπόν στα της συναυλίας και αφού παραθέσουμε το setlist του group (Full Moon,Night Of The Demon,Into The Nightmare,The Plague,Blackheath,Wonderland,Standing On The Edge,Father Of Time,Sign Of The Madman,Remembrance Day,Don’t Break The Circle,Life On The Wire,One Helluva Night,No More Hell On Earth),θα κλείσουμε με την επισήμανση ότι μάλλον δύσκολα κάποιος από τους παρευρισκόμενους δεν ευχαριστήθηκε την εμφάνιση των Demon,οι οποίοι απέδειξαν ότι δεν έχουν φάει ακόμα τα ψωμιά τους και ότι στέκονται επί σκηνής με την ίδια ικανότητα και αξιοπρέπεια που επιδεικνύουν και μέσα από τη δισκογραφική παρουσία τους όλα αυτά τα χρόνια.The circle must keep going on and on…

Atraktos.Net