|
|
|
|
Sound Explosion, Meanie Geanies
|
Να που δε χρειάστηκε να περιμένουμε πολύ για να ξαναδούμε επί σκηνής τους Sound Explosion και να υπάρξει συνέχεια στην κατά γενική ομολογία άκρως επιτυχημένη περυσινή επανεμφάνισή τους.
Για ορεκτικό η συναυλία άνοιξε με Meanie Geanies, το μοναδικό απ’ όσο ξέρω θηλυκό garage-punk σχήμα στη χώρα μας (τα 4/5 του δηλαδή – ο ντράμερ είναι άντρας) που κρατάει από τα τέλη του ’90. Γκάζια και γκαράζια και καλές επιλογές στο πρόγραμμά τους, έπαιξαν μπροστά σε πολύ κόσμο που ανταποκρίθηκε θετικά. Είναι ευχάριστη αλλαγή άλλωστε ν’ ακούς το Ain’t no friend of mine και το Wild Man απότέσσερις ζοχαδιασμένες κοπέλες…
Γύρω στις 11:20 πήραν τις θέσεις τους οι Sound Explosion ενώ συνεχιζόταν η προσέλευση του κόσμου. Η γνωστή-άγνωστη πολυποίκιλη παρέα των 19-50φεύγα γκαραζάδων έδωσε πάλι το παρών δείχνοντας πόσο κολλημένη είναι – με την καλή ποιότητα...
Τα πράγματα όμως ξεκίνησαν με προβλήματα. Κάτι δεν πήγε καλά στο κοντρόλ, φωνή και κιθάρα δεν ακούγονταν, δευτερόλεπτα αγωνίας, ο κος Αλεξόπουλος ούρλιαζε ν’ ακουστεί άνευ μικροφωνικής υποστήριξης μέχρι να φτιαχτεί το λάθος. Η συνέχεια ήταν καλύτερη.
Από ηχητικής άποψης, γιατί κατά τ’ άλλα τα λάθη δεν έλειψαν, έσπασε και μια χορδή απ’ την κιθάρα, και το πρώτο μισάωρο ήταν λίγο μουδιασμένο, το ακροατήριο έτσι κι έτσι.
Και μετά όλα βελτιώθηκαν. Η μπάντα φάνηκε να ρολάρει καλύτερα με κορυφαίο για μένα 10λεπτο instrumental που περιελάμβανε και το κλασσικό Missirlou που δε λείπει ποτέ από τη λίστα τους. Η συνέχεια δεν επεφύλασσε εκπλήξεις, η μακριά λίστα των κομματιών περιείχε διασκευές, γνωστές και πιο άγνωστες, και βέβαια τα δικά τους «αθάνατα» (Some other guy, My baby went away with the midnight train…) που όλοι ήξεραν και τραγούδησαν. Οι Αλεξόπουλος και Ασκοξυλάκης είχαν πραγματικά λαμπρές στιγμές κι οι παρευρισκόμενοι (που πρέπει να ήταν πάνω από 700) έμειναν καθηλωμένοι, ενίοτε δε και μαγνητισμένοι.
Πάντως παρ’όλο το ζήλο και την ένταση των Sound σίγουρα δεν είδαμε το ξεφάντωμα της προηγούμενης εμφάνισης. Ίσως ο κόσμος να περίμενε περισσότερα (τί όμως;), ίσως και να φταίνε και κάποια ¨φάλτσα¨ που ακούστηκαν κι έτσι τα πανηγύρια ήταν περιορισμένης έκτασης.
Το σώου διήρκησε περίπου μέχρι τη 01:00 και μετά από δύο επανόδους στη σκηνή οι Sound Explosion χάθηκαν στα παρασκήνια.
Αριστοτέλης Ζ. |