ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΓΓΕΛΑΚΑΣ, ΝΙΚΟΣ ΒΕΛΙΩΤΗΣ 10/2/2006 ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΕΡΡΩΝ 20/2/2006

Μια διαφορετική βραδιά για την πόλη των Σερρών, η οποία κακά τα ψέματα ελάχιστες ευκαιρίες προσφέρει στους κατοίκους της για κάτι το διαφορετικό. Αντιλαμβάνομαι βέβαια πως το τελευταίο διάστημα…έχουν πέσει πολλές κριτικές στο Atraktos για τον Αγγελάκα…(φταίει κι αυτός...που συνέχεια δίνει συναυλίες), αλλά ως συναυλία εκτός των τειχών Αθηνών – Θεσσαλονίκης, υπάρχει εδώ ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Ανοίγω μια παρένθεση για να επισημάνω πως με πρωτοβουλίες κάποιων ανθρώπων στις Σέρρες (που συνήθως…περιστρέφονται γύρω από το εναλλακτικό ραδιόφωνο του ΡΟΔΟΝ Fm 95.0) και αρκετές φορές με την αφορμή των 10 χρόνων εκπομπών που συμπληρώνει, πραγματοποιήθηκαν πρόσφατα μερικές ενδιαφέρουσες συναυλίες. Επιγραμματικά αναφέρω τα ονόματα των Peekay Tayloh, Broken Seals, Terry Lee Hale, Unplugged, Eventless Plot, Mescalina Eden, Epavlis Pavlakis, Παυλίδης, Μωρά στη Φωτιά, Τσοπάνα Rave, 2L8, Κώστας Χρονόπουλος και άλλα που ξεχνώ. Τον άλλο μήνα θα παίξουν οι Film και οι Coin, κλπ.

Κάνω αυτή την παρένθεση γιατί στην επαρχία οι συναυλίες, είναι λιγες αλλά….καλλιεργούν κλίμα και…συμπεριφορά, ενώ σιγά σιγά μπορούν να αποτελέσουν επιλογή διασκέδασης, να καθορίσουν πιο μαζικούς τρόπους ενημέρωσης (πέραν του ραδιοφώνου, με δελτία τύπου, flyers, αφίσες, συνεντεύξεις, κλπ). Και αν σε ένα όνομα γνωστό, σαν του Αγγελάκα, λειτούργησαν και γέμισαν ασφυκτικά το θέατρο των Σερρών, αναρωτιέμαι πόσο πειστικά μπορείς να ενημερώσεις για άλλα ονόματα. Και το λέω αυτό γιατί κακά τα ψέματα ένα μέρος του κοινού ήρθε για να ακούσει τον πρώην τραγουδιστή των «Τρύπες». Αυτό φάνηκε. Αλλά εκεί ίσως έρχεται η σημασία αυτής της αναφοράς που κάνω εδώ στο Atraktos.

Μπορεί λίγο πολύ το πρόγραμμα των τραγουδιών να ήταν παρόμοιο με άλλες εμφανίσεις που έχουμε δει, αλλά ήταν η πρώτη επαφή με την «πατρίδα» του τις Σέρρες, όπως αρκετές φορές επανέλαβε ο Αγγελάκας. Ένας καλλιτέχνης που ξεκάθαρα και τελικά πολύ γρήγορα κατάφερε να μην τον παρουσιάζουμε ως ο πρώην Τρύπες, αλλά ως μια καλλιτεχνική αυτόνομη οντότητα που κινείται σε ένα ξεχωριστό δρόμο, παρέα με σπουδαίους μουσικούς, είτε ανασαίνοντας με τους λύκους είτε γυροφέρνοντας με εκλεκτούς επισκέπτες. Και μάλιστα επιλέγοντας μια οδό «πιο δύσκολη» και σαφώς μη εμπορική.

Το βράδυ της προηγούμενης Παρασκευής στις Σέρρες, το κοινό (το οποίο και αυτό σιγά σιγά συνηθίζει τέτοιου είδους live) απόλαυσε τον Αγγελάκα με τον Βελιώτη, παρέα με τον Φώτη Σιώτα στη Βιόλα, το Δημήτρη Μπασλάμ στο κοντραμπάσο, τον Χρήστο Χαρμπίλα στα πολλά ηλεκτρονικά γεμίσματα και τον Τίτο Καρυωτάκη απέναντί τους στην κονσόλα. Ο ήχος βγήκε πάρα πολύ καλός και το συναίσθημα επίσης. Οι ανάσες των λύκων είχαν τη τιμητική τους, οι σημειολογικές ερμηνείες με Χατζιδάκη παρούσες, η ευλαβική ερμηνεία του Χωρίς Κανόνα των πάντα αλησμόνητων Εν Πλω ξεχωριστή. Θεατρικό ύφος επίσης, επί σκηνής και με κατάλληλο σκοτεινό φωτισμό και με τον καπνό του τσιγάρου να ενισχύει τη θεατρικότητα. Και τα έγχορδα να χαράζουν φροντισμένα φορτισμένα τα κομμάτια. Κομμάτια σαφώς μη ευρύτερα γνωστά, που δεν περίμενες να …ξεσηκώσουν τον κόσμο.

Ο κόσμος όμως ήταν εκεί, παρακολούθησε, έκανε ΤΡΟΜΕΡΗ ησυχία (που μακάρι κάποτε η γαλαρία στο Gagarin ή στο Μύλο να κάνει, που ειδικά πρόσφατα στον Cale ήταν αηδιαστικά ενοχλητική), περίμενε να ακουστεί και η τελευταία νότα για να χειροκροτήσει. Εν αντιθέσει με τις άλλες εμφανίσεις του Αγγελάκα δεν …ζήτησε Τρύπες… και έδωσε το δικό του σημειολογικό στίγμα όταν πολύ εύστοχα σε κάποια στιγμή μερικοί φώναξαν… « Εε, ε είναι ωραία εδώ στο Θέατρο!!» κάνοντας τους μουσικούς να χαμογελάσουν.

Λογικό σε μερικούς να μην άρεσε, αλλά είπαμε κάποιοι ήρθαν να δουν τον πρώην Τρύπες.

photo απο www.rodonfm.net

Κυριάκος Σκορδάς