VIOLENT FEMMES - Athens 18/2/2006 club 22 21/2/2006

Τώρα που γράφω αυτές τις λέξεις λογικά ξεκινάει η δεύτερη εμφάνιση των Violent Femmes στο Club22 για το 2006. Και μια σκέψη μου έρχεται στο μυαλό: Πόσα πολλά και ωραία κοριτσάκια είχε χτες βράδυ...

Εντάξει, δύο σκέψεις λοιπόν έρχονται αυτόματα, η μία έχει να κάνει με τα κοριτσάκια και η άλλη με το ότι ίσως θα έπρεπε να ξαναπάω στους Femmes σήμερα. Διότι, ναι, μου έφτιαξαν το σαββατόβραδο, ήταν διασκεδαστικοί, εξαιρετικοί ως μουσικοί και με εκπλήξεις που δύσκολα θα άφησαν κάποιον παραπονεμένο.

Χαμός λοιπόν από νεοπανκ πιτσιρικαρία αλλά και κυριλέ ζευγάρια σε μια ζεστή ατμόσφαιρα, πολύ φιλική. Οι VF ξεκίνησαν χωρίς support στις 10 ως τρίο (που έμελλε στη συνέχεια να εμπλουστιστεί). Μιας και δεν είχα ξαναπάει σε συναυλία τους και δεν είχα σημείο αναφοράς, από τις πρώτες νότες με συνεπήρε η ζωντάνια τους και οι ήχοι που αν και ήταν 80’s δε ανέδυαν ναφθαλίνη, αντίθετα μάλιστα έμοιαζαν της ώρας. Nightmares, PleaseDoNotGo, OutTheWindow, 36-24-36, Country Death Song. Φοβερά κομμάτια. Ευτυχώς δεν έχουν έρθει όλοι για να ακούσουν τα δύο-τρία σουπερχιτ. Μέχρι και ο κοστουμαρισμένος κύριος μπροστά μου χτυπάει ρυθμικά παλαμάκια πλάι στη λικνιζόμενη σύζυγο που θα μπορούσε να είναι πρώην φρικιό. Μας έπιασε η άνοιξη μάλλον. Σουπερχιτ είπα; Πάρτε ένα Blister In The Sun και Prove My Love. Gorgon, Ritchie και De Lorenzo, αειθαλείς και φρέσκοι. Απόλαυση!

Σταδιακά εμφανίστηκαν κι άλλοι μουσικοί επι σκηνής, ένας περκασιονίστας και τρεις με πνευστά, ο πρώτος μεταξύ τους ο κος Dick Berry στο σαξόφωνο που επεφημήθηκε κατ’ επανάληψη. Η λίστα των κομματιών που ακούστηκαν είναι πλούσια και κάλυψε απόσταση από μεταπανκ και ροκ έως φολκ με φλογέρες και πάλι πίσω. Jesus Walking On The Water, Good Feeling, Children Of The Revolution, American Music...

Το σώου όμως δεν έχει τελειώσει. Ο σαξοφωνίστας κάνει ένα απίθανο σόλο, το ίδιο και ο De Lorenzo στα ντραμς, το ίδιο και ο Ritchie στο μπάσο, επτά άτομα επι σκηνής, μεγάλες στιγμές, μεγάλα κέφια. Αξιοπερίεργη φάση, ο Eugene Chadbourne με την ηλεκτρονική του αράχνη(!). Το Add It Up, άλλη μια παγκόσμια επιτυχία, τραγουδήθηκε με πάθος στη δονούμενη αίθουσα.

Και φτάνοντας στο τέλος γίνεται η έκπληξη της βραδιάς. Οι VF επέλεξαν ένα ελληνικό κομμάτι, το Δεν Θα Δακρύσω Πια Για Σένα των Πυξ Λαξ το οποίο ο Gorgon τραγούδησε σχεδόν τέλεια αφήνοντάς μας εμβρόντητους!! Φανταστείτε τώρα να ακούτε το Ke mi rotas gia mena!

Ένα τραγούδι μάλλον έμενε για να κλείσει εορταστικά η συναυλία. Ποιό άλλο από το Kiss Off προτού μας αποχαιρετήσουν όπου εκδηλώθηκαν και οι πιο ήσυχοι από τους θεατές. Φεύγοντας μας είπαν αν θέλουμε κι άλλο να ξανάρθουμε την επομένη, δηλαδή σήμερα. Τώρα που τελειώνω την κριτική πρέπει να τελειώνει και η συναυλία. Και, ναι, μια σκέψη μου έρχεται: Αυτή η ξανθούλα δίπλα μου...

Εντάξει, εντάξει, δύο σκέψεις...

Αριστοτέλης Ζ.