STEVE TURRE 17/2/2006 «Ξυλουργείο» Μύλου 3/3/2006

Βράδυ Παρασκευής και οι απόπειρές μου να βρω παρέα για μια συναυλία που μου πρότειναν στο Μύλο έχουν όλες ναυαγήσει.. «Τι, σε τζαζ θα πάμε τώρα; Άσε καλύτερα… να ‘ταν οι Violent Femmes μάλιστα!»

Οk λοιπόν, μερικά πράγματα δεν σου κάθονται…. Όμως αυτό δεν είναι αρκετό για να με πτοήσει. Τουλάχιστον έχω για παρέα τη ψηφιακή μου φωτογραφική και η ιδέα ότι αυτός που θα παίξει είναι ο καλύτερος τρομπονίστας στον κόσμο είναι από μόνο της αρκετή για να πάω. Με την είσοδό μου συναντάω τον φίλο μου Χάρη Καπετανάκη σαξοφωνίστα των Aroma Caribe που παίζουν support. Με διαβεβαιώνει πως η επιλογή μου είναι η καλύτερη δυνατή οπότε παίρνω το πρώτο ποτό χαλαρός.

Η παράσταση ξεκινάει με δύο κομμάτια από Αroma Caribe με jazz ήχους προετοιμάζοντας το έδαφος. Ωραία αρχή σκέφτομαι, άκουσα και κάτι άλλο από αυτούς… για να δούμε και το κυρίως μενού!!

O Steve Tourre εμφανίστηκε στη σκηνή κατά τις 10.30, ψηλός με ωραία πουκαμίσα και εντελώς «τζαζ» στυλ. Μαζί του ένας αμερικάνος έγχρωμος πιανίστας, ένας ντράμερ, ένας λευκός κοντραμπασίστας και μια καταπληκτική μαύρη τραγουδίστρια, η Akua Dixon από το Χάρλεμ όπως μας είπε που έπαιζε και τσέλο (σημειωτέον είναι η πρώτη που έβαλε το τσέλο στη τζαζ) πέντε δηλαδή στο σύνολο.

Η μουσική από κει και πέρα με απογείωσε όπως κι όλους μας. Η ατμόσφαιρα σχεδόν κατανυκτική, ο κόσμος είχε γεμίσει το «ξυλουργείο» στο Μύλο, ο ήχος ξεχείλιζε στα αυτιά και στη καρδιά μας. Μας μετέφερε σε άλλους κόσμους με πολύ ποιότητα και πράγματι η ικανότητες του Steve διαδέχονταν απανωτά επιφωνήματα θαυμασμού. Ο τύπος έχει ανάγει το τρομπόνι σε πρώτης κλάσης όργανο πλέον στα αυτιά μου. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, καμιά δεκαριά κοχύλια, διαφόρων μεγεθών (ναι αυτά της θάλασσας σωστά καταλάβατε), συμμετείχαν στα κομμάτια σαν τρομπέτες, σαξόφωνα και άλλα πνευστά όργανα στα χέρια του.

Η κυρία με το τσέλο ακολουθούσε κι αυτή στους ρυθμούς του αλλά και με την υπέροχη μαύρη φωνή της. Κάποιες στιγμές μάλιστα άφησαν την τζαζ και είπαν και rhythm and blues κομμάτια που ξεσήκωσαν τον κόσμο και μας έκαναν να κουνηθούμε απ’ τη θέση μας.

Οι υπόλοιποι της μπάντας εξαιρετικοί μουσικοί και πολύ σεμνοί, κλασικοί τζαζ χαρακτήρες. Μια μουσική αναφορά σχεδόν τεσσάρων ωρών σε μεγάλα ονόματα της τζαζ και έργα τους, ήταν η κατάθεσή του στην πόλη μας αλλά και δικά του εξαιρετικά κομμάτια.

Πάνω απ’ όλα όμως με εντυπωσίασε η απλότητά του, η άνεσή του, η φιλική του διάθεση με όλους, σε έκαναν να νοιώθεις ότι αυτός ο άνθρωπος θα ‘θελες να είναι καλός σου φίλος.

Η αίσθησή μου ήταν ότι αυτός ο μάγος των πνευστών ήρθε στην Θεσσαλονίκη για να μας κάνει να αγαπήσουμε την τζαζ και να ανεβάσει το επίπεδό μας σε ψηλότερα στάνταρ, γιατί από δω και πέρα ήδη νοιώθω πιο γεμάτος και ολοκληρωμένος και μακάρι να έχουν όλοι την ευκαιρία να ακούσουν αντίστοιχες συναυλίες.

Λοιπόν Steve κάνε μου την χάρη και ξαναέλα στην πόλη μας, έστω και μόνο με τα κοχύλια σου…

Στέλιος Κυριζάκης (StilkiR)

Atraktos.Net