SENSER 18/3/2006 Αποθήκη, Μύλος 27/3/2006

Νομίζω ήταν πριν οκτώ χρόνια όταν οι Senser πρωτοήρθανε στη Θεσσαλονίκη, σε ένα γεμάτο Club είχανε παίξει τότε και ήτανε πραγματικά εκρηκτικοί. Ο Heitham έλειπε τότε, τα φωνητικά αναλάμβανε πλήρως η Kerstin και το Asylum που διαδέχτηκε το ντεμπούτο τους δεν έδειχνε να έχει καθόλου ανάγκη από αντρικά φωνητικά.

Τα χρόνια πέρασαν, ο Heitham επέστρεψε και όλοι μαζί ξανά στη νέα δεκαετία βγάζουν το Schematic. Και έρχονται ξανά για να μας το παρουσιάσουν. Η αποθήκη μάζεψε αρκετό κόσμο το Σαββατόβραδο και την έναρξη έκαναν οι National Pornographic. Γυναικεία φωνητικά με μεταλλικό υπόβαθρο, σκληρές κιθάρες, δυνατοί ρυθμοί και εκτελέσεις που όχι απλά μας ζέσταναν, μας άναψαν φωτιά. Ειδικά το κομμάτι με το οποίο κλείνουν κάθε φορά τείνει να εξελιχθεί σε μέγα χιτάκι, με το εθιστικό κιθαριστικό του ριφάκι. Μπράβο στα παιδιά και εις πολλά πολλά ανώτερα.

Οι Senser βγήκανε σιγά σιγά στη σκηνή με κιθάρα, μπάσο, ντραμς, τον πανύψηλο Dj τους και ένα Dat ( ή κάτι τέτοιο) που χειρίζονταν ο μπασίστας για τα απαραίτητα προηχογραφημένα ηλεκτρονικά τους. Ο Heitham πήρε με τη μια μπροστά και άρχισε να μας εκσφενδονίζει χείμαρρο τα λόγια του, η Kerstin αναλάμβανε τα γεμίσματα και -οι υπόλοιποι να το πούμε απλά- “τα έχωναν”. Οι κιθάρες γεμίζανε κυρίως τον ήχο με ένα distortion που ίσα ίσα άφηνε λίγο χώρο για τα σκρατσαρίσματα του Dj Andy, οι rhythm section δεν έχανε μέτρο και η Kerstin όταν δεν τραγούδαγε ή ράπαρε (από το ραπάρω=τραγουδάω ραπ η χιπ χοπ) λικνιζότανε προκαλώντας πολλά όμορφα κοπλιμέντα από το κοινό, το οποίο γνωρίζοντας ότι είναι και μητέρα και τα είχε λίγο τα παχάκια της την θαύμασε και με το παραπάνω.

Πολλά καινούρια τραγούδια, οι επιτυχίες του ντεμπούτου τους και δυστυχώς το Asylum εντελώς χεσμένο. Μόνο το Charming Demons ακούστηκε και τίποτα άλλο από αυτό. Δηλαδή τόσο δύσκολο ήταν να πούνε και κάτι άλλο; Kρίμα διότι φανταζόμουνα ότι με τον Heitham τα κομμάτια του θα έπαιρναν μια διαφορετική διάσταση, αλλά δυστυχώς δεν πήρανε καμία απολύτως διάσταση. Αυτό είναι και το μόνο παράπονό μου από την συναυλία, κατά τα άλλα οι Senser μας έδωσαν τον καλύτερο και δυναμικότερο εαυτό τους και με τραγούδια όπως το hardorάδικο Eject και το all time classic μεταλλο-electro Age Of Panic η Αποθήκη παραλίγο να γκρεμιστεί (τουλάχιστον στο μπροστινό κοινό, πίσω ήταν πιο ήσυχα τα πράγματα). Αλλά την επόμενη φορά ας πει και κανένα τραγούδι παραπάνω η Kerstin. Είναι δυνατόν να κάνεις συναυλία με κομμάτια όπως τα Breed, Adrenalin και Oyster στη φορμόλη; Κακό στον εαυτό σου κάνεις. Και στο κοινό σου.

Γιώργος Γoργογέτας