BLACK HOLE (Κόμικ) 31/3/2006

BLACK HOLE

CHARLES BURNS

Εκδόσεις: Pantheon Books

Δέκα ολόκληρα χρόνια δούλευε ο Charles Burns το «Black Hole» καταφέρνοντας να κερδίσει ένα διπλό στοίχημα: από την μια μεριά, η δεκαετία αφοσίωσης στο έργο του μεταφράστηκε σ’ ένα υπέροχα σκοτεινό, παρανοϊκό και βαθύ κόμικ και από την άλλη όλες οι σελίδες του μοιάζουν να έχουν την ίδια συνοχή και φρεσκάδα όπως θα γινόταν αν το είχε ολοκληρώσει στο ένα δέκατο του χρόνου που τελικά χρειάστηκε.

Βρισκόμαστε στην περιοχή του Σηάτλ της δεκαετίας του ’70 και παρακολουθούμε τις ζωές των εφήβων της εποχής – με τις κλίκες και τις ομάδες που δημιουργούνται στο σχολείο, τις ατέλειωτες συζητήσεις, τους πειραματισμούς με τα ναρκωτικά, τις τάσεις φυγής και τα χνάρια μιας σεξουαλικής επανάστασης που ξεκίνησε λίγα χρόνια νωρίτερα. Την ζωή του μικρού προαστίου όπου ζουν οι ήρωες έρχεται να ταράξει ένα σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα που προκαλεί μικρότερες ή μεγαλύτερες γενετικές μεταλλάξεις: άλλοι έφηβοι αποκτούν ένα δεύτερο στόμα σε διαφορετικό σημείο του σώματός τους ενώ άλλοι βλέπουν το πρόσωπό τους να παραμορφώνεται τρομερά. Τα θύματα αυτής της αρρώστιας μαζεύονται σε ομάδες και απομονώνονται σε κατασκηνώσεις μέσα στο δάσος. Ανάμεσα σ’ αυτούς είναι και ο Keith και η Chris, που θα δεθούν κάτω απ’ αυτές τις καθόλου ευνοϊκές συνθήκες.

Ο Burns γράφει και σχεδιάζει μια ιστορία που παρότι έχει έντονο το μεταφυσικό στοιχείο και σε στοιχειώνει ειδικά με τα παράλογα όνειρα και τις παραισθήσεις των ηρώων της, επικεντρώνεται ωστόσο σε πιο «εσωτερικά» στοιχεία. Το κέντρο βάρους του «Black Hole» είναι ολόκληρη η εποχή της εφηβείας, τα αδιέξοδα και οι αναζητήσεις που έχει, οι απογοητεύσεις και η αμφισβήτησή της. Οι «άρρωστοι» ήρωες κρύβονται στο δάσος αναπτύσσοντας την δική τους εναλλακτική κοινότητα, αφού δέχτηκαν την απόρριψη των συμμαθητών τους. Είναι όμως η αρρώστια τους ο πραγματικός λόγος της απόρριψης αυτής ή ένα πρόσχημα για να αφαιρεθούν οι «διαφορετικοί» απ’ την ομάδα, με τις περίεργες ουρές και τα στόματα που τρομάζουν και προκαλούν αηδία στους υπόλοιπους;

Το σχέδιο του Burns, με τους αποκλειστικά ασπρόμαυρους τόνους, τις έντονες σκιές και τις έντονες γραμμές, συμβάλλει ακόμη περισσότερο στην απόκοσμη αίσθηση της ιστορίας και την μελαγχολία που αναδύει. Προσέξτε ειδικά τις σκηνές με τα όνειρα. Το περιβάλλον έχει αποτυπωθεί άψογα με λεπτομέρειες που τονίζουν τη χρονική τοποθέτηση της ιστορίας (βλέπε, μεταξύ άλλων, τις αφίσες του Jimi Hendrix στον τοίχο) και ειδικά οι γυναίκες ηρωίδες ξεχωρίζουν από την πλαστικότητά τους – ιδιαίτερα η Eliza.

Στα ελληνικά δεν έχει μεταφραστεί ακόμη το Black Hole, ωστόσο μπορείτε να βρείτε την αγγλική και πολύ προσεγμένη έκδοσή του σε κεντρικά βιβλιοπωλεία ή μέσω internet.

Φωτεινή Δράκου