MR. BEAST MOGWAI PIAS 3/4/2006

Mogwai…Ένα ακόμη συγκρότημα που έχει βαλθεί να μας διχάσει με τις ένδοξες εμπνεύσεις του στο παρελθόν και τις αβέβαιες παροντικές και μελλοντικές του επιδόσεις…

Έτσι απλά θα συνοψιζόταν η πορεία του κατά διαστήματα μεγάλου αυτού ΟΡΧHΣΤΡΙΚΟ-ΘΟΡΥΒΟ-ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟΥ συγκροτήματος.

Με το “Young team” οι Mogwai μας τρέλαναν και μας έκαναν να αναθεωρήσουμε την αποψή μας για την έννοια του ροκ, ανοίγοντας νέους ορίζοντες με διαφορετικές τεχνοτροπίες και διαθέσεις. Με το δεύτερο άλμπουμ τους, “Come on die young”, μας άρεσαν υπερβολικά, από’κει και πέρα όμως με τα “Rock Action” και “Happy songs for happy people” απλά μας άρεσαν και μας ενθουσίαζαν.

Με το “Mr Beast” απ’ότι φαίνεται, οι Μogwai αναπτερώνουν τις ελπίδες μας προκαλώντας αυξημένο ενθουσιασμό απ’ότι αρχικά αναμενόταν, χωρίς παρ’όλα αυτά να φτάνουν τα επίπεδα δημιουργικότητας της πρώτης τους κυκλοφορίας.

Και πάλι καλά να λέμε που δεν μας απογοητεύουν, μιας και ήδη πολλά συγκροτήματα στα 00’s μετά το πρώτο τους, άντε το πολύ δεύτερο δίσκο, τείνουν να χάνουν την αίγλη και την έμπνευση τους. Λές και κάποια κακιά μάγισσα τους άγγιξε με το ραβδάκι της για τους κλέψει κάθε χάρισμα που θα τους οδηγούσε σε νέα μονοπάτια.

Μια από τις στιγμές του “Mr Beast” που θα τραβήξει τη προσοχή από τα πρώτα κιόλας ακούσματα είναι το opening track “Auto Rock”, με μια υποβλητική, εθιστική μελωδία στο πιάνο να γνωρίζει τη κορύφωση πάνω στη κορύφωση. Αρχικά ήρεμο και γαλήνιο, όπως άλλωστε κάθε αρχή στον Mogwai πλανήτη, που τελικά εξελλίσεται σ’ένα μικρό έπος με τη διακριτική συνοδεία των υπολοίπων οργάνων, προηχογραφημένων loops και του συνεχόμενου πιατινιού στα ντράμς να παίζει το ρόλο του ανέμου που σε φυσάει από πίσω για να σου θυμίσει ότι πρέπει να προχωράς...

Άλλα κομμάτια που ξεχωρίζουν είναι το “Friend of the Night” με διάχυτες διαθέσεις παιδικής αγνότητας, τουλάχιστον μιας και κάτι τέτοιο μου θυμίζει η χαρούμενη μελωδία του, καθώς και το “Travel is dangerous” το ένα και μόνο κομμάτι με φωνητικά που έχουν καθιερώσει οι Mogwai σε κάθε τους δίσκο. Στο ρεφρέν του, μινιμαλιστικά, γεμάτα παραμόρφωση κιθαριστικά ξεσπάσματα να σου δίνουν την αίσθηση ότι πρέπει να παλέψεις για να κατακτήσεις την ελευθερία σου και να βγείς αλώβητος από αυτό το ταξίδι όσο επικίνδυνο και αν είναι...

Και φυσικά θα σκάσω αν δεν εκφράσω το παράπονο μου!

Και δεν είναι άλλο από το ότι μερικές φορές φαίνεται να λείπει ο προσανατολισμός από τους Mogwai. Και όχι μόνο ο προσανατολισμός που θα τους οδηγήσει σε νέα μονοπάτια, αλλά και ο πειραματισμός τους με νέους ήχους, πιο πολύπλοκες ενορχηστρώσεις και κυρίως άλλες δομές προκειμένου να ξεδιπλώσουν τα κομμάτια τους με πιο ενδιαφέρον τρόπο.

Και με το δίκιο σας θα μου πείτε και’σένα ρε φίλε πιο είναι το προβλημά σου με την ενορχήστρωση και τους συγκεκριμένους ήχους που χρησιμοποιούν; Κανένα φυσικά, μα πιστέψτε με βαριέμαι αφόρητα... Βαριέμαι και χάνω το ενδιαφέρον μου ξέροντας τί θα επακολουθήσει στο επόμενο ρεφρέν, στο επόμενο κομμάτι. Και δεν είναι άλλο από την κλασσική επονομαζόμενη post-rock πατέντα, ησυχία- θόρυβος- ξέσπασμα- ησυχία και μετά πάλι από την αρχή.

Και τότε πάλι με το δίκιο σας, θα μου πείτε ότι το πρόβλημα στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι δικό μου και μόνο δικό μου. Και το μόνο που θα μπορούσα να απαντήσω φυσικά είναι ότι έχετε δίκιο!!!

Σημειώστε βέβαια, ότι ο δίσκος είναι αρκετά πιο μελωδικός σε σχέση με τους δύο προηγούμενους και σαφώς, κάποιες φορές, με λιγότερο ενοχλητικό θόρυβο από τις παραμορφωμένες κιθάρες.

Μα πάλι, δεν είναι δυνατόν μια μπάντα που χαρακτηρίζεται και είναι φύσει ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚH να μη ρισκάρει, να μη ψάχνει και να μη δοκιμάζει νέες φόρμες, πράγματα και καταστάσεις.

Τότε καταπιέζει τον ίδιο της τον εαυτό, πνίγει και (παρα-)βιάζει την φύση της, που ειλικρινά μας έχει ταξιδέψει και μας έχει αφήσει έκπληκτους ουκ ολίγες φορές.

Κρίμα, γιατί νόμιζα ότι θα ήταν ο δίσκος που θα μ’έκανε να εξιστορήσω ένα μεγαλείο, περιγράφοντας μια μοναδική εμπειρία. Πού θα πάει όμως, μέχρι το τέλος του 2006 έχω ελπίδες και κάποιος θα βρεθεί για να πάρω το αίμα μου πίσω!

Πρώτοι και καλύτεροι υποψήφιοι οι Do Make Say Think...

Χάρης Αποστολόπουλος

Atraktos.Net