 |
|
|
|
FEAR IS ON OUR SIDE
|
Με τέτοιο εντυπωσιακό όνομα περιμένεις και αντίστοιχο εντυπωσιακό μουσικό εκτόπισμα και ευτυχώς οι I Love You But I’ve Chosen Darkness δεν πρόκειται να απογοητεύσουν κανέναν με τον πρώτο δίσκο τους.
Πριν τρία περίπου χρόνια οι Τεξανοί νέοι φίλοι μας (χμ…όπως και οι αντίστοιχα μακροσκελείς και συντοπίτες And You Will Know Us By The Trail Of Dead) μας παρουσιάστηκαν ως μια ελπιδοφόρα μπάντα με το ομώνυμο ντεμπούτο EP τους και η Secretly Canadian άρπαξε καλώς την ευκαιρία και τους ενέταξε στο δυναμικό της.
Και κάπως έτσι βρίσκομαι στην τόσο ευχάριστη όσο και κοινότυπη θέση να σας ανακοινώσω αγαπητοί αναγνώστες ότι λίγες μέρες πριν τα γενέθλιά μου βρήκα έναν δίσκο που θα βάλω στο τοπ τεν της χρονιάς. Ηχητικά οι ΙLYBICD (ακρωνύμιο είναι αυτό) παραπέμπουν σε όλα τα αγαπημένα μου συγκροτήματα: το Lights μου έφερε στο μυαλό τις πρώτες εποχές των Six By Seven, το Ghost που ανοίγει τον δίσκο φέρνει για άλλη μια φορά στο μυαλό την λατρεμένη καταχνιά των 80s συνδυασμένοι με το εναλλακτικό ροκ των 90s, ενώ με κομμάτια όπως το The Owl όπου οι κιθάρες αναλαμβάνουν τα πάντα με delay, echo, reverb και όλα τα καλά του καλού κιθαριστικού απόντων drums ροκ δεν μπορώ παρά να τους τοποθετήσω αμέσως στην πιο συχνή σπιτική μου play list. Έπειτα το Today στρώνει το χαλί για να ξεσπάσει το We Choose Faces, οπότε ενώνοντας τους δυο τίτλους παίρνουμε ένα δείγμα μιας μπάντας που πέρα από τις επιρροές της έρχεται να αφήσει το μεγάλο όνομά της με ακόμα μεγαλύτερα γράμματα στο χώρο του κιθαριστικού ροκ.
Και τώρα που το σκέφτομαι ότι από το Texas ήταν και η απόλυτη ροκ μπάντα (πως λέμε η απόλυτη Ελληνίδα σταρ) At The Drive In έχουμε την χρυσή τριάδα του Αμερικάνικου Νότου. Κα δεν μιλάμε για country, μιλάμε για δυνατούς ρυθμούς, δουλεμένα κιθαριστικά στρώματα, ευέλικτα φωνητικά και μπασογραμμές όπως στο According To Plan που θα μουρμουρίζετε βαθιά στο λαιμό σας όταν περπατάτε.
Πέρα από ένα πολλά υποσχόμενο ντεμπούτο, οι πέντε Τεξανοί που απαρνηθήκανε τη αγάπη για χάρη του σκότους μας παραδώσανε και με διαφορά τον καλύτερο δίσκο του εξαμήνου, μακριά από hypes, μόδες, καλούπια και (χα χα) την βρετανική χερσόνησο. Ένας δίσκος που θα τον αγαπήσετε διαβολικά. Γι’ αυτό και το λογότυπο του εξωφύλλου.
Γιώργος Γoργογέτας |
Foreign Office
