Συνέντευξη με τον Steven Wilson των Porcupine Tree. 30/10/2000

Oi Porcupine Tree είναι ένα από τα σπουδαιότερα ροκ σχήματα, που έχουν διεισδύσει με συνέπεια και δημιουργικότητα μέσα στη σφαίρα της ψυχεδέλειας. Ο Steven Wilson, ηγέτης του συγκροτήματος, αλλά και άλλων αξιόλογων σχημάτων, συνομίλησε μαζί μας.

Κ.Σ. καλήμέρα Steven, σε ευχαριστώ για την αποδοχή της πρόσκλησης για κουβεντούλα.

S.W. Καλημέρα Κυριάκο (με φοβερή προφορά αυτό).

Κ.Σ. Καταρχήν πρέπει να σε ενημερώσω ότι η σύντομη συνομιλία μας θα δημοσιευτεί σε ηλεκτρονικό περιοδικό και κατά δεύτερον γιατί βρίσκεσαι στην Ελλάδα;

S.W. Ο λόγος της παρουσίας μου είναι καθαρά για την προώθηση του νέου μας δίσκου, που κυκλοφορεί σε λίγες μέρες και θα λέγεται Lightbulb Sun.

Κ.Σ. Παράλληλα βγαίνει και η κυκλοφορία με τις 4 εκτελέσεις του Voyage 34. Steven είσαι δημιουργός και βασικός συντελεστής σε πολλά συγκροτήματα. Εκτός από τους Porcupine Tree, έχεις τους No-Man, τους Ι.Ε.Μ, τους bass communion, κ.ά. Ποιο από όλα αγαπάς περισσότερο;

S.W. Δύσκολο να σου απαντήσω. Τα groups είναι πολύ διαφορετικά μεταξύ τους. Όμως οι Porcupine Tree είναι για μένα κάτι πιο ξεχωριστό, γιατί εκφράζομαι πολύ πιο άμεσα, με μουσική και με στίχους. Τα άλλα τα σχήματα είναι πιο πειραματικα, περισσότερο ινστρουμένταλ, εν μέρει ηλεκτρονικά ή πιο τζαζ. Στους Porcupine Tree υπάρχει περισσότερο η φωνή μου, ο εαυτός μου, τα λόγια μου, η μουσική μου, η προσωπικότητά μου.

Κ.Σ. Ναι, αλλά εκτός από πολλά συκγροτήματα συνηθίζεις να βγάζεις το ίδιο τραγούδι σε πολλές εκτελέσεις, με αποκορύφωμα το Voyage 34, αλλά και το even less. Τι γίνεται; Ψάχνεις για το ιδεατό, το άριστο;

S.W. Mου αρέσουν πολλά είδη μουσικής, να έχω διαφορετικές προσεγγίσεις με το ίδιο υλικό, διαφορετικές αφίξεις από την ίδια αφετηρία. Για παράδειγμα η trance Astralasia εκδοχή του voyage 34 δεν μοιάζει με τα υπόλοιπα ροκ στοιχεία των άλλων εκτελέσεων. Είναι ωραίο να κινείσαι σε διαφορετικές κατευθύνσεις. Το ίδιο συμβαίνει και με το even less, το οποίο κρύβει μέσα του πολλές ακόμη ιδέες. Πάντα όταν φτιάχνεις μια σύνθεση μπορείς ή θέλεις να την επεκτείνεις κι άλλο, να πάς λίγο παραπέρα

Κ.Σ. παράλληλα ασχολείσαι και με συνεργασίες με άλλους, κυρίως από τη θέση του παραγωγού, όπως με τους Marillion και το υβρίδιο τους, τους Fish, κ.ά. Ετοιμάζεις και κάποια άλλη συνεργασία που θα μας ξαφνιάσει;

S.W. Μμ.. Νομίζω ότι η δουλειά με ένα Σουηδικό μέταλλ γκρουπ, με σκληρές κιθάρες, πολύ δυναμικό ύφος, είναι κατι πιο πειραματικό για μένα. Λέγονται Οpeth. Κοίτα είναι τόσα πολλά αυτά που μπορείς να κάνεις, που καταρχήν θα ξαφνιάσω τον εαυτό μου. Υπάρχει μεγάλο εύρος κινήσεων για έναν καλλιτέχνη. Υπάρχουν πολλά στυλ, διαφορετικοί ήχοι, συναισθήματα. Θα μου φαινόταν πολύ βαρετό να ασχολούμουνα μόνο με έναν συγκεκριμένο ήχο. Πάντως ναι, σίγουρα στο μέλλον το κοινό θα ξαφνιαστεί με αυτά που ετοιμάζω.

Κ.Σ. Καλά, ας περιμένουμε. Στο νέο σας άλμπουμ, παραδόξως υπάρχει ένα χιτ. Το Four Chords that make a million. Αυτό δεν το ξανακάνατε νομίζω.

S.W. Πιστεύεις ότι θα γίνει επιτυχία;

Κ.Σ. Σίγουρα. Έχει ρυθμό, beat, εύκολα λόγια, και είναι ένα πολύ καλό τραγούδι

S.W. Όταν γράφω μουσική δεν ασχολούμαι με το τι follow up θα έχει. Δεν ψάχνω για ακροατήριο, ούτε για χιτ, Γράφω για τον εαυτό μου. Συνήθως κάποιος άλλος μετά έρχεται και λέει, ωραίο τραγούδι θα γίνει ένα καλό σίνγκλ. Αλλά έχει πλάκα αυτό, που ήδη παίζεται στην Αγγλία, καθώς έχει πολύ κυνικούς στίχους, μιλά για την εμπορευματοποίηση της μουσικής, και γίνεται χιτ ένα τραγούδι που μιλά για μια αγορά που ποτέ δεν θα την κατανοήσω. Χαίρομαι που το τραγούδι θα γίνει και πιο γνωστό ακόμη, αλλά προτιμώ κάποιος να βρει τη μουσική των Porcupine Tree σε πιο πρώιμο στάδιο, πιο ακατέργαστο, και όχι μετά από τον βομβαρδισμό ενός σίνγκλ.

K.Σ. Και που βρίσκεστε τώρα, τι είναι, τι πρεσβεύουν οι Porcupine Tree?

S.W. Ένα γκρουπ που δουλεύει σκληρά, και επιλέγει το ύφος του. Τι είμαστε; Ροκ, μέταλ, τζαζ, ποπ, δεν ξέρω. Σίγουρα ένα σίνγκλ βοηθά κάποιον να μας πλησιάσει, έστω να έρθει κοντά και να μας γνωρίσει καλύτερα.

Κ.Σ. Στα άλλα τραγούδια του νέου δίσκου είναι πιο ταξιδιάρικη η διάθεση, όπως στα Heatsong και Russia on Ice. Θέλετε να ντύσετε και οπτικά τη μουσική σας;

S.W. Μας ενδιαφέρει αυτό πολύ, καθώς και η σχέση ακροατή και ταξιδιώτη παράλληλα. Θα μου άρεσε αν το κοινό κάνει διαδρομές με το μυαλό του, και όχι με βίντεοκλιπ, ακούγοντας μας. Ταξιδιάρικη διάθεση, ναι αυτό το έχω στο νου μου, για να συγκεντρωθώ στην ακρόαση. Θέλω να πιστεύω ότι η μουσική μας δεν είναι για υπόκρουση (ούτε για ασανσέρ και σουπερμάρκετ). Είναι όντως δύσκολη για πολύ κοινό. Απαιτεί ακρόαση σε βάθος. Δεν ξέρω αν σήμερα βρίσκεται χρόνος για τέτοια προσοχή στη μουσική και για τέτοιες ακροάσεις, αλλά εμείς αυτά φτιάχνουμε. Μου αρέσει που το ροκ έχει αυτή την πολυτέλεια να γίνεται πιο σοφιστικέ.

Κ.Σ. Και στις συναυλίες σας δίνετε προσοχή στην ταξιδιάρικη διάθεση, με φώτα, Slides, κ.ά. Πότε θα ρθείτε για συναυλίες στην Ελλάδα;

S.W. Θέλουμε πάρα πολύ. Στις προηγούμενες φορές περάσαμε υπέροχα, και στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη στο Μύλο.

Κ.Σ. Δηλαδή πότε;

S.W. χα, νομίζω σύντομα.

Κ.Σ. Υπάρχει περίπτωση να δούμε τον Steven Wilson και με κάποιο από τα άλλα συγκροτήματά σου;

S.W. Δεν ξέρω. Αυτό είναι κάτι πολύ δύσκολο, πολύέξοδο. Είναι άλλου είδους μουσικοί, με πολλά περίεργα όργανα και απαιτεί πολύ εξειδικευμένη προετοιμασία για live. Oπότε είναι αδύνατον μαζί με Porcupine Tree. Μόνο αυτόνομα, ως No Man ή κάτι άλλο, αλλά πάλι αυτό το βλέπω πολύ απίθανο, προς το παρόν.

Κ.Σ. όπως και να?χει είσαι κορυφαία μουσική προσωπικότητα, και με χαρά θα σε περιμένουμε με τους Porcupine Tree για συναυλίες σύντομα. Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου.

S.W. Και εγώ ευχαριστώ, καλή επιτυχία και στο περιοδικό σας.

Κυριάκος Σκορδάς