 |
|
|
|
ΑΝΤΩΝΗΣ ΛΙΒΙΕΡΑΤΟΣ
|
Μάλλον κυνηγάει το βραβείο του πιο δραστήριου μουσικού της ελληνικής σκηνής! Ο λόγος για τον Αντώνη Λιβιεράτο που φέτος η Άνοιξη τον βρήκε να τρέχει από το studio στα live και από το ένα μουσικό project στο άλλο: Σε συναυλίες όπου δοκιμάζει όλους τους δυνατούς συνδυασμούς (σόλο, ντουέτα, τρίο) με τραγούδια από το υπέροχο "Πλαστικό Κουτί" και το "Τεράστιο Κίτρινο Πράγμα" μέχρι ακυκλοφόρητα... ηλεκτρονικά. Σε απανωτά live και δισκογραφικές καταθέσεις με τους νεοσύστατους Illegal Operation. Και φυσικά στα όσα (πολλά και ενδιαφέροντα) ετοιμάζει η ομάδα hobART phASe SYSTEM. Όλα αυτά όπως είναι φυσικό προκάλεσαν το ενδιαφέρον μας και ο Αντώνης Λιβιεράτος δέχτηκε πρόθυμα να λύσει τις απορίες μας. Το πώς βρήκε το χρόνο, μέσα σε αυτό τον... πανικό, είναι το μόνο στο οποίο απέφυγε να απαντήσει... Μετά από μια "σιωπή" αρκετών μηνών επανέρχεσαι στα συναυλιακά πράγματα όχι με μία αλλά με τρεις συναυλίες, οι οποίες αναμένονται "μοναδικές, ριζικά διαφορετικές μεταξύ τους". Τι το διαφορετικό θα έχουν αυτά τα live; Η λέξη "διαφορετικό" δεν είναι απλά σχήμα λόγου! Οι τρεις προγραμματισμένες συναυλίες, έχουν μεταξύ τους ελάχιστα, μόνο, κοινά σημεία: Στην πρώτη -που δόθηκε ήδη στις 19 του Απρίλη στις "Φωνές"- έπαιξα μόνος μου (πιάνο, φωνή και κιθάρα κυρίως μ´ ένα μικρό διάλειμμα μ´ ηλεκτρονικά κάπου στη μέση του σετ). Στη δεύτερη (στο "Μικρό Μουσικό Θέατρο", όπου και πάλι θα παίζω κυρίως πιάνο και κιθάρα) θα είμαι διαρκώς το ένα απ´ τα δυο μέλη ενός ντουέτου. Το περίεργο εκεί, θα είναι πως το δεύτερο μέλος του ντουέτου δεν θα είναι σταθερό. Στο ρόλο του "παρτεναίρ" μου, μ´ άλλα λόγια, θα εναλλάσσονται διαρκώς άλλοι μουσικοί. Η τρίτη, τέλος, συναυλία θα έχει καθαρά ηλεκτρονικό χαρακτήρα με τρεις μουσικούς κι ένα σωρό σύνθια, σάμπλερς και ηλεκτρονικά κρουστά στριμωγμένα στο πατάρι του "Pop Art". Το οποίο "Pop Art" (γνωστό και ως "Vinyl Microstore") είναι βεβαίως δισκοπωλείο, έχει όμως, ήδη, αρχίσει να δημιουργεί μια μικρή παράδοση σε live τέτοιου χαρακτήρα. Γιατί τη μία σόλο, την άλλη ντουέτα και μετά τρίο; Γιατί δεν επιλέγεις εξαρχής το κλασσικό στήσιμο μιας μπάντας, ώστε αυτό που θα έβγαινε θα ήταν προφανώς πιο κοντά στο ύφος που έχουν τα τραγούδια σου στους δίσκους; Σαν ακροατής ανήκω σ´ αυτούς που βαριούνται αφόρητα τις "υπηρεσιακές" συναυλίες. Τις συναυλίες, δηλαδή, που προσπαθούν ν΄ αναπαράγουν όσο πιο πιστά γίνεται το υλικό ενός δίσκου με μόνο στόχο το να βοηθήσουν τις πωλήσεις του. Δίνω λοιπόν στο υλικό μου την ευκαιρία ν´ ακουστεί και με διαφορετικούς τρόπους κάνοντας, έτσι, ως μουσικός αυτό που θα ευχαριστιόμουνα και ως ακροατής. Όσο για το ύφος των κομματιών μου πιστεύω ότι κάθε άλλο παρά το προδίδω σ´ αυτές τις συναυλίες- πράγμα στο οποίο πιστεύω ότι θα συμφωνήσουν κι όσοι παρακολούθησαν την πρώτη απ´ αυτές. Τι θα ακούσουμε σε αυτά τα live; Τραγούδια από το ΠΛΑΣΤΙΚΟ ΚΟΥΤΙ, παλιότερα τραγούδια ή να περιμένουμε και εκπλήξεις; Στα δύο πρώτα live τα κομμάτια θα είναι, τα περισσότερα, γνωστά απ´ "Το Πλαστικό Κουτί" και "Το Τεράστιο Κίτρινο Πράγμα", με λίγες μόνο εκπλήξεις. Στο τρίτο live θα παίξουμε ακυκλοφόρητο υλικό πράγμα που, κατά μια έννοια το καθιστά απ´ την αρχή ως το τέλος μια διαρκή έκπληξη... Θα ακολουθήσουν αντίστοιχα live σε άλλες πόλεις; Ίσως την προηγούμενη εβδομάδα να προσπαθούσα να είμαι λίγο πιο "μυστηριώδης" ως προς αυτό το θέμα, τώρα όμως που πέτυχε η πρώτη δοκιμή μπροστά στο κοινό, μπορώ να μιλήσω πιο ανοιχτά: Το "σόλο" ημι-ακουστικό μου σετ, λοιπόν, θ´ αποτελέσει τη βάση αρκετών προσεχών μου συναυλιών τόσο στην Αθήνα όσο και σε άλλες πόλεις την επόμενη χειμωνιάτικη περίοδο. Τώρα, τα περίφημα "ντουέτα" εμπλέκουν τόσο πολλούς μουσικούς που φοβάμαι ότι δύσκολα θα επαναληφθούν. Όσο για τα ηλεκτρονικά, για να είμαι ειλικρινής, δεν έχω αποφασίσει ακόμα... Πόσο κοντά είμαστε σε μια νέα σου προσωπική δουλειά; Εγώ (ο μουσικός) έχω ήδη μαζέψει αρκετό υλικό, άρα πλησιάζω. Εσείς (οι ακροατές), χμμμ... θα χρειαστεί, φοβάμαι, να περιμένετε μέχρι το 2002.... Παράλληλα με την προσωπική σου πορεία τον τελευταίο καιρό είσαι και βασικό μέλος των ILLEGAL OPERATION. Πες μας λίγα πράγματα για αυτή τη μπάντα / αυτό το project. Οι Illegal Operation ξεκίνησαν πριν ένα χρόνο σαν ένα περιστασιακό project διασκευών κλασσικών delta-blues κομματιών, για να γίνουν, πριν κανείς προλάβει καλά-καλά να το συνειδητοποιήσει, μια σταθερή μπάντα με το δικό της πρωτότυπο υλικό. Πρόκειται για ένα γκρουπ χωρίς "ηγέτες" που ήρθε τελικά να καλύψει τη βαθιά ανάγκη όλων του των μελών για μια πραγματικά ομαδική δουλειά. Γιατί επιλέξατε το συγκεκριμένο μουσικό ύφος για να κινηθείτε; Δε μας έχουν συνηθίσει οι ελληνικές μπάντες σε τέτοια πράγματα... Δεν είμαι σίγουρος ότι επιλέξαμε εμείς αυτό το ύφος. Μάλλον αυτό μας επέλεξε. Μπορεί να φαίνεται ότι αστειεύομαι, η αλήθεια είναι όμως ότι η "χημεία" μεταξύ των έξι μας μας οδήγησε σ´ αυτό που παίζουμε απόλυτα φυσικά, χωρίς να έχει προηγηθεί κάποια διαδικασία λογικού προσδιορισμού του: Οι συγκεκριμένοι μουσικοί, τη συγκεκριμένη στιγμή θα έπαιζαν ακριβώς αυτό το πράγμα ή δεν θα έπαιζαν καθόλου μαζί. Γιατί πιστεύεις ότι οι ILLEGAL OPERATION έτυχαν τόσο καλής και θερμής αποδοχής (από τον κόσμο στα live, από τα περιοδικά) πριν ακόμα παρουσιάσουν τη δουλειά τους δισκογραφικά; Φαίνεται πως υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που έχουν την διάθεση ν´ ακούσουν αυτό που εμείς έχουμε την διάθεση να παίξουμε. Επίσης είμαστε μια ιδιαίτερα εξωστρεφής μπάντα: Η κατάσταση ευφορίας στην οποία βρισκόμαστε όταν παίζουμε καταφέρνει να "περάσει" με κάποιο μυστήριο τρόπο και στους ακροατές των συναυλιών μας και τους "κερδίζει". Τέλος είμαστε καταπληκτικοί μουσικοί, φοβεροί τύποι και πάνω απ´ όλα απίστευτα μετριόφρονες! Η συμμετοχή σου στους ILLEGAL OPERATION έχει επηρεάσει τις προσωπικές σου μουσικές δραστηριότητες (νέα τραγούδια, live, ενδεχομένως και τρόπο σκέψης κλπ) αφού το να λειτουργείς μέσα σε μια μπάντα είναι αρκετά διαφορετικό από το να δουλεύεις μόνος; Σαφώς και δεν έχω αλλάξει τρόπο σκέψης: Ήμουνα- έτσι κι αλλιώς- πάντα αυτό που θα λέγαμε "μουσικός ομάδας". Έτσι απολαμβάνω πραγματικά τη συμμετοχή μου στους Illegal Operation, στους οποίους διοχετεύω μεγάλο μέρος της δημιουργικότητας και του χρόνου μου χωρίς ιδιαίτερους ενδοιασμούς. Ωστόσο κάποιες ιδέες παραμένουν τόσο προσωπικές ώστε να θεωρώ πως η καλύτερη επιλογή είναι να τις επεξεργαστώ μόνος μου. Τι ετοιμάζει αυτόν τον καιρό η κολεκτίβα hobART phASe SYSTEM; Εκτός απ´ τις συναυλίες (δικές μου και των Illegal Operation) στις οποίες έχουμε ήδη αναφερθεί, τα πλησιέστερα project είναι δύο: Το πρώτο είναι η ηχογράφηση της μουσικής που γράφω για τη νέα ταινία του Κυριάκου Χατζημιχαηλίδη (θυμάστε "του Χάρου τα Δόντια";) που γυρίζεται αυτή την εποχή. Το δεύτερο είναι η ηχογράφηση του πρώτου σόλο δίσκου του Στάθη Ιωάννου (με παραγωγό τον Μανώλη Αγγελάκη) που ξεκινάει μεσ´ στον ερχόμενο μήνα. Υπάρχουν επίσης και κάποιες ολοκληρωμένες ηχογραφήσεις σχημάτων της ομάδας που ελπίζουμε πως θα κυκλοφορήσουν σύντομα. Τι βλέπεις να έχει αλλάξει στην ελληνική σκηνή από την εποχή των ΚΕΦΑΛΑΙΟ 24 και τι έχει μείνει ίδιο; Αυτό που έχει, σίγουρα, αλλάξει (απ´ το 1982 που ξεκινούσε το Κεφάλαιο 24) είναι οι πιθανότητες που έχει ένα νέο γκρουπ να δει την πρώτη του δουλειά δημοσιοποιημένη, οι οποίες έχουν σήμερα πολλαπλασιαστεί. Δυστυχώς η συνέχεια παραμένει, σταθερά, δύσκολη: Ακόμα και τώρα τα περισσότερα "πολλά υποσχόμενα" ελληνικά γκρουπ παραμένουν "πολλά υποσχόμενα", χωρίς να καταφέρνουν ποτέ να εκπληρώσουν τις "υποσχέσεις" που έδωσαν κάνοντας κάτι πραγματικά σημαντικό. Τώρα το γιατί πιστεύω ότι συμβαίνει αυτό είναι από μόνο του μια ολόκληρη συνέντευξη... Και τι άλλαξε και τι έμεινε ίδιο στον Αντώνη Λιβιεράτο σε αυτή την πορεία; Μέσα σ´ όλα αυτά τα χρόνια, έχω μάθει να μην φοβάμαι τα τεχνικά προβλήματα που συναντάω, ακόμα κι αυτά που φαίνονται αρχικά ανυπέρβλητα. Έτσι, αντίθετα, μ´ αυτό που θα περίμενε, ίσως, κανένας νομίζω πως είμαι σήμερα πιο τολμηρός απ´ ότι ήμουνα στα είκοσί μου χρόνια. Συνεχίζω όμως, πάντα, να θεωρώ τις λέξεις "ανία" και "θάνατος" περίπου συνώνυμες: Γι´ αυτό φροντίζω να κάνω τη μουσική μου, τουλάχιστο, ζωή όσο πιο περιπετειώδη γίνεται. Επισκεφθείτε το επίσημο site του Αντώνη Λιβιεράτου: www.livieratos.gr
Βασίλης Καραλάζος |
Συνεντεύξεις
