Στον αριθμό 13 της οδού καθηγητού Χατζηδάκη βρίσκεται η Σχολή Χορού της Μπέττυ Βυτινάρου. Εκεί ήταν και το ραντεβού μας. Μπαίνοντας στη σχολή επικρατεί τάξη και ηρεμία. Το μόνο που ακούγεται είναι η μουσική από την αίθουσα διδασκαλίας και η ζεστή φωνή της κυρίας Βυτινάρου: «Καλησπέρα» και η συζήτηση αρχινά.

Λίγα λόγια για το καινούργιο σας έργο, τη "Φθορά".

Είναι ένα ανοιχτό θεμά. Τη φθορά την έχω εντοπίσει στην τριπλή υπόσταση του ανθρώπου: ψυχή, πνεύμα, σώμα. Είναι αφηρημένες έννοιες. Όσον αφορά λοιπόν, τη φθορά του σώματος μιλώ για τη φθορά που υφίσταται λόγω του έρωτα, ερωτική απογοήτευση που οδηγεί στην τρέλα, αλλά και για τη φθορά που υφίσταται λόγω φαρμακευτικών ουσιών. Όσον αφορά το πνεύμα, μιλώ για τη γνώση και την ομορφιά αυτής, αλλά και τη φθορά που υφίσταται το πνεύμα: μαθαίνω κάτι, όμως σιγά-σιγά αυτό φθείρεται, ξεχνιέται. Από την άλλη η ψυχή, κάτι άυλο και αφηρημένο. Το μόνο που δεν δέχεται φθορά, όμως όλα είναι ένας κύκλος, ο κύκλος της ζωής... Χαρακτηριστική η φράση του Ηράκλειτου: "Η ζωή είναι γιορτή". Μ´ αυτό, λοιπόν, το αισιόδοξο μήνυμα τελειώνει η παράσταση. Η μια ευχαριστία στη σκιά...

Από πού αντλείτε τα θέματα σας;

Από την ίδια τη ζωή. Η γέννηση, ο έρωτας και ο θάνατος δίνουν έμπνευση στους καλλιτέχνες. Η έμπνευση είναι η ίδια σ´ όλες τις τέχνες, απλά αλλάζει ο τρόπος απόδοσης. Με εμπνέουν πολλά πράγματα, μια μουσική που θ´ ακούσω, κάτι που θα δω, ένα οποιοδήποτε γεγονός. Επιρροές δέχομαι και από το αρχαίο δράμα, τη μυθολογία, την αρχαία Ελλάδα γενικά. Αιτία για αυτές τις επιρροές μου στάθηκε η δασκάλα μου Ραλλού Μάνου. Γενικά, στις παραστάσεις μου με ενδιαφέρει να προσφέρω μια ποικιλία στον θεατή. Παντρεύω διάφορα είδη μουσικής, ανάλογα με την αίσθηση που θέλω να δώσω, κάτι διαφορετικό...

Η κίνηση σαν έκφραση δίνει πραγματικά στοιχεία ή μας μεταφέρει σε ένα κόσμο φαντασίας και μεταφορικής ερμηνείας;

Σίγουρα ο λόγος είναι πιο αναλυτικός, όμως όταν το σώμα με καλή τεχνική καταφέρνει μπορεί να εκφραστεί, τότε μιλάει, όχι βέβαια με την έννοια της περιγραφικότητας. Γενικά, πιστεύω ότι αν η τεχνική του σώματος δεν είναι καλή δεν είναι "ευανάγνωστο" αυτό που κάνεις.

Η αυτοπειθαρχία είναι σημαντική στο χορό;

Σαν δασκάλα ζητώ από τους μαθητές μου κατανόηση και πειθαρχία. Θέλω να ξέρουν τι κάνουν, πότε το κάνουν και γιατί. Η αυτοπειθαρχία σε όλους τους τομείς, π.χ. πρέπει να έχεις καλή φυσική κατάσταση, να προσέχεις τη διατροφή σου. Σε μια ομάδα η παράλληλη βελτίωση του καθενός συγκλίνει στο να έχουμε ένα καλό αποτέλεσμα. Η ψυχή, το σώμα και το πνεύμα πρέπει να πορεύονται μαζί, να καλλιεργούνται μαζί.

Θα ανεβάζατε ένα έργο με γυμνούς χορευτές; Τι είναι για σας το γυμνό στην τέχνη του χορού και πως πιστεύετε ότι λειτουργεί;

Αν το απαιτούσε η σύλληψη του θέματος ναι. Βέβαια για πρακτικούς λόγους δεν προέκυψε να το κάνω ποτέ. Δυστυχώς, το γυμνό τα τελευταία χρόνια λειτουργεί σαν είδος εντυπωσιασμού. Η τέχνη πρέπει να σοκάρει, όχι όμως με τέτοιο τρόπο.

Τι αποτελεί για σας αισθητική στην τέχνη;

Η αισθητική στην τέχνη είναι απαραίτητη αλλά δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός. Δεν με ενδιαφέρει να είναι κάτι όμορφο μόνο και μόνο για να είναι όμορφο.

Μέσα στα σχέδια σας υπάρχει κάτι που θα θέλατε να ανεβάσετε; Και αν ναι τι είναι αυτό που σας κάνει να μην καταπιαστείτε μέχρι στιγμής με αυτό;

Ενόψει των Δημητρίων 2001 θα παρουσιάσουμε το έργο "Καθ´ οδόν", το οποίο εμπνεύστηκα από τον Μπωντλαίρ. Είναι γενικά ένα ανοιχτό θέμα που επιτρέπει πολλά. Συμβολικά όλα εκτυλίσσονται σε μια λεωφόρο, τη λεωφόρο της ζωής. Είμαστε ταξιδιώτες που συναντάμε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού πολλά: οδήνη, θλίψη, όμορφα πράγματα...

Άννα Θεοδωρίδου