Home
News
Foreign Office
Local
Ελληνική
Metal
Punk/hc/emo
Live
Συνεντεύξεις
Cinefreak
Θέατρο/χορός
Books, magz
Τι παίζει, που
Special
Aρθρα
Mp3s/Video
Atrakt-ed
Links
 
Αναζήτηση

 

ΜΑΣΚΕΣ, Νίκος Ιωακειμίδης

Μια συνέντευξη όπου πέφτουν οι... μάσκες

19/6/2002

Είναι γεγονός ότι μεσολάβησε σχετικά μεγάλο διάστημα από την προηγούμενη "ΜΑΣΚΟ-φορεμένη" σας κυκλοφορία.. Γιατί συνέβη αυτό και τι συνέβη σε όλο αυτό το διάστημα;

Την άνοιξη του 1998 κυκλοφόρησε το "Κάθε δεύτερο λεπτό". Ο τρίτος δίσκος με την AnoKato Records. Τα Χριστούγεννα της ίδιας χρονιάς υπογράφουμε το νέο μας συμβόλαιο, για τα επόμενα δισκογραφικά μας βήματα, με τη Minos - Emi. Από εκεί και πέρα σιγά-σιγά ξεκινάμε, με μια προσεκτική επιλογή καινούργιων τραγουδιών. Αυτή τη φορά μέσα στα σχέδια μας ήταν οι ηχογραφήσεις, πλην των κρουστών, να γίνουν στα σπίτια μας. Έτσι και έγινε. Μέσα στο 2000 κυκλοφορήσαμε το cd single "Σχέδιο με βροχή" εν αναμονή του άλμπουμ και την επόμενη χρονιά ολοκληρώσαμε τις ηχογραφήσεις. Από τα 17 τραγούδια επιλέξαμε τα 12, αυτά που αρμονικά συμπλήρωναν την εικόνα ενός άλμπουμ. Μετά από τόσα χρόνια συνειδητοποίησα ότι η σύνθεση και η επιμέλεια παραγωγής ενός δίσκου δεν είναι και τόσο εύκολο πράγμα, κυρίως αν γνωρίζεις τι κάνεις και ποιες είναι οι δυνατότητές σου.

Είστε από τα ελληνικά ροκ σχήματα, που ζήσατε από μέσα τόσο το 2ο ξεπέταγμα της ελληνικής ροκ σκηνής (με το γιγάντωμα των ΤΡΥΠΕΣ, Ξ. Σπαθιά. Δ. Κρίνα, κλπ) όσο και την μετέπειτα μαζική κυκλοφορία δίσκων από δεκάδες νέα συγκροτήματα. Θα θέλατε να μοιραστείτε κάποιες σας σκέψεις για αυτές τις εξελίξεις και που νομίζετε ότι μπορεί να παγιωθεί κάποια κατάσταση ώστε να μιλούμε για "σκηνή";

Δεν ξέρω, ίσως τελικά και να μην με ενδιαφέρει. Ίσως δεν με ενδιαφέρει και αν ακουγόμαστε ροκ, ή όχι. Δεν πιέζω τις καταστάσεις. Με ενδιαφέρον και θαυμασμό παρακολουθώ κάποιους ανθρώπους, απ΄ όλους τους χώρους, που όλα αυτά τα χρόνια χωρίς υπερβολές και προσωπολατρικές τάσεις, τα έχουν βρει με τον εαυτό τους και με αυτό που κάνουν. Σημασία τώρα για μένα έχει να ακούω όμορφα τραγούδια από συνειδητοποιημένους ανθρώπους. Πέρασαν τα χρόνια που το δήθεν και η πρόζα ήταν στην πρώτη γραμμή. Τώρα μετράει μόνο η μουσική!

Το επιτυχέστατο εγχείρημα με το Ζήλιον αποτελεί τελικά μέρος της πορείας σας, ή είναι δεν είναι τόσο μασκέ αυτό; Το τότε εσωτερικό σημείωμα στο εσώφυλλο "όλα μπορεί να γίνουν ένα, το καθένα όμως συνεχίζει να είναι Ένα και μοναδικό" πόσο περισσότερο επεξηγηματικό μπορούσε να ήταν;

Το σπουδαιότερο για μένα δεν είναι να αλλάξει ριζικά η ζωή μου από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά να καταλάβω πως με όλα όσα έχω, όλα αυτά που ψάχνω, υπάρχουν...

Πέρα από το ότι είναι ωραία τραγούδια υπάρχει κάποια άλλη εξήγηση για την ύπαρξη μερικών σας παλαιότερων κομματιών στο νέο σας δίσκο "Γέφυρες στις ταράτσες";

Πίστευα πως έπρεπε να ασχοληθούμε και με κάποια παλιότερα τραγούδια, από προηγούμενους δίσκους, γιατί ένιωθα πως αυτά είχαν αδικηθεί, κυρίως τεχνικά και λόγω περιορισμένου χρόνου τότε που τα ηχογραφούσαμε. Έτσι θα έκλεινα και τον κύκλο μου με πρόσωπα και καταστάσεις. Δεν ήξερα όμως πως η επαναπροσέγγιση αυτών των τραγουδιών θα γινόταν για κάποιους, η αφορμή για αρνητικά σχόλια παραβλέποντας τα θετικά. Όταν νιώθω πως για μερικούς ανθρώπους συστηματικά, το πιο ασήμαντο πράγμα γίνεται σημαντικό, τότε αρχίζω και αδιαφορώ γι΄ αυτούς, όμως τότε καταλαβαίνω? Σημασία δεν έχει να ψάχνουμε το αρνητικό αλλά να ανακαλύπτουμε το θετικό. Καμιά φορά μαθαίνουμε και από τα λάθη των άλλων.

Ακόμη πιο βροντερά παρόντα τα ηλεκτρονικά στοιχεία στη νέα σας δουλειά. Με το σκεπτικό ότι κάποια από αυτά ηχογραφήθηκαν πριν από 3 χρόνια, πόσο ηλεκτρονικός είναι ο ήχος που οι ΜΑΣΚΕΣ θα μας προσφέρουν από δω και μπρος στις συναυλίες τους;

Τώρα ξεκινήσαμε τις πρόβες. Είμαι και γω περίεργος για το αποτέλεσμα στις συναυλίες. Τα καινούργια τραγούδια έχουν ιδιαιτερότητες όμως δεν παύουν να είναι τραγούδια και έτσι τα αντιμετωπίζουμε. Ο ήχος δεν θα γίνει περισσότερο ηλεκτρονικός. ’λλωστε τόσα χρόνια στηρίζομαι περισσότερο στις μελωδίες παρά σε μονοφωνικούς ήχους εφε και ατελείωτα beat.

Διαπιστώνει κανείς ότι στα ντραμς κάθεται πάντα πρωτοκλασάτος τυμπανιστής (και όχι "τυμπανιαίος"). Μετά τον Αποστολάκη, τώρα ο Τόλιος, αλλά και ο Αγγουριδάκης επικουρικά. Αν και ο ντράμμερ είναι ο μόνος που έχει μόνιμη θέση (ένα σκαμπώ πίσω από τα τύμπανα) αλλάζει τόσο εύκολα. Πόσο σπουδαίο είναι ο ρόλος του καθισμένου στα τύμπανα να είναι μόνιμος;

Δεν ξέρω πόσο σπουδαίος είναι ο ρόλος του μόνιμου. Ίσως γιατί ακόμη δεν έχω αισθανθεί μόνιμος κάπου. Σίγουρα σπουδαίος είναι ο τρόπος που καλλιέργησαν αυτοί οι άνθρωποι το ταλέντο τους, το έφτασαν σε τόσο ψηλά επίπεδα και το μεταφέρουν κάθε φορά και τόσο διαφορετικά και πρωτότυπα, με όσους συνεργάζονται.

Η διασκευή σε Σιδηρόπουλο είναι φόρος τιμής ή τα τραγούδια του είναι αέναη πηγή έμπνευσης;

Το "Πες μου αν θέλεις κάτι" είναι ένα ωραίο τραγούδι. Είναι από αυτά που μπορείς να τα παίξεις και με μια κλασική κίθαρα στο σπίτι και να περάσεις ωραία μαζί του.

Η συνεργασία με την Θεοδοσία Τσάτσου είχε ως αποτέλεσμα ένα από τα πιο όμορφα τραγούδια του νέου δίσκου. Βλέποντας και την ύπαρξη άλλων 2 κομματιών με παρουσία γυναικείων φωνητικών (Ευανθία Σωφρονίδου), πόσο μέρος της δουλειάς σας (στίχους, μουσικές, συνθέσεις, ιδέες, άποψη, κλπ) είστε διατεθειμένοι να αφήσετε στην αύρα της θηλυκότητας;

Ένα από τα καινούργια μέλη της μπάντας είναι η Τζένη Πατίκα! Με τη Τζένη εδώ και κάποιο καιρό, στις πρόβες μοιραζόμαστε τις απόψεις μας για το πώς θα μεταφέρουμε σε συναυλιακό επίπεδο αυτά τα τραγούδια. Από το φθινόπωρο θα ξεκινήσουμε να δουλεύουμε πάνω σε καινούργιες ιδέες. Έχω από τώρα μεγάλη αγωνία για τον επόμενο δίσκο. Ανυπομονώ να αρχίσουμε.

ΜΑΣΚΕΣ με αμεσότητα και ευθύτητα. Πράγμα ανύπαρκτο στην καθημερινή μας ζωή. Αν ποτέ αποφασίσετε να αφήσετε τις Μάσκες σας, μέσα από πού θα μπορούσατε να επικοινωνείτε με τον κόσμο;

Αν ήξερα να ζωγραφίζω, θα ζωγράφιζα και φαντάζομαι την ικανοποίηση... Τώρα μόνο κάτι μουτζούρες πάνω από την υγρασία σε φαγωμένους τοίχους στην ’νωΠόλη και πάνω στις ταμπέλες που προειδοποιούν για επικίνδυνες στροφές στο δρόμο για την Επανωμή. Η παρουσία και η απουσία είναι η μεγάλη υπόθεση της ζωής. Χαρά μου να ακούω, να παίζω και να γράφω μουσική.

Ευχαριστώ πολύ και καλή επιτυχία σε όλα σας τα σχέδια. Χάρηκα πολύ που επικοινώνησα με ένα από τα ελληνικά συγκροτήματα που μου έχουν ντύσει μουσικά τόσα πολλά μου απογεύματα.

Κυριάκος Σκορδάς

Συνεντεύξεις
2L8
STEFANIA DIMMEN μια μινι συνέντευξη
Paul Roland: ένας ιππότης ξεχασμένος στον χρόνο
Συνέντευξη των Sound Explosion.
Neshamah, hardcore μπάντα από το Cape Town
ΔΑΙΜΟΝΙΑ ΝΥΜΦΗ
LALI PUNA
ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΗΓΑΣ (για το έργο ΑΡΝΤΕΝ ΑΠΟ ΤΟ ΦΕΒΕΡΣΑΜ)
ΝΙΚΟΣ ΓΙΑΝΝΑTΟΣ (ex-μπασίστας των Πυξ Λαξ)
LAURA VEIRS