WOLVES IN WOLVES’ CLOTHING NOFX FAT WRECK CHORDS/MSEN 20/7/2006

Ο λύκος και αν εγέρασε….την προβιά δεν την αλλάζει. Η λυκοφωλιά του αμερικάνικου punk, η κοκκινοκουσφίτσα και άλλες ιστορίες καθημερινής τρέλας…

Αφού εκφράστηκαν για την πολιτική (και το έκαναν αρκετά έντονα), μετά από μερικά χρόνια απουσίας επανέρχονται, Το σπουδαίο αμερικάνικο σχήμα των NOFX, πετά τη σκούφια του, ανακουνά δόσεις από την καλιφορνέζικη ανεμελιά και με περισσή αυτοπεποίθηση και τιμιότητα μας τραγουδούν… We don’t question what we’ve become!!! Δεν θα σώσουμε άλλο τον κόσμο, αλλά θα κάνουμε πολλούς από εσάς να ταρακουνηθείτε με τα νέα μας τραγούδια. Μέσα από αυτό το ξεκάθαρο μήνυμα, χωρίς όμως την υπερβολή του χαβαλέ των bloodhound gang, σχεδόν μια 20άδα τραγουδιών αφήνονται από την παρέα του Fat Mike.

Και από το πρώτο κομμάτι φωνάζουν «Λύκος, Λύκος, μου τρώει τα προβατάκια» κι εσύ τρέχεις να σώσεις το καημένο το τσομπανόπουλο. Και το βρίσκεις να σε κοροϊδεύει και να ξεκαρδίζεσαι με την αφέλειά σου. Και μετά ξαναφωνάζουν Wolves, Wolves in Wolves Clothing και πάλι εσύ αθώε ήρωα τρέχεις το τσομπανόπουλο σώσεις. Και πάλι και αυτός και οι NOFX ξεκαρδίζονται και ζητάνε συγχώρεση τραγουδώντας…punk rockers and emo kids, people doin’ things the church forbids και σε συνοδεύουν με τη φλογέρα και αν τσατιστείς για καυγά αμέσως σε προκαλούν τραγουδώντας….fighting with gloves, now we’re the ones 100 times fuckeder, hitting above the belt…we get what we fucking deserve…

Και η ισπανόφωνη πλευρά της Καλιφόρνιας για άλλη μια φορά βρίσκει να τιμάται με ένα κομμάτι στη γλώσσα τους το Cantado en Espanol.

Ταχύτητες εκτοξεύονται, σόλα με τα τσομπανόπουλα ξεκαρδίζονται, τύμπανα βουρλίζονται και κιθάρες ξεκουρδίζονται. Κομμάτια μικρά σε διάρκεια, που δεν προλαβαίνουν να βαρύνουν, όσο και αν τα γκάζια βγάζουν μάτια. Σίγουρα όμως ξεχωρίζουν τα you will lose faith, seeing double at the triple rock και το φοβερό leaving Jesusland. Ενέργεια φοβερή πετάγεται…και δεν μπορείς παρά να αισθάνεσαι τυχερός που τους είδες πριν αρκετά χρόνια στα πάτρια εδάφη. Και εκεί έρχονται τα παραπλανητικά λυπητερά σπαραξοκάρδικα με το Doornails και τις συμβουλές…cuz doing drugs with parents is just wrong.

Για το τέλος ένα λεγόμενο secret track με ένα ποτ πουρί unplugged demo κομματιών, που παραδόξως έχουν ωραίες μελωδίες, όσο και αν το καθένα κρατά πολύ λίγο, και με συμβουλές του στυλ ξαναπαίξτο αυτό, λίγο πιο γρήγορα….

Όσο λοιπόν και αν τα σχεδόν 20 χρόνια παρουσίας δεν δείχνουν να προσθέτουν ωριμότητα, δεν μπορείς να μην επισημάνεις τον κυνισμό τους, που στη πολύχρονη εφηβική και μετεφηβική τους πορεία έχει πια γίνει κτήμα τους. Και τα λυκόπουλα ας γίνουν λυκοπειρατές και καπεταναίοι ακόμη. Έτσι κι αλλιώς οι Blink 182…έχουν πια βγάλει φτερά και έγιναν..αεροπλάνα.

Και όσο και αν οι παραπομπές σε λύκους και στα παραμύθια σας φαίνονται υπερβολικά…μην ξεχνάτε ένα βασικό μότο των NOFX…NOFX are for kids!!!! Και εγώ ως παιδί ενθουσιάστηκα, αλλά δεν ξέρω πόσο ξεδιάντροπα θα σας το πω αυτό σε μια απλή δισκοεπισήμανση.

Κυριάκος Σκορδάς