ΓΚΕΤΟ H πρώτη τους συνέντευξη 6/12/2001

Την Τρίτη 4 / 12 το βράδυ είχα την τύχη να συναντηθώ ραδιοφωνικά στα στούντιο του 90,4 Αριστερά στα FM με τους Γκέτο. Οι Γκέτο, το συγκρότημα που θα ανοίξει τη φετινή γιορτή για τα ανθρώπινα δικαιώματα το Σάββατο 8 Δεκεμβρίου στο club του Μύλου, έκαναν ουσιαστικά την πρώτη τους δημόσια εμφάνιση παρουσιάζοντας το γκρουπ τους, λίγες μέρες πριν την πρώτη ζωντανή συναυλιακή τους εμφάνιση. ’νθρωποι απλοί, χαμογελαστοί, με ωραίο χιούμορ. Ο Νίκος Ταπλίδης, ο Ασκληπιός Ζαμπέτας και οι τρεις Γιώργηδες, Τόλιος, Παπάζογλου και Αθάνας μου έκαναν ουσιαστικά έκπληξη ερχόμενοι όλοι μαζί στο στούντιο. Στο προχθεσινό του σημείωμα στο Atraktos.net, ο Βασίλης Καραλάζος έγραψε ότι αυτή τους η κίνηση δείχνει πως το συγκρότημα είναι αποδεσμευμένο από ηγέτες και τέτοιες ιστορίες. Έχουν όντως έτσι τα πράγματα;

ΝΤ: Δεν θα το έλεγα ότι έχουμε ηγέτη. Μεταξύ μας υπάρχει ένα κλίμα ισότητας.

Atraktos: Διάβαζα, Νίκο, το δελτίο τύπου για τη φετινή γιορτή για τα ανθρώπινα δικαιώματα και είσαι ο μόνος για τον οποίο δεν γράφει βιογραφικά στοιχεία!

ΝΤ: Είμαι κρυφό χαρτί!

ΑΖ: Με τον Νίκο είχαμε παλιότερα ένα σχήμα και τζαμάραμε κάποια κομμάτια, τα οποία όμως δεν προχώρησαν. Έτσι, αυτή η φάση με τους Γκέτο ήρθε αρμονικά και βρέθηκε και ο Νίκος στο συγκρότημα.

Α: Πώς συναντήθηκαν και πώς σχηματίστηκαν οι Γκέτο;

ΓΤ: Πριν από ενάμισι χρόνο μου έφερε κάποια τραγούδια ο ξάδερφός μου, ο Γιώργος Παπάζογλου, τα οποία με συγκλόνισαν. Αμέσως του είπα ότι κάτι πρέπει να γίνει με αυτά. Αρχίσαμε να τα δουλεύουμε μαζί. Στη συνέχεια γράφτηκαν κι άλλα τραγούδια, ήρθανε και άλλοι μουσικοί και σιγά σιγά το όλο πράμα άρχισε να παίρνει σχήμα, μορφή, ελπίδα και έφτασε να είναι μια συγκεκριμένη δουλειά.

ΓΠ: Γενικώς, υπήρχε η επιθυμία να παίξουμε μαζί από παλιά.

Α: Είσαστε ενάμισι χρόνο μαζί και μόλις τώρα έχει αρχίσει να ακούγεται το όνομα Γκέτο. Γιατί αυτό;

ΓΤ: Αυτό είναι λάθος! Για να σου πουν τα παιδιά!

ΓΑ: Η ιστορία πάει 18 χρόνια πίσω. Υπήρχαν οι Γκέτο τότε με άλλη σύνθεση. Ο Γιώργος Παπάζογλου έπαιζε τύμπανα, ενώ στη σημερινή μορφή του σχήματος παίζει κιθάρα. Κάποια στιγμή έφυγε για τη Γερμανία και αρχίσαμε να ψάχνουμε ντράμερ. Καταλήξαμε στον Γιώργο Τόλιο. Συνεχίσαμε μαζί μέχρι το 1985 ώσπου έφυγα και εγώ σε άλλα μέρη και χάλασε η όλη φάση. Μετά την επιστροφή μου ξαναβρεθήκαμε και είπαμε να κάνουμε και πάλι το σχήμα.

Α: Μιλάμε δηλαδή για μεγάλη ιστορία! Η οποία, όμως, δεν κατέληξε σε κάποια δισκογραφική δουλειά.

ΑΖ: Όχι, γιατί εκείνες τις χρονιές ήταν πολύ δύσκολο να κυκλοφορήσουν τέτοιες δουλειές. Τώρα, πάντως, είμαστε στο στούντιο και ηχογραφούμε για τον πρώτο δίσκο. Έχουμε ήδη 9 τραγούδια και πιστεύω ότι σύντομα θα κυκλοφορήσει η δουλειά μας.

Α: Έχετε βρει και εταιρία;

ΑΖ: Έχουμε σαν όραμα να στήσουμε κάτι δικό μας. Εμείς γενικά μεγαλώσαμε στην εποχή των ανεξάρτητων εταιριών, αλλά κάποια στιγμή δεν ήταν όσο αποτελεσματικές θα έπρεπε. Το παιχνίδι το κέρδισαν έπειτα οι πολυεθνικές, αλλά και αυτές φαίνονται σήμερα κορεσμένες. Εμείς που αγαπάμε πολύ να κάνουμε μουσική, πρέπει να βρούμε ένα τρόπο να επιβιώσουμε σε αυτή την κατάσταση.

ΓΤ: Είναι και μια καλή ευκαιρία για αυτοδιαχείριση. Γιατί να τίθεσαι συνέχεια στις υπηρεσίες του άλλου, ενώ μπορείς να το κάνεις μόνος σου; Αφού ξέρεις πού πας, τι θέλεις και πώς να το πετύχεις.

Α: Για πείτε μου λίγο για το όνομα. Η λέξη Γκέτο με παραπέμπει σε λίγο rap και hip hop καταστάσεις.

ΓΤ: Η λέξη γκέτο είναι περισσότερο μια πολιτική θέση. Υπάρχει, μεν, μια μουσική από κάτω, αλλά το γκέτο σαν όνομα είναι μια πολιτική θέση. Δηλαδή, παγκοσμιοποίηση; Εγώ βλέπω γκέτο.

Α: Προσδιορίστε μου λίγο τον ήχο του συγκροτήματος.

ΝΤ: Κινούμαστε γενικά στον ηλεκτρικό χώρο, αλλά είμαστε ανοιχτοί σε όλους τους ήχους. Θα ακούσεις rock ?n? roll, dub, μέχρι και soul!

Α: Θα βάζατε, δηλαδή και ηλεκτρονικά στοιχεία;

ΓΤ: Αν σε οδηγεί σε αυτό που θέλεις να πεις, δεν έχει σημασία από ποιον χώρο προέρχεται. Αρκεί να σε εκφράζει.

ΓΑ: Αυτό που έχει σημασία είναι η αρχική αίσθηση. Αν σε ικανοποιεί το τραγούδι παιγμένο μόνο με την κιθάρα, μετά μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις, να του δώσεις οποιοδήποτε στυλ.

ΝΤ: Αλλά είτε είναι ηλεκτρονικό, είτε ηλεκτρικό το κομμάτι, είναι η μουσική που μετράει πάνω απ? όλα.

Α: Μπαίνοντας στο στούντιο, πώς γράφετε τα κομμάτια; Όλοι μαζί, ή κάποιος έχει γράψει τη βάση πάνω στην οποία στηρίζεστε;

ΓΑ: Στην αρχή πήγαμε να το κάνουμε ξεχωριστά μπάσο τύμπανα, όπως κάνουν όλοι, αλλά τελικά θέλαμε να δοκιμάσουμε να παίξουμε και οι 5 μαζί, και έτσι έχουν βγει σχεδόν live τα κομμάτια.

ΑΖ: Έχουν κάνει ένα πολύ καλό στήσιμο στο στούντιο του Γιώργου Πεντζίκη ο Τίτος Καργιωτάκης και ο Χρήστος Χαρμπίλας, που λειτουργούν και σαν παραγωγοί στην ηχογράφηση, και η πρώτη παρτίδα των κομματιών βγήκε εντελώς ζωντανά.

Α: Τους στίχους ποιος τους έχει γράψει;

ΓΤ: Ο ξάδερφος και ο άλλος ξάδερφος! Είναι οικογενειακή υπόθεση!

Α: Ο χώρος που κινείστε έχει την ταμπέλα ?ελληνικό ροκ?. Πολλά έχουν ακουστεί γύρω από αυτήν τη σκηνή, κυρίως αρνητικά τον τελευταίο καιρό. Κάποια στιγμή υπήρξε μια άνοδος. Ήταν ουσιαστική, ή φαινομενική;

ΓΤ: Τη σκηνή την κάνουν τα γκρουπ. Αν δεν υπάρχουν γκρουπ, δεν υπάρχει και σκηνή.

Α: Ο κόσμος δεν παίζει ρόλο;

ΓΤ: Ο κόσμος πρέπει να έχει κάτι να ακούει, να τον εκφράζει, να τον οδηγεί. Αν υπάρχουν γκρουπ, θα υπάρχει και κόσμος.

Α: Υπάρχουν καινούρια ελληνικά συγκροτήματα που εκφράζουν τον κόσμο, ή έχουν μείνει λίγα και καλά;

ΓΑ: Δύσκολη ερώτηση. Τα τελευταία χρόνια έχουνε βγει συγκροτήματα που έχουν να πούνε κάτι, αλλά υπάρχουν και άλλα που δεν αξίζουν την προβολή που έχουν.

Α: Ζήσαμε και μια μόδα της ανεξάρτητης ελληνικής σκηνής.

ΓΤ: Είχα δει ένα καταπληκτικό ντοκιμαντέρ στο οποίο μιλούσε ο Neil Young, όπου είχε πει: ?Μέχρι το Woodstock δεν μας ήξερε κανείς. Όταν μαζευτήκαμε όλοι εμείς εκεί, είπαν οι υπόλοιποι: Πω πω, μια αγορά!?.

Α: Πώς αποδεχθήκατε την πρόσκληση στη φετινή γιορτή για τα ανθρώπινα δικαιώματα;

ΑΖ: Ήταν μια καλή ευκαιρία, τώρα που είμαστε στο στούντιο και ηχογραφούμε, να ζήσουμε και τα κομμάτια live. Φυσικά, πρέπει να ευχαριστήσουμε και την Διεθνή Αμνηστία που μας κάλεσε σε αυτό το γεγονός. Ξέρουμε πού πάμε και για τι θα παίξουμε. Δεν θα είμαστε περαστικοί.

Α: Να περιμένουμε κάτι συγκεκριμένο για το Σάββατο το βράδυ;

ΓΤ: Μάλλον θα περάσουμε καλά όλοι. Το club του Μύλου είναι ένας χώρος που τον ξέρουμε, τον αγαπάμε και είναι κατάλληλος για τέτοιες εκδηλώσεις. Το live θα έχει δύναμη, θα έχει αγάπη και μάλλον θα είναι ωραία τα πράγματα.

Α: Παιδιά, σας ευχαριστώ πολύ. Εύχομαι καλή συνέχεια στην πορεία σας και να περάσουμε όλοι καλά το Σάββατο το βράδυ.

ΝΤ: Και εμείς ευχαριστούμε, και να ευχηθούμε ελευθερία σε όλους τους κρατούμενους και ειδικά στους άδικα κρατούμενους για πολιτικούς, θρησκευτικούς, φυλετικούς, κοινωνικούς λόγους.

Κώστας Παπασπυρόπουλος