MUSIC FOR MOVIEBIKERS KAADA IPECAC/MSEN 28/7/2006

Είχα καιρό να ακούσω τόσο ωραία και τόσο θλιμμένη μουσική (ίσως από το soundtrack της ταινίας 2046). Μέσα στην ανεμελιά του καλοκαιριού τέτοιοι δίσκοι βοηθούν να μην ξεκουτιάνει το μυαλό του κάθε απαθούς, που με πιο προσοχή βλέπει μια διαφήμιση για αντηλιακά παρά τα όσα τραγικά συμβαίνουν στον Λίβανο!

Ο John Erik Kaada είναι από τη Νορβηγία. Ο Kaada παράλληλα συμμετέχει στο project με τίτλο Cloroform, που σχεδόν πριν ένα χρόνο κυκλοφόρησαν το Cracked Wide Open. Πιθανόν να τον προσέξατε όταν πριν από λίγο καιρόείχε συνεργαστεί με τον Mike Patton στον σινεφίλ ταξιδιάρικο δίσκο Romances. Και αυτή η συνεργασία αν βοήθησε κάποιον, τότε αυτός ήταν σίγουρα ο Patton!

To Music For Moviebikers είναι ο καινούριος δίσκος του Kaada, παρέα με μια μεγάλη παρέα μουσικών, που προσπαθούν να μετουσιώσουν τις πανέμορφες συνθέσεις του Kaada και να τις απλώσουν σαν ένα καλοστρωμένο σεντόνι στο κρεβάτι κάθε ελπιδοφόρου νέου. Βιολοντσέλα, Βιόλες, Βιολιά, κλαρινέτα, κιθάρες, μαντολίνα, αρμόνικες και ηλεκτρικά πριόνια, τύμπανα, πετάλια και σφυρίκτρες, και άλλα μη αναγνωρίσιμα δημιουργούν τις κατάλληλες πτυχές, ώστε να βρουν γαλήνη οι καλοραμμένες επιφάνειες, πάνω στις οποίες κατέθεσε τις σκέψεις του ο Kaada. Συνολικά 22 (!) μουσικοί δημιουργούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις ώστε αυτά να ξεδιπλωθούν και να αναδιπλωθούν, χωρίς ποτέ όμως να χάσουν το τόσο μελαγχολικό τους χρώμα.

Παρόλα τα ελάχιστα φωνητικά και τις σκόρπιες αιθέριες φωνές, συχνά σε λεπτές χροιές, σχεδόν παιδικές, η δύναμη των συνθέσεων κυριαρχούν, ώστε κάλλιστα να θεωρείς τον δίσκο αυτό instrumental. Η δύναμη αυτή της μουσικής βγαίνει με φυσικό τρόπο, χωρίς ηλεκτρονικά βοηθήματα και λογικά χωρίς samples, κάτι που διαφοροποιεί το έργο αυτό από τις προηγούμενες του δουλειές. Τουλάχιστον στο εσώφυλλο αναφέρεται πως ο δίσκος ηχογραφήθηκε σε studio στο Όσλο

Ο τίτλος του album δεν είναι τυχαία κινηματογραφικός. Ο Kaada άλλωστε γράφει κινηματογραφική μουσική, και για αυτό είναι βραβευμένος από το Κέντρο Κινηματογράφου της Νορβηγίας. Επόμενο είναι λοιπόν η ονειρική αυτή μουσική, να δημιουργεί συνειρμούς και εικόνες κατά την ακρόαση, ώστε αυτοδικαίως να την χαρακτηρίζεις κι εσύ κινηματογραφική μουσική.

Για τι είδους film? Σίγουρα για κάποιο κλειστοφοβικό, με ανυπέρβλητα ψυχολογικά αδιέξοδα, από αυτά που τα δάκρυα της ψυχής ψυχραίνουν τα πρόσωπα, τα χαρακώνουν με ρυτίδες λύπης. Από αυτά που τα συναισθήματα των μοναχικών ανθρώπων ελευθερώνονται και καλύπτουν τον όποιο ορίζοντα, όταν στην οθόνη του γήινου υπολογισμού μας κάνουμε συναισθηματικό ταμείο. Πολλά μας πληγώνουν και για αυτά όμως θέλουμε λυτρωτικά soundtrack.

O Kaada είναι ο μουσικός λυτρωτής, που με καταπραϋντικό τρόπο σερβίρει, αφήνοντας στα ήρεμα νερά μικρές γαλέρες με μεταμοντέρνα sms. Τα ροκ στοιχεία, κυρίως στον τρόπο στήριξης της μελωδίας δεν λείπουν, κοντινότερα με αυτά που οικειοποιήθηκε το post, με πιο χαρακτηριστικό το καταπληκτικό κομμάτι daily living, ένας συνδυασμός Puerto muerto με mugison. Από εκεί και πέρα οι συνέλληνες θα θυμηθούν μουσική από το Χατζιδάκη, οι γαλλοτραφείς στοιχεία από Gainsbourg, οι ιταλοτραφείς κάτι από morricone του Mission, ακόμη και διάχυτα ανατολικά folk ίχνη.

ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ είναι όμορφα. Και αυτό δεν είναι υπερβολή! Αφεθείτε στα χέρια του Kaada, σαν τον κύκνο στο εξώφυλλο και θυμηθείτε πως στη γρίπη των πουλιών, τα πουλιά είναι τα θύματα και οι φαρμακοβιομηχανίες οι κερδισμένοι. Από τη γρίπη των πτηνών κέρδη δεν θα έχετε, αλλά από την ακρόαση αυτού του album σίγουρα! Από τους καλύτερους δίσκους του 2006.

Κυριάκος Σκορδάς