A DEATH-GRIP ON YESTERDAY ATREYU Victory Records/MSEN 4/10/2006

Δεν αστειεύονται μία οι Atreyu : τα χώνουν με το τσουβάλι. Πάρε να ’χεις! Πάρε και τούτη, φάε και την άλλη, οι Atreyu τού ‘ A Death-Grip on Yesterday’ ήρθαν για να επιβληθούν, ήρθαν για να επικρατήσουν, ήρθαν για να εδραιώσουν τη θέση τους στο melodic-hardcore στερέωμα.

Τρίτο άλμπουμ των Atreyu το ‘A Death-Grip on Yesterday’. Ηχογραφημένο πέρσι το φθινόπωρο, στο Los Angeles. Με γρήγορες διαδικασίες. Στον κρίσιμο τομέα τής παραγωγής, ένωσε τις δυνάμεις του με το γκρουπ ο Josh Abraham, γνωστός από τη δουλειά του με την αφρόκρεμα των κακών παιδιών (Velvet Revolver, Korn, Staind –όχι παίζουμε!).

Βαριές κι ασήκωτες μεταλλικές πενιές αναβλύζουν από την ασημί επιφάνεια του cd, ‘A Death-Grip on Yesterday’. Oγκώδη ριφ, και πάλι ογκώδη ριφ, και ξανά ογκώδη ριφ. Να μην θες να είσαι εχθρός τους, δηλαδή. Αυτοί θα σε ξεκάνουν, δεν υπάρχει περίπτωση! Αλλά προσοχή: πολλοί μπορούν να παίξουν μαστόρικα ριφ - δόξα τω Διαβόλω, ουουου δεξιοτέχνες υπάρχουν σωρός. Και οι Atreyu ξεχωρίζουν από τον σωρό των μεταλλικών και των hardcore ορδών, όχι μόνο λόγω των βαρβάτων-γαμάτων (κιθαριστικών) χορδών τους, αλλά και για τη rhythm-section τους. Kαι για τα φωνητικά τους. Να το πούμε με λίγα λόγια: η rhythm section των Αtreyu τσακίζει κόκαλα. Λιτή, όπου χρειάζεται. Περισσότερο αναλυτική και εύγλωττη και τεχνίτικη, όταν το τραγούδι το απαιτεί, έχει γίνει ένα από τα στρατηγικά πλεονεκτήματά τους. Και τα φωνητικά; Α, εδώ όντως έχουμε μια ιδιάζουσα περίπτωση, αφού το τραγουδιστικό βάρος επωμίζονται ο Alex Varkatzas και ο drummer/vocalist (τρέμε, πουστοPhil Collins!) Brandon Saller. Στο πεδίο των (πολύ μελετημένων και δουλεμένων φωνητικών), πραγματώνεται ένας ιδιότυπος διάλογος: «συνομιλούν» το μελωδικό λαρύγγι τού Brandon με τα εξαιρετικά βραχνογκαρίζματα τού frontman, Αlex (γεια σου, ρε πατρίδα, Αλέξη!). Ο Αλέξης Varkatzas, ελληνικής προελεύσεως, βάζει -εκτός από το frontmanιλίκι- το χέρι του, ως άλλος Θεός. Κυριολεκτικά το χέρι του. Ή, σωστότερα, τα χέρια του. Τα κατάφορτα από τατού χέρια του. (Όταν εμείς οι Έλληνες κάναμε τατού, οι άλλοι τρώγαν ακόμα χαρούπια ασούμε…).

Ύστερα από δεκάδες απανωτές ακροάσεις τού ‘A Death-Grip on Yesterday’, θέλω κι άλλο! Δεν μου φτάνουν τα 33 λεπτά του. Όχι μόνο δεν το χόρτασα, αλλά είμαι με το δάχτυλο στη σκανδάλη, στο ‘play’ συνεχώς (αναγνώστης: γιατί, ρε αγόρι μου, δεν το βάζεις στο αυτόματο repeat να μην παιδεύεσαι, μπούφος είσαι;).

Λίγο ακόμα να ανέβαινε ο δείχτης ωμότητας και σκληρότητας του ‘A Death-Grip on Yesterday’, και θα άγγιζε τις περιοχές τις ηχητικές των Hatebreed. Από την άλλη, οι παίχτες μας δεν υποτιμούν καθόλου το mainstream, με το οποίο ολοένα και φλερτάρουν. Ολόθερμοι εραστές τού atraktos.net, οι Atreyu παράγουν ένα screamo υποδειγματικό. Σεμιναριακό. Το εκτίμησαν ήδη οι ΗΠΑ, εκτοξεύοντας το ‘A Death-Grip on Yesterday’ στο Τοπ Τεν. Ώρα να το εκτιμήσουμε κι εμείς δεόντως. Αααρφφφ!

myspace.com/diamonds102fm

Γιάννης Σημαντήρας