 |
|
|
|
Faust, Family Battle Snake, Chris Corsano
|
Family Battle Snake
Η βραδιά ξεκίνησε με πειραματισμό από Ελλάδα. Οι Family Battle Snake ανέβηκαν στη σκηνή χωρίς να το καταλάβουμε, ξεκινώντας γονατιστοί να παίζουν το ένα και μοναδικό κομμάτι στα 30 περίπου λεπτά που τους αναλογούσαν. Ανία και κούραση... πολύ κούραση αυτό που έκαναν κυρίως για τα αυτιά των ακροατών μιας και το μόνο που προσπαθούσαν να επιτύχουν τα δύο μέλη των FBS ήταν θόρυβος χωρίς προορισμό ή καλύτερα ένας βαρετός, ανούσιος βόμβος, μιας και ακόμα η καλόγουστη παραγωγή θορύβου απαιτεί και αυτή μια κάποια δεξιότητα.
Chris Corsano
Η συνέχεια ήταν πιο ενδιαφέρουσα με τον ντράμερ Chris Corsano να βάζει τα δυνατά του  προκειμένου να ξεφύγουμε από τη κατάσταση πλήξης και δυσφορίας των προηγούμενων (τόσο άσχημα...). Ο ταλαντούχος νεαρός εντυπωσίασε προφέροντας με ιδανικό τρόπο τη δεξιοτεχνία του. Παίζοντας ντραμς και συμπληρώνοντας τις συνθέσεις του με πληθώρα από άλλα όργανα (πνευστά και πλήκτρα), ενάλασσε με ιδιαίτερη ικανότητα και ταχύτητα τους ρυθμούς, παίρνοντας στο τέλος επάξια τα συγχαρητήρια των Faust.
Ο Corsano έδειξε ότι στο μέλλον μπορεί να δώσει ακόμη περισσότερα, δικαιώνοντας τους Sonic Youth που τον επέλεξαν σαν βοηθό στους πειραματισμούς τους. Η εμφάνισή του, μου θύμισε αυτή των Νορβηγών Berg Sans Nipple, όταν το 2003 άνοιξαν εκείνη τη μαγική συναυλία για τους Do Make Say Think.
Faust
Την αναπάντεχη έκπληξη του C.Corsano ακολούθησε η αναμενόμενη των Faust.
Οι πατέρες του Kraut rock εντυπωσίασαν με τη μουσική τους, τους πειραματισμούς και τα καμώματα του τραγουδιστή επί σκηνής.
Η παρουσία των τριών μουσικών, του Jean-Herve Peron (κιθάρα/μπάσο), του Zappi Diermaier (ντράμς), μαζί μ’ένα νέο κιθαρίστα στη σύνθεσή τους απέδωσαν τόσο λυρικά, όσο και τεχνικά πολύ παραπάνω από τα αναμενόμενα. Η έκπληξη δηλαδή, ήταν όχι μόνο λόγο του πάθους με το οποίο ερμήνευαν τα κομμάτια, αλλά κυρίως επειδή οι εκτελέσεις των κομματιών ήταν πολύ πιο καθαρές και με λιγότερο θόρυβο απ’ότι σ’αυτές των δίσκων.
Με την εμφανισή τους οι Faust απέδειξαν γιατί πρίν λίγο καιρό έγιναν εξώφυλλο στο WIRE, ένα από τα πιο έγκυρα μουσικά περιοδικά της Μ.Βρετανίας, θεωρώντας την επιστροφή τους σαν ένα είδος επανένωσης το οποίο έχει να προσφέρει στα ροκ μουσικά πράγματα της εποχής, όπως και αποδείχτηκε στη τελευταία τους κυκλοφορία.
ΨΥΧΕΔΕΛΙΚΟ όργιο, αυθεντικός και δουλεμένος μέχρι τη τελευταία λεπτομέρεια ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΣΜΟΣ, μαζί με “ιδιότροπο” και “επίμονο” ΜΙΝΙΜΑΛΙΣΜΟ, συνέθεσαν τη κύρια εικόνα της παρουσίας τους επί ελληνικού εδάφους.
 Η ψυχωτική ματιά του Peron σε συνδιασμό με τη στιγμή που έβγαλε ΟΛΑ τα ρούχα του, σε καθήλωσαν και σ’έκαναν ν’αναρωτιέσαι για το πόσο κοντά μπορούσες να τον πλησιάσεις στη σκηνή.
Επιπλέον, μια τα “Shut up…Shut up…” στο κιθαρίστα, μια τα αληθινά ηλεκτρικά πριόνια (ή ότι άλλη συσκευή χρησιμοποιούσαν), με τις σπίθες να πετάγονται κοντά στο κοινό και τον ήχο να δένει απόλυτα με τα υπόλοιπα όργανα, απέδειξαν ότι οι ήχοι και οι πειραματισμούς τους δεν γινόντουσαν από συνήθεια, αλλά είχαν λόγο ύπαρξης ως προϊόν μακρόχρονης διατριβής τους στο είδος.
Κοινώς, οι Faust σου έδωσαν την αίσθηση ότι “μασάνε” τα post-rock συγκροτηματάκια της γενιάς των 00’s που χωρίς λόγο και φαντασία, φαίνεται να ακολουθούν τη συνταγή της kraut rock γενιάς των ’70’s, αποδίδοντας πολύ λιγότερα απ’όσα θα περίμενε κανείς.
Χάρης Αποστολόπουλος
harrys88@hotmail.com
Atraktos.Net |
Live
