ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑΣ 10/12/2000 ΥΔΡΟΓΕΙΟΣ - Θεσσαλονίκη 18/12/2000

Σούρουπο Κυριακής 10 Δεκεμβρίου στη Θεσσαλονίκη. Τα νερά του Θερμαϊκού υποδέχονται έναν χειμωνιάτικο κόκκινο ήλιο και η Θεσσαλονικείς υποδέχονται τον ιπτάμενο... ΣΑΚΗ! Ένας κούκος μπορεί να μην τα καταφέρνει να φέρει ολόκληρη Άνοιξη, αλλά ένας Σάκης δεν το ´χει για τίποτα να φέρει τα Χριστούγεννα. Ευτυχώς μας τα έφερε και εμείς τα δεχτήκαμε, ακούσαμε και το ΑΝΤΕΞΑ, δεν αντέξαμε άλλο και κατευθυνθήκαμε με αρκετή δυσκολία, λόγω Κυριακάτικου μποτιλιαρίσματος, προς την ΥΔΡΟΓΕΙΟ. Γιατί φυσικά υπάρχουν και πιο σοβαρά πράγματα από το να δεις το ΡΟΥΒΑ να πετάει!

Και τι πιο σοβαρό και ουσιαστικό από το ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑΣ! Η ΓΙΟΡΤΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ του 2000 είναι η τέταρτη κατά σειρά εκδήλωση που οργανώνει με αξιοσημείωτη επιτυχία το Γραφείο της Διεθνούς Αμνηστίας της Θεσσαλονίκης. Μια αφορμή για να ξυπνήσουμε από το λήθαργο που μας επιβάλλουν (με την ανοχή μας;) οι διάφοροι "ιπτάμενοι" - που σε τελική ανάλυση δεν είναι παρά μόνο για... πέταμα!

*3*Τα ΔΙΑΦΑΝΑ ΚΡΙΝΑ, ο ΝΤΙΝΟΣ ΣΑΔΙΚΗΣ (και οι DUENTE), οι ΓΚΟΥΛΑΓΚ, οι ΝΑΝΟΙ, οι DJs SPARKY-T και KID STRETCH, οι FF.C. και οι RAZASTARR δώσανε το δικό τους δυναμικό παρόν στην εκδήλωση. Όπως και οι αρκετές εκατοντάδες νέων ανθρώπων που κατακλύσανε την ΥΔΡΟΓΕΙΟ. Η μουσική είναι το μέσο, η μάχη για τα ανθρώπινα δικαιώματα αποτελεί την αφορμή και την αιτία και η ευαισθητοποίηση είναι ο στόχος που εν πολλοίς επιτεύχθηκε.

Τη βραδιά ανοίξανε οι RAZASTARR. Το Αθηναϊκό group κατάφερε γρήγορα να ζεστάνει τον κόσμο, που είχε μαζευτεί από νωρίς. Με τραγούδια από όλη τη δισκογραφία τους δώσανε το έναυσμα στους φαρδοπαντελονοφορούντες φαν να αρχίσουν να χοροπηδάνε ρυθμικά.

*2*Και το πάνω - κάτω συνεχίστηκε με τους FF.C. Από την πρωτεύουσα και αυτοί με μαλλιά περίεργα και στίχους δυνατούς. Το χιπ χοπ άλλωστε είναι από τη φύση του όχημα για μεταφορά βαριών φορτίων, απολύτως κατάλληλο δηλαδή για

συμμετοχή σε εκδηλώσεις όπως η γιορτή για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Δυνατή σκηνική παρουσία, χορός πάνω και κάτω από το stage. Ειδικά κάτω από τη σκηνή αρκετοί ήταν αυτοί που δώσανε ρεσιτάλ χορού και κερδίσανε δίκαια τα βλέμματα του κόσμου.

Περιστροφές με το κεφάλι στο παρκέ της ΥΔΡΟΓΕΙΟΥ για ένα ακόμη τεταρτάκι, όσο δηλαδή κράτησε το dj set των SPARKY-T και KID STRETCH. Γνωστοί και μη εξαιρετέοι και οι δύο, εξαίρετοι όμως σε αυτό που κάνουν. Και έκαναν τα ΜΚ ΙΙ να αναστενάξουν και τα αυλάκια των βινυλίων να μοιάζουν στο τέλος με αρδευτικά κανάλια. Ο κόσμος τους καταχειροκρότησε αν και κάποιοι δείξανε την ανυπομονησία τους για την εμφάνιση των ροκ συγκροτημάτων με υπερβάλλοντα ζήλο!

*4*Με το που βγήκανε οι ΝΑΝΟΙ στην σκηνή τα βλέμματα όλων πέσανε στην τραγουδίστριά τους Ευανθία, η οποία εμφανίστηκε φορώντας ένα φόρεμα βγαλμένο από άλλη εποχή, με φουσκωτούς ώμους και έντονο γυαλιστερό μοβ χρώμα. Οι ΝΑΝΟΙ παίξανε κομμάτια από τον πρώτο (και μοναδικό μέχρι στιγμής) δίσκο τους και είχανε γενικά αρκετά καλό ήχο, ενώ το βάρος της σκηνικής παρουσίας ανέλαβε να σηκώσει η Ευανθία. Συνδυάζοντας τις θεατρικές ικανότητές της με τις φωνητικές, έκανε συνεχώς μορφασμούς και γκριμάτσες, ανάλογα με το τι τραγουδούσε και κινούνταν συνεχώς στην σκηνή, προσδίδοντας έτσι μια άλλη ζωντάνια στα τραγούδια. Το σετ των Νάνων ήταν αρκετά δυνατό και ο κόσμος πέρασε καλά με τα τραγούδια τους.

Οι ΓΚΟΥΛΑΓΚ που ακολούθησαν δεν αλλάξανε ιδιαίτερα το σκηνικό. Ο κόσμος από κάτω πήρε φωτιά με το που άκουσε τα πρώτα ακόρντα της κιθάρας και δεν σταμάτησε λεπτό να τραγουδάει τους στίχους από τα τραγούδια τους. Ο Αλέκος, ο τραγουδιστής τους, είχε τρομερά κέφια και ενέργεια και την μετέδιδε στο κοινό τραγουδώντας μαζί του ή τους έδινε το μικρόφωνο και τους άφηνε να τραγουδάνε αυτοί. Υπερκινητικός και γεμάτος πάθος, έκανε και stage diving ενώ στο τέλος ανέβηκε και κρεμάστηκε από τα σίδερα της οροφής. Και όλα αυτά υπό τους ήχους αγνού πανκ ροκ ήχου, όπως μόνο οι Γκούλαγκ ξέρουν να παίζουν.

*5*Αναμφίβολα το κλου της βραδιάς, τουλάχιστον για τους πιο υποψιασμένους, ήταν ο ΝΤΙΝΟΣ ΣΑΔΙΚΗΣ. Είχε να παίξει με μπάντα, άλλωστε, δέκα ολόκληρα χρόνια και μάλλον σε αυτό το live έβγαλε τα σπασμένα μιας ολόκληρης δεκαετίας. Τραγούδησε με πάθος, δύναμη και ένταση και έκανε τον κόσμο να φωνάζει ασταμάτητα "κι άλλο - κι άλλο" όταν έπρεπε να κατέβει από τη σκηνή για να πάρουν τη σκυτάλη τα ΚΡΙΝΑ. Σείστηκε η ΥΔΡΟΓΕΙΟΣ στο "χωρίς κανόνα", όλοι σιγοτραγούδησαν "δεν ήταν απαισιόδοξο τραγουδάκι" και η μόνιμη απαίτηση του κοινού ήταν για τραγούδια των θρυλικών ΕΝ ΠΛΩ. Απαίτηση που ο Σαδίκης δεν άφησε ανικανοποίητη. Στη φεστιβαλική του εμφάνιση τον συνόδευσαν άψογα οι DUENTE ένα νέο σχήμα από τη Θεσσαλονίκη που από ότι φαίνεται θα μας απασχολήσει πολύ στο μέλλον.

*6*Η βραδιά έκλεισε με τα ΔΙΑΦΑΝΑ ΚΡΙΝΑ. Στο μικρό σχετικά σετ τους παίξανε τραγούδια από όλους τους δίσκους τους και παρόλο που δεν έχουν πλέον πλήκτρα, τα κομμάτια τους δεν φάνηκαν να υστερούν σε τίποτα. Οι κιθάρες έχουν αναλάβει πιο πρωταγωνιστικούς ρόλους και τα Κρίνα δείχνουν να θέλουν να κινηθούν (ηχητικά τουλάχιστον) και σε άλλους χώρους. Ο Θάνος δεν πρέπει να είχε και πολλά κέφια, αφού δεν αντάλλαξε και πολλές κουβέντες με το κοινό ενώ όταν τελείωσε η συναυλία έφυγε χωρίς να πει τίποτα. Πάντως τα ΔΙΑΦΑΝΑ ΚΡΙΝΑ έχουν πλέον δέσει καλά ως μπάντα και έχουν τον δικό τους χαρακτηριστικό ήχο, γι´ αυτό και δίκαια θεωρούνται ως ένα από τα κορυφαία ελληνόφωνα συγκροτήματα.

Το ρολόι της ΥΔΡΟΓΕΙΟΥ έδειχνε περασμένες δύο όταν άναψαν τα φώτα. Η γιορτή για τα ανθρώπινα δικαιώματα του 2000 είχε πλέον περάσει στην ιστορία και αυτό που κυκλοφορούσε από στόμα σε στόμα ήταν η ανανέωση του ραντεβού για το 2001. Ευχή όλων το Φεστιβάλ της Διεθνούς Αμνηστίας να γίνει θεσμός - αν δεν έχει ήδη γίνει...

Γιώργος Γοργογέτας

Βασίλης Καραλάζος