INFORMATION BECK INTERSCOPE/UNIVERSAL 27/11/2006

Το να λες πως ο Beck δεν χρειάζεται συστάσεις είναι σίγουρα κλισαρισμένο, αλλά από την άλλη είναι και σωστό!

Το να επιλέγει όμως ο ίδιος ο Αμερικανός να …μην φτιάχνει καν εξώφυλλο για το νέο του δίσκο είναι περίεργο; Η μαεστρία του είναι να εξυψώνει το απλό και ξεκινώντας από το εξώφυλλο ακούστε (διαβάστε εσείς) τι σκέφτηκε. Μας κότσαρε ένα χαρτί λευκό με μιλιμετρέ κουτάκια και στο εσώφυλλο έχει 6 σελίδες με δεκάδες αυτοκόλλητα…. Ουσιαστικά σου προτείνει να «διακοσμήσεις» εσύ το δίσκο. Μάλιστα για να μην έχουμε και πολλές κοινοτοπίες κυκλοφορούν τέσσερα διαφορετικά σετ αυτοκόλλητων, ώστε …και συλλεκτική αξία να αποκτήσει το δισκάκι σου! Μάλλον έβαλε τα αυτοκόλλητα για να καταλάβουμε πως αυτό εδώ είναι ένα …. Album, για τους άλλους ας κάνουν downloading.

Επιπλέον σου βάζει μέσα και ένα DVD όπου έχει κλιπάρει 15 κομμάτια του Information . Κάπου εκεί που σκέφτεσαι ότι πιθανόν τα λεφτά σου να άξιζαν τον κόπο έρχεται και η ακρόαση.

Ο Beck κατέχει γνώση, αλλά και γνωρίζει πως στον 21^ο αιώνα πολλά πράγματα έχουν αποδειχθεί. Πόσο μάλλον να αποδείξει ο ίδιος ξανά πως είναι μανούλα στους πειραματισμούς. Για αυτό με πατρική στοργή εναποθέτει μια ώρα και βάλε ωραία μουσική, με απλές δομές και αγνά υλικά. Ο μαέστρος έγκειται στο πως τα χρησιμοποιεί όλα αυτά, πόσο χωνεμένα είναι για αυτόν και για τους ακροατές, και εν τέλει πόσο οικεία σε όλους μας.

Και εκεί καταλήγεις, πως είναι ένας δίσκος οικείος! Με πολύ ρυθμό και καλά κομμάτια. Πράγματα όμορφα και ….φιλικά. Με τα samples κάπου νιώθεις μια αίσθηση του στυλ, ….εεπ αυτό κάπου το έχω ξανακούσει. Είναι τόσο αφελές όμως αυτό, όπως το να τρως μια πάστα σοκολατίνα και να λες, ….εεπ αυτό έχει ζάχαρη (εκτός αν είσαι στο τηλεπαιχνίδι του Μικρούτσικου, οπότε δικαιολογείσαι).

Κομμάτια λοιπόν φωτεινά, με εντελώς groovy διάθεση. Αρκετά πιο ροκ από ότι ίσως περίμενες, και με φυσική συνύπαρξη κάποιων hip-hop στοιχείων.

Το horrible fanfare είναι ίσως το πιο σκοτεινό κομμάτι στην παρέα των υπόλοιπων 15. Το ξεκίνημα είναι ιδανικό με μια σπουδαία τριάδα τραγουδιών elevator music, think I’m in love και cellphone’s dead που και τα τρία μπορούν να είναι σούπερ χιτ singles.Γιατί το nausea τι είναι, κομματάρα δεν είναι;

Το κουλαριστό πάει προς το αμερικάνικο αραλίκι. Αλλά ακόμη και έτσι σου πετά στα ξαφνικά μια φυσαρμόνικα, ή κάπου αλλού έρχεται μια φλογέρα. Βουκολική τέχνη στο μυαλό του αστού ή μοντέρνα τέχνη μέσα στη στάνη; Όλα δικά του. Εκεί, επανέρχομαι, είναι η μαεστρία, η αναλογία των τόσων απλών πραγμάτων. Γιατί αν προσέξεις θα δεις ότι από κάτω από ένα «εύκολο άκουσμα» υπάρχουν δεκάδες άλλα πράγματα. Το μπάσο που σου αιχμαλωτίζει και εν τέλει διατάζει το πόδι σου να κουνιέται στο soldier jane, είναι τόσο απλό, που ακόμα και στους primal scream ή στους U2 το έχεις ακούσει, αλλά …είπαμε η πάστα έχει ζάχαρη…Τα hip-hop χνάρια τα άφησε για τη μέση του δίσκου και μετά. Και τα πολλά ηλεκτρονικά επίσης. Ίσως τότε έπρεπε να δυναμώσει τη φωτιά για να…μην κολλήσει η ζάχαρη στην κατσαρόλα…

Ακούστε άνετα λοιπόν το information του Beck, που μπορεί να του πήρε τρία χρόνια να το φτιάξει, αλλά το αποτέλεσμα είναι καταπληκτικό. Να κλείσω και με κάτι επίσης κλισέ, το information είναι δίσκος που θα τον ακούσεις πολλές φορές, γιατί έχει καλά τραγούδια (τόσο παιδικά σας το λέω γιατί δεν χρειάζεται κάτι έξτρα να πω). Κάποιοι ίσως πούν πως ο δίσκος είναι ...κατώτερος των περιστάσεων, αλλά μερικές φορές ίσως υπάρχουν περιπτώσεις που θέλεις τη χαλαρότητα.

Κυριάκος Σκορδάς