KAIZER CHIEFS 1/12/2006 GAGARIN 4/12/2006

Ενθουσιασμός στη Θεσσαλονίκη, ενθουσιασμός και στην Αθήνα για τους Kaiser Chiefs!

Μπροστά στον ήδη γεμάτο συναυλιακό χώρο οι Matisse άνοιξαν το πρόγραμμα και για ζέσταμα ήταν πολύ καλοί, ο κόσμος τους χειροκρότησε παρ’ όλο που υπήρχε μεγάλη ανυπομονησία για τους headliners. Να υπάρχει και λίγο ελληνικό χρώμα...

Και υπό τους ήχους του Money For Nothing των Dire Straits (καλό κι αυτό) βγαίνουν οι Kaiser Chiefs!

Με πρώτο κομμάτι το Na na na na naa η στυλιζαρισμένη punk ενός από τα πιο hot ονόματα της αγγλικής μουσικής σκηνής έκανε εκρηκτική εισβολή παρασύροντας το κοινό σε ξέφρενο χορό.

Ο τραγουδιστής (Wilson) δεν έχασε χρόνο, αμέσως από το πρώτο κομμάτι εκμηδένισε την όποια απόσταση από το ακροατήριο, μπήκε μέσα στον κόσμο στηριζόμενος στους σεκιουριτάδες και από κάτω ο χαμός. Τα κοριτσάκια να τον τραβάνε, αυτός μια χαρά να συνεχίζει το τραγούδι, τα υπόλοιπα μέλη του γκρουπ να γελάνε και ο κόσμος να χορεύει και να τραγουδάει. Ακριβώς δηλαδή όπως πρέπει να γίνεται. Περιμένεις να ξεδώσεις, δε χρειάζεσαι κάτι πολύ εγκεφαλικό, έρχεται ένα συγκρότημα που μέσα σε δυό-τρία χρόνια έχει φτιάξει ένα όνομα ιδιαίτερα για την ένταση των live του και σου δίνει ακριβώς αυτό. Απλή, έντονη διασκέδαση.

Μπροστά μου τα πιπίνια να λικνίζονται ασταμάτητα, να τραγουδάνε όλους τους στίχους και τα κινητά να έχουν πάρει φωτιά. Νεαρόκοσμος φυσικά ήταν η πλειοψηφία και κατά κάποιο τρόπο όλοι μάλλον ένοιωσαν νέοι μέσα σ’αυτή την υπέροχη ατμόσφαιρα. Πληροφοριακά, όσοι νομίζετε ότι οι KC είναι πιτσιρικάδες να ξέρετε ότι όλοι τους είναι γύρω στα 30 και αν διαβάσετε την ιστορία τους, θα δείτε ότι έχουν μοχθήσει πολύ για να φτάσουν εκεί που είναι τώρα.

Ντράμερ (Hodgson) και πληκτράς (Baines) πολύ καλοί αλλά ο Wilson φοβερός στα φωνητικά και ασταμάτητος επι σκηνής. Να βουτάει μέσα στον κόσμο και να τα δίνει όλα. Έβγαλε το γιλέκο, μετά χαλάρωσε το πουκάμισο, αναμαλλιάστηκε και στο τέλος, μπλεγμένος με δεκάδες ενθουσιώδεις νέους, να μην νοιώθει καν τα νερά (ή μπύρα) που κάποιος του πέταξε στο πρόσωπο. Δηλαδή ό,τι θα περίμενες από μια μέση αγγλοπαρέα που κάνει διακοπές στην Κω, χωρίς τα έκτροπα.

Φοβερά όλα τα τραγούδια, χαμός στα Everyday I Love You Less and Less (στο οποίο μάλιστα μας άφησαν να τραγουδήσουμε ένα μεγάλο μέρος...τρομερό!), I Predict A Riot, Modern Way και στο παιχνίδι ο κόσμος να συμμετέχει σε κάθε ευκαιρία. Ξέρουν τα παιδιά να ξεσηκώνουν. Έχουν παίξει σε γήπεδα, στάδια, μεγάλα φεστιβάλ, πήραν βραβεία...μ’ εμάς, τους λίγους (αλλά καλούς) δεν θα τα κατάφερναν; Εμείς είμαστε έτοιμοι, ψημένοι και περιμένουμε μόνο μια ευκαιρία να το αποδείξουμε...

Κρίμα να μην έχουν βγάλει άλλον ένα δίσκο, να μη νοιώθουμε περιορισμένοι. Λίγο πάνω από μία ώρα είχαν να δώσουν αλλά πόσο γεμάτη. Το Oh My God έκλεισε με σχεδόν heavy metal διάθεση το σετ. Μας κόπηκε η ανάσα!

Στην πρώτη από τις δύο προγραμματισμένες εμφανίσεις στο Gagarin το βρετανικό σχήμα έδωσε μαθήματα για πως πρέπει να είναι τα rock live. Καταπληκτικοί!.

Αριστοτέλης Ζ.