|
|
|
|
A LESSON IN CRIME (e.p)
|
Ξανά στο προσκήνιο λοιπόν ο Καναδάς, αυτή τη φορά με τους Τokyo Police Club . Μια κλασσική “ρομαντική” ιστορία τεσσάρων εφήβων που άφησαν την επαρχιακή πόλη που ζούσαν, (στο Newmarket συγκεκριμένα – σαν αλυσίδα πολυκαταστημάτων δεν ακούγεται;) πήραν τις κιθάρες τους παραμάσχαλα και μετακόμισαν στο Toronto. Δηλαδή κάτι σαν τις γλυκανάλατες ταινίες που βλέπουμε τα μεσημέρια του σαββατοκύριακου στην τηλεόραση, βάλτε και λίγο έρωτα και καυγάδες και βγήκε το σενάριο! Δεκάδες live, όνομα για group που σου κεντρίζει το αρχικό ενδιαφέρον να ακούσεις κάτι από αυτούς, και την ανεξάρτητη αξιόλογη δισκογραφική Paperbag (Broken Social Scene, Stars...) να κυκλοφορεί το πρώτο τους ep “A lesson in crime”. Όλα αυτά συνέβησαν την Άνοιξη του 2006. Τι άλλαξε από τότε; Άρχισαν να ακούγονται και πέρα από τα σύνορα της Αμερικής και του Καναδά (ας είναι καλά το myspace!) πραγματοποιώντας ταυτόχρονα αυτήν την περίοδο την πρώτη ευρωπαϊκή περιοδεία τους (12 Φεβρουαρίου θα κυκλοφορήσει στην Ευρώπη με bonus track, ενώ δύο μήνες αργότερα σε Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία). Καθόλου άσχημα θα έλεγα.
Εφτά κομμάτια έχει το cd, 16 λεπτά στο σύνολο, με το μεγαλύτερο σε διάρκεια τα 2:50. «Operator, get me the President of the world. This is an emergency» και μπαίνουμε στο εναρκτήριο “Cheer it on”. Το να έχουν επιρροές από διάφορα group το θεωρώ απολύτως λογικό και φυσιολογικό, εδώ όμως μάλλον το παράκαναν. Μοιάζει υπερβολικά με τους Strokes τόσο μουσικά όσο και φωνητικά. Δεν ξέρω αν τους βγήκε ή αν το επιδίωξαν, απλά δεν γίνεται να μην το αναφέρω. Κάτι σαν την ομοιότητα που έχουν οι She Wants Revenge με τους αγαπημένους τους Interpol μου θύμισε! Παρόλα αυτά είναι αρκετά καλό κομμάτι και αν γουστάρεις Strokes σίγουρα θα σου αρέσει, αρκεί να μην εκνευριστείς νομίζοντας ότι ακούς τον Casablancas. Μπάσο σε πρώτο πλάνο και “Nature of the experiment”, με ένα ρεφρέν που σε «αναγκάζει» να θες να το ξανακούσεις. Πλήκτρα, ρυθμός με παλαμάκια, και ταξιδεύουμε μέσα στο χωροχρόνο και το 2009. Microchip και robot μας ελέγχουν, η τεχνολογία σε όλο το μεγαλείο της. Φτιάχνουμε διαστημόπλοια τα βράδια, δεν τα καταφέραμε όπως τα σχεδιάζαμε…τα computer μας κέρδισαν…«No we can’t, No we won’t» απαντούν οι Tokyo Police Club στο “Citizens Of Tomorrow”.
Δύο τρία tracks στο γνώριμο πάλι ύφος, με αρκετές σπιντάτες πιασάρικες μελωδίες που δεν ενθουσιάζουν για την πρωτοτυπία τους αλλά καταφέρνουν να μην σε κουράζουν, και στο τέλος να τους συμπαθείς,
Σε γενικές γραμμές είμαι απόλυτα ευχαριστημένος και από τα εφτά κομμάτια του ep συνδυασμένα με το νεαρό της ηλικίας τους και τον ενθουσιασμό τους. Δείχνουν ότι έχουν την ενέργεια και το ταλέντο για κάτι το παραπάνω. Τώρα όμως μάλλον απολαμβάνουν την επιτυχία που ήδη έχουν σαν το νέο ανερχόμενο indie group –και όταν μιλάμε για Καναδά τα τελευταία χρόνια, ακόμα καλύτερα–. “You, you’re so young, I don’t care what you’ve done wrong” όπως τραγουδούν και στο “Shoulders & Arms”. Θα ήθελα βέβαια να είχαν προσθέσει και μια πινελιά παραπάνω δικιά τους, όσο είναι εφικτό, που θα τους έκανε να ξεχωρίσουν λιγάκι ακόμα από άλλα ήδη φτασμένα συγκροτήματα. Mακάρι να το δείξουν στο επόμενο ολοκληρωμένο, φαντάζομαι, album τους. Προσωπικά θα τους περιμένω γιατί πιστεύω αξίζει ότι τον κόπο.
Απόστολος Κατσαβριάς
Atraktos.Net |