|
|
|
|
BROKEN SEALS
|
Ωραίο live το χθεσινό. Είχα να δω τους Broken Seals από το 2005 στις Σέρρες (όπου και ξαναπαίζουν στις 7 Φεβρουαρίου 2007) και χθες στη Θεσσαλονίκη είχα την ευκαιρία να επιβεβαιώσω ότι αποτελούν ένα από τα καλά επί σκηνής συγκροτήματα της χώρας. Μου δίνουν την εντύπωση ότι δε χρειάζεται να ιδρώσουν και πολύ για να βγάλουν άνετα μια συναυλία σχεδόν δύο ωρών όσο διήρκησε η χθεσινή (Πέμπτη 1 Φεβρουαρίου 2006). Από εκεί και πέρα είναι θέμα το αν σου αρέσουν τα κομμάτια τους. Αν σε συγκινεί αυτό το ηλεκτρισμένο μελαγχολικό pop rock που παίζουν, που άλλοτε θυμίζει Tindersticks, άλλοτε Phil Shoenfelt και πιο σπάνια Cave. Εμένα μου αρέσουν. Μπορεί παλιότερα να μου άρεσαν περισσότερο, ή τα καινούρια κομμάτια τους να μη με ενθουσίασαν όσο τα παλαιότερά τους, αλλά αυτό δεν αλλοιώνει την άποψή μου για την πεντάδα των μουσικών.
Εχθές, μπροστά στους λίγους φίλους τους, επέλεξαν να προβάλλουν την ταινία Midnight Cowboy κατά τη διάρκεια της συναυλίας και η μουσική τους να αποτελεί το soundtrack. Η αλήθεια είναι ότι η παράνοια της ταινίας δεν συμβάδιζε απόλυτα με την πιο μειωμένων εξάρσεων μουσική των Broken Seals . Και ίσως αυτό να είναι το μοναδικό πρόβλημα του συγκροτήματος, τουλάχιστον στα δικά μου αυτιά. Γνωρίζεις ότι το σετ τους δεν θα έχει πολλές εκπλήξεις. Πως τα κομμάτια τους θα κινούνται πάνω κάτω στο ίδιο επίπεδο. Γι αυτό θα πρότεινα, τώρα που μάλλον ετοιμάζονται να ηχογραφήσουν τη δεύτερη δουλειά τους, να επαναπροσδιορίσουν τον ήχο τους όσο αυτό είναι εφικτό. Έχουν τις γνώσεις, αλλά και τους κατάλληλους μουσικούς για να το πράξουν. Το θέμα είναι πόσο ανάγκη το έχουν οι ίδιοι.
Κώστας Παπασπυρόπουλος |