Masters Of Disguise 2/2/2007

Masters Of Disguise: Is this the alternative?

4/11/2006. Bull and Gate, Kentish Town. Σε ένα από τα γνωστά venue Λονδίνου για πρώτη φορά σε live των Masters Of Disguise. Πολυσύνθετος ήχος, ισχυρές παρουσίες. Hoxton Square Bar and Kitchen, Halfmoon Putney, Café 1001 σε live των Masters Of Disguise για δεύτερη και τρίτη και τέταρτη φορά…Αινιγματικά κομμάτια, πολυδύναμη φωνή, πρωτότυπες συνθέσεις.

30/1/2007. Λονδίνο, Brixton. Σε ένα σπίτι γεμάτο μουσικούς δεν υπάρχει χώρος για σαλόνι, παρά ένα εμπνευσμένα ακατάστατο στούντιο, όπου καθόμαστε ανάμεσα σε κιθάρες, πλήκτρα και μπερδεμένα καλώδια. Ο Master of Disguise, Λευτέρης Μουμτζής, είναι διαθέσιμος για ερωτήσεις. Αλλά δεν μας αρέσουν οι ερωτήσεις.

Α: Είναι η συνέντευξη σου, κάνε μια αρχή!

Λ: Λοιπόν, εξαρτάται με ποιόν κάνεις αυτή τη συνέντευξη. Παίρνεις συνέντευξη από μένα σαν Λευτέρη ή σαν τραγουδιστή ενός συγκροτήματος ή απλά από μένα σαν ένα άλλο άτομο.

Α: Ποιος είναι πιο σημαντικός από όσους ανέφερες παραπάνω;

Λ: Νομίζω ο τρίτος.

Α: Τότε πες μας κάτι για τον τρίτο.

Λ: Εγώ σαν διαφορετικό πρόσωπο…ναι…ήταν κάτι εξαιρετικά δύσκολο να το συνειδητοποιήσω. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να σκεφτείς τι σημαίνει να αμφισβητείς τον εαυτό σου και να έχεις κι ένα άλλο πρόσωπο. Το να ανακαλύπτεις μια νέα διαφορετική πτυχή του εαυτού σου, για μένα, σημαίνει ότι ανακαλύπτεις τρόπους και πιθανότητες για να κάνεις μια αλλαγή. Κι όταν αφήσεις τον εαυτό σου και μετακινηθείς προς το διαφορετικό σου πρόσωπο τότε έρχεται η στιγμή που αρχίζουν να συμβαίνουν πράγματα και αρχίζουν να παίρνουν μορφή…Έτσι αυτή είναι η αρχή! Η αρχή για οτιδήποτε δημιουργικό.

Α: Το όνομα του συγκροτήματος, Masters of Disguise, έχει σχέση με αυτή την εναλλαγή προσώπων που ανέφερες;

Λ: Αυτό το όνομα μου προέκυψε πολύ φυσικά. Νομίζω όταν προσπαθούμε για κάτι, όπως για παράδειγμα να βρούμε ένα όνομα ή να συνθέσουμε ένα καινούριο κομμάτι, συνήθως προσπαθούμε περισσότερο από όσο πρέπει και χάνουμε τη φυσικότητα και τον αυθορμητισμό. Αν με ρωτήσεις τώρα, μπορώ να αναλύσω τι σημαίνει το όνομα, αλλά δεν νομίζω ότι είναι απαραίτητο, γιατί από την πρώτη στιγμή ήρθε στο μυαλό μου χωρίς να χρειάζεται να το αναλύσω. Οπότε ότι και να πω τώρα δεν πρόκειται να κάνει κάποια διαφορά προς το καλύτερο. Σημαίνει ό,τι σημαίνει.

Α: Γιατί παίζετε στην Ελλάδα και γιατί τώρα;

Δεν έχουμε παίξει ποτέ στην Ελλάδα …Νομίζω τώρα είναι η ώρα, προσπάθησα και πιο πριν, όχι ότι προσπάθησα αρκετά, απλά το σκεφτόμουνα. Νομίζω ότι τα πάντα έρχονται στο σωστό χρόνο, μερικές φορές συναντάς ένα άτομο και δια μέσω αυτού του ατόμου πραγματοποιείται ότι είχες στο μυαλό σου πριν κι αισθάνεσαι ότι είναι η κατάλληλη χρονική στιγμή για να γίνει κάτι.

A: Όπως συνέβη και με τη σύσταση του συγκροτήματος σας;

Λ: Μετά από την πορεία στο ελληνοκυπριακό συγκρότημα Snakecharmer, εμφανιζόμενος υπό το όνομα J.Kriste κι έχοντας ήδη έτοιμο το υλικό για το δίσκο ‘Τhis is the alternative’, ήθελα να σχηματίσω ένα συγκρότημα για να εκτελέσουμε το υλικό live. Έτσι βρέθηκα μαζί με τον Αγγλοχιλιανό μπασίστα Colin Somervell, με τον οποίο ήμασταν στο ίδιο πανεπιστήμιο στο Birmingham. O Colin έφερε τον αδερφό του Felipe να παίξει πλήκτρα και αυτός μας σύστησε τον ντράμερ Kit Jolliffe. Μερικές βδομάδες αργότερα οι Masters of Disguise έδιναν το πρώτο τους live.

A: Ποικιλόμορφη σύσταση συγκροτήματος…πως νομίζεις ότι ακούγονται και …φαίνονται οι Masters Of Disguise;

Λ: Ξεκινώντας από την εμφάνιση, σαφώς σίγουρα ποικίλει καθώς θέλουμε να την προσαρμόσουμε στο όνομα. Ο ήχος, ίσως είναι λάθος να ρωτάς εμένα καθώς είμαι στο συγκρότημα και νομίζω ότι δεν είμαι αρκετά καλός στο να περιγράφω μουσική, αλλά ας προσπαθήσω…ο ήχος μας είναι φτιαγμένος από πολλά πράγματα, από τα οποία πολύ λίγα μπορείς με σιγουριά να τα κατατάξεις κάπου και να πεις τι ακριβώς είναι. Ακούγεται σαν αποσυνδεδεμένες σκέψεις.

Α: Σκέψεις για τι;

Λ: Σκέψεις για τα πάντα, για τη ζωή, την αγάπη, τη γη, τους ανθρώπους…Δεν σημαίνει πως ότι σκέφτεσαι και αισθάνεσαι είναι αυτό που θα σκεφτούν και θα αισθανθούν οι άλλοι, αλλά το ιδανικό θα ήταν μια μπάντα να καταφέρει να δημιουργήσει τα ίδια συναισθήματα στο κοινό όταν τους ακούνε να παίζουν. Αλλά δεν συμβαίνει πάντα αυτό. Ιδανικά, θα ήθελες να αγγίξεις τους άλλους και να επικοινωνήσεις οποιαδήποτε κι αν είναι η μουσική σου ή η τέχνη σου ή αν ακόμα απλά μιλάς. Αλλά μερικές φορές είναι δύσκολο να περιγράψεις τη μουσική, επειδή δεν έχεις πάντα μια ξεκάθαρη ιδέα για το τι θέλεις…μερικές φορές γράφεις κάτι που είναι ξεκάθαρο ενώ κάποιες άλλες είσαι εντελώς χαμένος, δεν ξέρεις για τι ακριβώς ψάχνεις….λοιπόν, αυτές είναι σκέψεις. Έχω κι άλλες αν θέλεις αλλά δεν μπορούμε να μείνουμε εδώ όλη μέρα…

Α: Προφανώς δεν μπορούμε να μείνουμε εδώ όλη μέρα... Πριν το τέλος, πέσμου αν όλα αυτά είναι the alternative (όπως τιτλοφορείται και το cd σας ‘This is the alternative’)!

Λ: Όταν έφτιαχνα αυτό το cd, το ένιωθα πραγματικά, ήταν μια περίοδος πολύ έντονη και οτιδήποτε προέκυψε ήταν πολύ δυνατό και αληθινό. Αυτό είναι ό,τι χαρακτηρίζω ‘alternative’. Η δυνατότητα να βιώνω τη ζωή με τόση ένταση. Πάντα.

Το cd δεν πρόκειται να αλλάξει τον κόσμο αλλά αν έχεις κάνει κάτι που αισθάνεσαι ότι είναι δυνατό και θα αγγίξει κάποιον, τότε μόνο θα πρέπει να το εκθέτεις στο κοινό. Νομίζω πως μπορώ να κάνω κάποιους να αισθανθούν κάτι θετικό.

Α: Ή κάτι αρνητικό που θα τους οδηγήσει σε κάτι θετικό…

7/2/2007: Ξυλουργείο, Θεσσαλονίκη: οι Masters Of Disguise για πρώτη φορά στην Ελλάδα!

Το cdτ ων Masters Of Disguise στη Θεσσαλονίκη βρίσκεται στο Noise, Rollin’ Under και Λωττό.

Πρόγραμμα συναυλιών:

7 Φεβρουαρίου 2007: Θεσσαλονίκη, Ξυλουργείο/Μύλος 8 μμ (support by Hangover)

10 Φεβρουαρίου 2007: Καβάλα, ‘Jazz+Rock’, 9 μμ (support by Hangover)

11 Φεβρουαρίου 2007: Αθήνα, An Club, 8 μμ (support by Liarbirds, Fool in the box)

Αναστασία Μάλαμα

Εξωτερικός Συνεργάτης