TORTOISE 29/4/2001 Kaserne - Βασιλεία, Ελβετία 13/5/2001

Καταρχήν θα ήθελα να δηλώσω ότι είμαι χείριστος φωτογράφος. Εξάλλου, πρέπει να έχεις και καλή μηχανή για να βγάλεις καλές φωτογραφίες. Κι εγώ από μηχανή έχω ξεμείνει πολύ πίσω. Ετσι, θα ήθελα να μου συγχωρέσετε αυτό το χάλι που βλέπετε, όπου μετα βίας διακρίνεται ο Jeff Parker να παίζει την κιθάρα του. Εύχομαι να σας αποζημιώσω με τις πληροφορίες που θα σας δώσω.

Νομίζω ότι η Βασιλεία είναι μια γνωστή πόλη της Ελβετίας και δεν χρειάζεται να αναφερθώ εκτενέστερα σε αυτή. Απέχει μόλις μια ώρα από το Freiburg (που κατοικώ) και έτσι δεν άφησα την ευκαιρία να πάει χαμένη και πήγα να παρακολουθήσω ίσως το κορυφαίο γκρουπ του Σικάγο. Μαζί μου ήρθε και ο φίλος μου ο Franz, ο οποίος πριν τη συναυλία δεν γνώριζε τίποτα για τους Αμερικανούς.

Το Kaserne μου θύμισε club των παλιών ελληνικών εποχών, τόσο χάλια ήταν, και με έκανε να αναρωτηθώ που ξοδεύουν τα λεφτά τους αυτοί οι τρελοελβετοί και δεν φτιάχνουν κανένα καλό μαγαζί να παίζουν τα συγκροτήματα. Οσο εγώ αναρωτιόμουν αυτά, ανέβηκε στο πίσω μέρος της σκηνής ο Dan Bitney, ή τουλάχιστον αυτός πιστεύω εγώ ότι ήτανε, άνοιξε το laptop του και μας ...προσέφερε έναν μουσικό(;), ηλεκτρονικό θόρυβο συνοδευόμενο από διάφορες εικόνες στο videowall. *2*Το πειραματικό αυτό κομμάτι κράτησε περίπου 30(!) λεπτά και η αλήθεια είναι ότι δεν μας είπε και τίποτα το ιδιαίτερο. Μετά από ένα τέταρτο ήρθε η ώρα για ολόκληρη την μπάντα. Τακ, τακ, τακ τις μπαγκέτες ο ντράμερ.... και το πάρτυ ξεκίνησε. Οι πειραματικοί δρόμοι, οι jazz αναφορές, οι ροκ διαδρομές και τα ηλεκτρονικά περάσματα, όλα είναι εδώ. Οι εναλλαγές στα μουσικά στυλ συχνότατες και οι ρυθμοί απογειωτικοί. Οι Tortoise αναπτύσσουν τις μουσικές από το Standards. Αναμενόμενο και καθόλα αποδεκτό. Εξάλλου, έτσι ονομάζεται και η τουρνέ. Οι μουσικοί κάτι παραπάνω από υπέροχοι. Δεν υπάρχει κομμάτι που να παίζει ο καθένας τους το ίδιο όργανο. Εξαιρείται ο Doug McCombs, ο οποίος αφιέρωνε με τα μπάσα του. Ολος ο εξοπλισμός είναι παρών. Δύο ντραμς, ξυλόφωνο, percussion, συνθις και πολλές κιθάρες. Οι Tortoise χωρίς μεγάλα διαλείμματα και χωρίς να μιλάνε κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα: να μαγεύουν με τις μουσικές τους και να προκαλούν το θαυμασμό και τις ιαχές. Τα δύο encore ήταν αναμενόμενα, αλλά δεν έφταναν για να καλύψουν τη λαχτάρα μας για περισσότερη μουσική. Τα 90 λεπτά αποδείχτηκαν πολύ λίγα. Οι πέντε σπεσιαλίστες μουσικοί αποχώρησαν, δείχνοντάς μας απλά την ευγνωμοσύνη τους που τους παρακολουθήσαμε.

Δεν θέλω πάλι να γκρινιάξω για το ότι ούτε οι Tortoise ήρθαν στη χώρα μας. Σας επισημαίνω μόνο να δείτε τα μέρη από τα οποία περνά η περιοδεία τους. Αυτό αρκεί.

Όσο για τον φίλο μου τον Franz; Μετά από κάθε κομμάτι επαναλάμβανε συνεχώς την ίδια φράση: echt geil που σε απλά ελληνικά σημαίνει: σκέτη κ**λα. Εις το επαναγράφειν...

Κώστας Παπασπυρόπουλος