PRINCESS ALICE AND THE BROKEN ARROW MAGNUM SPV 17/2/2007

Πάνε 28 χρόνια απο τότε που η παρέα απ το Birmingham κυκλοφορούσε το πρώτο της άλμπουμ "Kingdom Of Madness". Έκτοτε οι Magnum κατάφεραν να καθιερωθούν ως ένας απο τους σημαντικότερους πρεσβευτές του Rock με τα άλμπουμ τους ως το 1985 να έχουν μια πομπώδη/επική χροιά ενώ στη συνέχεια έγιναν ακόμα πιο μελωδικοί και εμπορικοί, διατηρώντας πάντα τα χαρακτηριστικά τους στοιχεία που τους έκαναν να ξεχωρίζουν. Το 1995 το γκρουπ ανακοίνωσε τη διάλυση του, για να επανέλθει το 2002 με το "Breath Of Life" και να ακολουθήσει το "Brand New Morning" δύο χρόνια αργότερα.

Φέτος οι βετεράνοι rockers επανέρχονται με το "Princess Alice And The Broken Arrow", το οποίο σε λίγες μέρες θα βρίσκεται στα ράφια των δισκοπωλείων. Ας είμαστε ειλικρινείς, δεν μπορούμε να περιμένουμε απο τους Magnum 20 και βάλε χρόνια μετά την περίοδο της απόλυτης ακμής τους ("Chase The Dragon", "On A Storyteller’s Night") να κυκλοφορήσουν δίσκους τέτοιου διαμετρήματος. Είναι όμως εφικτό να κυκλοφορούν άλμπουμ που θα είναι αντάξια του ονόματος τους και θα έχουν κάτι να προσφέρουν στους οπαδούς τους. Αυτό είναι κάτι το οποίο το κατάφεραν και με τις τρεις δουλειές τους μετά την επανασύνδεση, συμπεριλαμβανόμενου και του παρουσιαζόμενου άλμπουμ.

Το "Princess Alice.." έχει έντεκα συνθέσεις και ξεκινάει εντυπωσιακά με το "When We Were Younger" το οποίο είναι μακράν το καλύτερο του δίσκου, ένα πομπώδες κομμάτι στο οποίο η γνώριμη αγέραστη φωνή του μέγιστου Bob Catley μας ταξιδεύει σε μέρη που μόνο εκείνος γνωρίζει. Ακολουθεί το επίσης όμορφο "Eyes Wide Open" και απο κει και πέρα ο δίσκος κάπου αρχίζει να πέφτει ως το τελευταίο κομμάτι "You’ll Never Sleep" το οποίο κλείνει τη δυνατή τριάδα του άλμπουμ.

Σίγουρα όλα τα προσωπικά άλμπουμ του Catley τα τελευταία χρόνια είναι σε ανώτερο επίπεδο απο τις αντίστοιχες δουλειές του με τους Magnum αλλά αυτό δε σημαίνει πως οι γερόλυκοι δεν μπορούν να μας συγκινούν ακόμη..

Κώστας Λιανίδης