Τέτοια συναυλιακά γεγονότα σπάνια γίνονται και αξίζουν συγχαρητήρια στους διοργανωτές και κυρίως στους εμπνευστές αυτής της τριήμερης φάσης. Έστω λοιπόν και καθυστερημένα αναφερόμαστε σε αυτό το φεστιβάλ. Μην ξεχνάτε ότι οι ίδιοι σχεδόν άνθρωποι είναι αυτοί που συντονίζουν και το rock camping festival (1-4/8) στην Πλάκα Λιτοχώρου με συμμετοχή πάνω από 30 groups.

Η εντύπωση που αποκόμισε ο καθένας που παρακολούθησε, έστω και μέρος αυτού του φεστιβάλ, είναι κατά πρώτο ότι υπάρχουν σπουδαία ελληνικά συγκροτήματα που ασπάζονται με γόνιμο τρόπο την σύγχρονη ανάσα του σημερινού ροκ, και κατά δεύτερο ότι υπάρχει πολύ κόσμος που αγαπά αυτή τη μουσική, και είναι ευτύχημα ότι μπορεί και υπάρχουν ελληνικά συγκροτήματα που μπορούν και ικανοποιούν αυτόν τον κόσμο.

Ως μια ευκαιρία λοιπόν γνωριμίας πολλών νέων, κατά βάση δυναμικών κιθαριστικών, σχημάτων,ήταν αυτό το τριήμερο και η όποια παρουσίαση σε κάποια από αυτά θα ήταν ένα λανθασμένο μήνυμα. Κανένας δεν πήγε εκεί με στόχο διαγωνιστικό ή έστω προκεκαλυμμένο πρωταγωνιστικό. Ακόμη και οι καταξιωμένοι και στο εξωτερικό Less Than Human έπαιξαν με τον αέρα, συμμετέχω και εγώ σε αυτή την πανέμορφη προσπάθεια. Τα όποια τεχνικά και οργανωτικά προβλήματα πρέπει να πεταχτούν στην άκρη, αν κυρίως την Παρασκευή 11/5 δημιουργησαν μεγάλο πρόβλημα, με συνέπεια να μην παίξουν πιθανόν για αυτό το λόγο οι Psycochoke και οι Dissembowel. Σημασία είναι ότι δόθηκαν 12 δυνατά live (12 γιατί οι Secret Fool γούσταραν τόσο που έπαιξαν και Σάββατο και Κυριακή) μπροστά σε πολύ κόσμο. Με χοροποδητό σε κάποια groups έως και stagediving. Κόσμος πολύς, που αν σκεφθεί κανείς ότι ενώ η πόλη της Θεσσαλονίκης γιόρταζε την κατάκτηση ενός κυπέλλου, 305 ειστήρια κόβονταν για να γεμίσει το Σάββατο το βράδυ το X-club.

’δικο για όλους η όποια αναφορά σε κάποιο σχήμα, με μοναδική εξαίρεση τους alpha Lab 3 που κανείς δεν πίστευε ότι έδιναν ουσιαστικά το πρώτο τους live, το πούλμαν με οπαδούς για τους Raferty Rules, το καταπληκτικό συνδυασμό drums και τραγουδίστριας στους Lunacy Booth, το πρώτο σαλονικιώτικο live των πολύ καλών Σερραίων Private Lies, το μόνο ελληνικού στίχου αλλά έντονου πανκ ήχου των ΔΙΧΑΣΜΕΝΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ, το awaited next thing από τους TESTUBE, TRENDKILL, την τρομερή ενέργεια των Secret Fool, τη δύναμη των Sick?s Daze, την φανερή χαλιναγωγημένη εμπειρία των Less Than Human και όποιων άλλων ξεχνάω, και κυρίως του πολύ καλού κόσμου.

Τέτοιες ενέργειες πρέπει να γίνονται συχνά ώστε να διατηρηθεί και η αυθεντικότητα της ανεξάρτητης ελληνικής σκηνής, αλλά και της ενδυνάμωσης της εντύπωσης ότι είναι δυνατόν η χώρα μας να παράγει μοντέρνο ήχο, για περιορισμένο μεν αλλά και εκλεκτό ακροατήριο.

Κυριάκος Σκορδάς