OUT OF THE WOODS TRACEY THORN Astralwerks/ΕΜΙ/Virgin 5/3/2007

Μόλις 25 χρόνια μετά από το ντεμπούτο της η Tracey Thorn επιστρέφει με καινούριο δίσκο! Βέβαια στα 25 αυτά χρόνια είχε τους Everything But The Girl με τον Ben Watt και χάρη σε αυτούς ο κόσμος γνώρισε και αγάπησε μια από τις πιο ιδιαίτερες και όμορφες φωνές που έχουν τραγουδήσει ποτέ.

Ο πρώτος της δίσκος A Distant Shore ήταν ότι ακριβώς έλεγε, το καταλάβαινες άλλωστε και από το λιτό του σκίτσο στο εξώφυλλο: 25 μόλις λεπτά με ακουστικές νωχελικές μπαλάντες, απόμακρες ατμόσφαιρες και απλά την φωνή της.

Ένα τέταρτο αιώνα αργότερα, σε αντίθεση με τον Malcolm Middleton που λίγο πριν το τέλος των Arab Strap μπήκε στο δάσος, η Tracey βγήκε από αυτό, το πήρε όμως μαζί της στο σπίτι. To πρώτο single It’s All True θα μπορούσε να είναι και Everything But The Girl (όπως και όλος ο δίσκος άλλωστε) και ότι και έχετε ακούσει για αυτό ...είναι αλήθεια! Ειδικά τα synths και τα κουδουνάκια που ξεκινάνε τον ρυθμό φέρνουν μια υπέροχη 80s αύρα, το κομμάτι χτίζεται με αυστηρούς κανόνες ραδιοφωνικής επιτυχίας αλλά δεν θυσιάζει πουθενά την αυθεντικότητα και προσωπική σφραγίδα της Tracy, ειδικά στον μετά Massive Attack ήχο που είχανε με τους EBTG.

Here It Comes Again λέγεται το πρώτο κομμάτι, εισαγωγή με ενορχήστρωση εγχόρδων και χαμηλούς τόνους, αλλά το δεύτερο A-Ζ είναι που μας βάζει σιγά σιγά στo κλίμα με τα ήρεμά του μπάσα και τα φίλτρα να ανοιγοκλείνουν αργά τους ήχους. Σχεδόν αιθέρια είναι η λέξη που ταιριάζει, αλλά η Tracey σε κρατάει στην γη και σε σκορπάει σε όλα τα μέρη της όταν τραγουδάει “you’ve been balanced on a knife, when the city saved your life. Your life is waiting for you; your love is waiting for you. So pack your cigarettes and your A to Z, it’ll be just like that book you read”.

Οι συνεργάτες της Tracey κρατάνε πάντα την παραγωγή σε υψηλά επίπεδα (δεν του επιλέγει τυχαία άλλωστε), η tech-house υποδομή του Grand Canyon σίγουρα θα κάνει τα woofers των club να τρίζουν και τα ρεμίξ από την αφρόκρεμα του χορευτικού under και over-ground έχουν ήδη αρχίσει να παράγονται. Καλά θα ήταν τώρα να έβγαζε και η Liz Frazer προσωπικό δίσκο. Μέχρι τότε όμως θα αρκεστούμε στην Tracey που μας έδωσε έναν από τους πρώτους καλούς δίσκους την χρονιάς. Ήξερε και περίμενε μέχρι να έρθει η άνοιξη.

Γιώργος Γoργογέτας