ROCKWAVE 2001: 3η ημέρα 3/7/2001 Ποδηλατοδρόμιο ΟΑΚΑ, Αθήνα 24/7/2001

Κάντε κλικ πάνω στις φωτογραφίες για να τις μεγεθύνετε

Μετά το περσινό ROCKWAVE είχαμε μείνει με μια μικρή απογοήτευση και με την ελπίδα ότι του χρόνου τα πράγματα θα πάνε καλύτερα. Με την ανακοίνωση των ονομάτων δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα, αλλά σίγουρα ήταν πιο ενδιαφέροντα από τα περσινά. Δυστυχώς όμως και το φετινό Rockwave δεν γλίτωσε από κακοτυχίες και έτσι οι άσχημες καιρικές συνθήκες μας στερήσανε ολόκληρη την δεύτερη ημέρα. *2*Μόλις που προλάβανε να κατεβούνε από την σκηνή οι Rockin Bones για να γλιτώσουνε από την θεομηνία, ενώ ο κόσμος το πήγαινε τρέχοντας προς τα κοντινά υπόστεγα. Σύντομα καταλάβαμε ότι το μόνο που μας μένει είναι να τα μαζέψουμε και να πάμε στα σπίτια μας ενώ οι φήμες για το τι θα γίνει είχαν ήδη αρχίσει να κυκλοφορούν. Τελικά την το βράδυ μάθαμε ότι η δεύτερη μέρα αναβάλλεται ενώ η τρίτη θα γίνει κανονικά.

Ευτυχώς ο ουρανός φαινότανε αρκετά καθαρός και δεν μας πρόδωσε, αν και οι ENGINE δεν θα νιώθουν το ίδιο, αφού τελικά η εμφάνιση τους επίσης αναβλήθηκε. Έτσι λοιπόν πρώτοι στην σκηνή ανεβήκανε οι ASH με σκοπό να ξεσηκώσουνε το κοινό και μάλιστα γρήγορα. *3*Παίζοντας κομμάτια από ολόκληρη την δισκογραφία τους αλλά με το στυλ των τελευταίων τους δίσκων, καταφέρανε να ζωντανέψουνε το κοινό που ανταποκρινότανε με τον καλύτερο τρόπο στα τραγούδια που έλεγε ο Τim Wheeler και η παρέα του. Τα Shining Light, Girl From Mars, Burn Baby Burn, Jack Names The Planets και πολλά άλλα από τα πολύ όμορφα singles που μας έχουνε δώσει οι Ash αποτελέσανε μια καλή έναρξη για το φετινό Rockwave. Όχι κάτι το ιδιαίτερο, αλλά απλά ευχάριστο.

Και κάπως έτσι ήτανε και η *4*συνέχεια με τους JJ72. Οι πιτσιρικάδες JJ72 συνεχίσανε λίγο πολύ στο ίδιο στυλ με τους Ash, δηλαδή γρήγορα δυναμικά "popίζοντα" κομματάκια που όλο και κάτι μας έφερναν στο μυαλό. Προσωπικά δεν τους έχω πολυακούσει και η εμφάνιση τους σίγουρα δεν θα με ωθήσει στο να τους ακούσω και σπίτι μου. *5*Εντούτοις η εμφάνιση τους κάθε άλλο παρά αδιάφορο άφησε το κοινό και όχι άδικα αφού σε "φεστιβαλικές" συνθήκες οι JJ72 λειτουργήσανε καλά και πάνω απ? όλα κάνανε τον κόσμο να περάσει καλά.

Με τους GRANDADDY τα πράγματα αλλάξανε ριζικά. Οι Grandaddy ήτανε αναμφισβήτητα το πιο ενδιαφέρων όνομα του φετινού Rockwave *6*και το απέδειξαν έμπρακτα και επάνω στην σκηνή. Όντας το μοναδικό αμερικάνικο σχήμα της βραδιάς, οι Grandaddy μπορεί να μην είχανε και τον καλύτερο ήχο (τα συνηθισμένα τεχνικά "προβληματάκια"), αλλά είχανε το δικό τους ξεχωριστό στυλ και ξεχωρίσανε εύκολα από τους προηγούμενους. Η αρχή έγινε πολύ δυναμικά με το υπέροχο Summer Here Kids και το σετ στηρίχθηκε κυρίως στους δυο τελευταίους τους δίσκους. Από πίσω προβάλανε όμορφα κλιπάκια από τριτοκοσμικά μέρη.

Οι Grandaddy πότε ανεβάζανε και πότε ρίχνανε τους ρυθμούς κρατώντας όμως σωστά τις ισορροπίες. Φαίνεται όμως ότι στο κοινό υπήρχανε άτομα που το μόνο που τους ενδιαφέρει σε μια συναυλία είναι να χοροπηδούνε, οπότε προφανώς βαρεθήκανε τόσο πολύ που δεν αντέξανε και έτσι ένα μπουκάλι κατέληξε στο πρόσωπο του Jason Lytle, ο οποίος φυσικά και (όπως φάνηκε) εκνευρίστηκε από το γεγονός. Παρόλα αυτά κομμάτια όπως τα Crystal Lake, AM 180 και He´s simple, he´s dumb, he´s the pilot αποδοθήκανε σε υπέροχες εκτελέσεις και το μόνο που μένει είναι η ελπίδα μας να τους ξαναδούμε στην χώρα μας το συντομότερο.

Η PJ HARVEY είναι από τα δημοφιλέστερα ονόματα στην χώρα μας και αυτό φάνηκε και στο Rockwave 2001, όπου ο περισσότερος κόσμος είχε έρθει ειδικά για αυτήν. Τώρα δεν ξέρω αν η Polly είναι "θεά", όπως πολύ ακούγεται, αλλά όσο βρισκότανε επάνω στην σκηνή δεν σε άφηνε να πάρεις το βλέμμα σου από πάνω της (και δεν είναι και καμιά κουκλάρα, ε;). Με το που ξεκίνησε τραγουδώντας το To Bring You My Love όλοι είχανε εστιάσει πάνω της, αν και μερικές ματιές κέρδιζε και ο John Parish. Sky Lit Up, C´mon Billy, Good Fortune και μια ακουστική εκτέλεση του μαγευτικού Rid Of Me (αν και θα προτιμούσα μια με ολόκληρη την μπάντα) με την Polly να ουρλιάζει "lick my legs, I´m on fire". Δεν νομίζω ότι η PJ Harvey είχε κάτι να αποδείξει σε κανένα, βγήκε και απλά μας χάρισε τις υπέροχες ερμηνείες της.

Μετά από όλα αυτά μείνανε οι PLACEBO, οι οποίοι δεν δυσκολεύτηκαν να ξεσηκώσουνε τον κόσμο, ο οποίος άρχισε να ζεσταίνεται από την στιγμή που κλείσανε τα φώτα και άρχισε να ακούγεται η σαμπλαρισμένη εισαγωγή του Taste In Men. Οι Placebo βγήκανε με τρομερό κέφι στην σκηνή και χοροπηδώντας συνεχώς φάνηκε ότι ήτανε αποφασισμένοι να μεταδώσουνε και στο κοινό την ενέργειά τους αυτή. Every Me Every You, Special K, Without You I´m Nothing, Days Before You Came καθώς και πολλά άλλα ακουστήκανε σε καλοπαιγμένες δυναμικές εκτελέσεις. Οι Placebo παίξανε εξίσου δυνατά όσο και πιο χαμηλότονα, αλλά για το τέλος μας φυλάξανε μια εκτέλεση δυναμίτη του Pure Morning, με τον απαραίτητο θόρυβο να μένει στο τέλος του κομματιού. Δεν νομίζω να ενθουσίασαν τόσο όσο την προηγούμενη φορά, αλλά είναι πλέον από τα σχήματα που απολαμβάνουν την εκτίμηση του ελληνικού κοινού.

Σε σχέση με πέρυσι, το φετινό Rockwave ήτανε σαφώς ανώτερο αλλά εξίσου κακότυχο. Επίσης ο χώρος θα μπορούσε να είναι καλύτερος και γενικά βελτιώσεις πάντα μπορούν να γίνονται, αρκεί να το θέλουν οι διοργανωτές. Άντε και του χρόνου.

Μερικές ακόμη στιγμές της τρίτης ημέρας του φεστιβάλ

Γιώργος Γoργογέτας