SOLA LUNA 2001 - A 3 Day Electronic & Dance Music Festival Σαμοθράκη 10/9/2001

Κάντε κλικ πάνω στις φωτογραφίες για να τις μεγεθύνετε

Εναλλακτικές μουσικές διακοπές. Camping, πεζοπορία, παντσέτα και σουβλάκι (μετάφραση για νότιους: καλαμάκι) και μπάνιο σε λιμνούλες κατά μήκος κρυστάλλινων νερών με καταρράκτες και τέτοια. Ευχάριστες αλλά και ριψοκίνδυνες ορειβασίες σε γκρεμούς παρέα με φιλικότατα αγριοκάτσικα (ο φάσκων και ο αντιφάσκων). *2*Τρεις μέρες και 3 νύχτες (2 μέρες και 2 νύχτες για μένα - α, ρε επαγγελματική υποχρέωσις - αλλά δεν πειράζει την τρίτη μέρα την είδα στο video!!!) στο νησί των Μεγάλων Αρχαίων Θεών (να τη και η αναφορά στον H. P. Lovecraft), των ξωτικών και των νεράιδων (να και η αναφορά στον Τόλκιν) τη Σαμοθράκη. Με άλλα λόγια 1ο Διεθνές Φεστιβάλ Ηλεκτρονικής και Χορευτικής Μουσικής - Sola Luna 2001.

Το μουσικό - ενεργειακό μου trip στο νησί της Σαμοθράκης ξεκίνησε την Τρίτη 28 Αυγούστου, μία μέρα δηλαδή πριν το camping ανοίξει τις θύρες του σε Μογγόλους και μπιριμπονγκόλους. Ακόμα ήταν εύκολο θυμάμαι να βρίσκω τη σκηνή μου κάθε φορά που έφευγα από τη θαλπωρή και τη στοργή που μου προσέφερε το καραβόπανό της. Όσο περνούσαν οι ώρες το φαινόμενο αυτό γινόταν και πιο δύσκολο. Οι μέρες περνούσαν και έφτασε η πολυπόθητη Παρασκευή που ήταν και η εναρκτήρια μέρα του παρτιού.

Δύο stages είχαν ήδη στηθεί - σε αντίθεση με τις τουαλέτες που χτίζονταν μέχρι τελευταία στιγμή σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να εξυπηρετήσουν 6000 άτομα - και *3*ο κόσμος δεν μπορούσε να περιμένει άλλο. Όλοι περιμέναμε πώς και πώς να ακούσουμε αυτά τα 45 κιλά ήχου να φτάνουν μέχρι την Αλεξανδρούπολη. Η μικρή σκηνή άνοιξε κατά τις 4 το απόγευμα, αν και ήταν προσχεδιασμένο και προγραμματισμένο να ξεκινήσει στις 3, με τον Arash Atman, τους δικούς μας Αβατον και τον επίσης δικό μας DJ Pale Penguin, σε ένα DJ set που περιελάμβανε από εμπορική house μέχρι disco.

Κάπου εκεί και γύρω στην πρώτη πρωινή και αφού διορθώθηκε το τεχνικό πρόβλημα που υπήρχε στο πρώτο stage ο λιγοστός κόσμος που περίμενε υπομονετικά στην chill out σκηνή έφυγε να ενωθεί με τους άπειρους ανυπόμονους στη μεγάλη. Το party είχε ήδη αρχίσει με τον Doc (για φίλους και γνωστούς Γιατρό) στα decks, τον John Phantasm στη συνέχεια, αμέσως μετά Slinky Wizard και τον τρομερό - φαντασμαγορικό DJ Dominique που μαζί με τους επόμενους Hux Flux άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις.

Κάπου εκεί τη βλέπω λίγο τουρίστας και πηγαίνω για μπανάκι στις βάθρες με ένα κεφάλι γεμάτο (μουσική εννοώ) και δύο μάτια που ακόμα βλέπανε φωτιές από devil sticks και κοντάρια. Έτσι τελείωσε η πρώτη μέρα ή έτσι άρχισε η επόμενη.

Στις 5 και για τέσσερις ώρες η μουσική έκλεισε - ε, πρέπει να ξεκουραστούν και τούτοι *4*οι ενισχυτές - και στις 9 το βράδυ όλοι ήμαστε έτοιμοι για το 2ο γύρο - by the way γύρο με πίτα δε βρήκα πουθενά σε ολόκληρο το νησί. Ο δικός μου ο γύρος ξεκίνησε κατά τις 04:30 γιατί αν δεν κοιμόμουν θα πέθαινα από την υπερκόπωση. Ασε που ίσως να πέθαινα νωρίτερα το απόγευμα σκαρφαλώνοντας σε κάτι κατσάβραχα ωσάν το κρι κρι το ίδιο.

Quantasia και Frank E με ξύπνησαν καλύτερα και από το πιο δυνατό chai ενώ η συνέχεια με Kox Box ήταν καταλυτική για να πιαστούν τα πόδια μου από το χορό βοηθώντας κι εγώ με τον τρόπο μου να καλύψουμε τον ήλιο που ήδη έβγαινε με ένα τεράστιο σύννεφο σκόνης που υψωνόταν πάνω από το dance floor. Chai από την Κίνα και dub από τη Jamaica με τους Red Seal στο chill out stage No 2, συγκρότησαν ένα από τα καλύτερα πρωινά μου. Έτσι έφτανε σιγά σιγά το μεσημέρι της Κυριακής και έπρεπε να μαζέψουμε τη σκηνή για να μη χάσουμε το βαπόρι των δυόμισι.

Το βαπόρι το προλάβαμε χάσαμε όμως το κυριακάτικο μεσημέρι - απόγευμα με το όχημα της πυροσβεστικής *5*να σπάει και αυτό με τον τρόπο του το dance floor, ποτίζοντας και ραντίζοντας ιάπωνες, κινέζους, ταϊτινούς, αμερικάνους, αφρικανούς και κόσμο από ολόκληρη την Ευρώπη που χόρευαν ασταμάτητα. Χάσαμε επίσης και την πανσέληνο της Κυριακής με το αποκορύφωμα του festival και στα decks τους Etnica, DJ Dino Psaras, τον συχνό επισκέπτη μας κύριο Max (Lanfranconi) και Tristan σε live αλλά και DJ set.

Το πρόγραμμα έλεγε πως τη Δευτέρα θα τελείωνε το festival το party όμως συνεχίστηκε μέχρι την Τετάρτη σε αυτοσχέδια stages και με το λαό να μη θέλει να φύγει (ίσως να μην μπορούσε λόγω της μαγείας του νησιού).

Τρεις σχεδόν ηλιόλουστες μέρες, τρεις νύχτες με το φεγγάρι να γεμίζει αργά και σταθερά *6*μέχρι το γιόμα της Κυριακής, 6000 κόσμο από όλον τον πλανήτη, δεκάδες καλλιτέχνες - DJs και μουσικοί - από το χώρο της σύγχρονης ethnic, dub, freestyle, ambient, trip-hop και trance σκηνής, 2 stages, σχεδόν 24 ώρες το 24ωρο μουσική και χορός. Sola Luna 2001. Μια εμπειρία που θα μείνει αξέχαστη σε όσους την έζησαν ενώ αφήνει μόνο ελπίδες για ακόμα καλύτερα happenings στη χώρα μας για να ικανοποιηθούν και οι άτυχοι που την έχασαν.

Οδυσσέας Ράπαντας