Για 4η συνεχόμενη χρονιά πραγματοποιήθηκε φέτος το φεστιβάλ του Δρυμού. Ενώ οι περισσότεροι πολιτιστικοί σύλλογοι μικρών περιοχών της Ελλάδας, επιλέγουν εκδηλώσεις με έντεχνους ή μη καλλιτέχνες, ο πολιτιστικός σύλλογος του Δρυμού (15 km έξω από τη Θεσσαλονίκη) διάλεξε να διοργανώνει αυτό το φεστιβάλ με συγκροτήματα και καλλιτέχνες από την ροκ σκηνή της χώρας. Καλή κίνηση, η οποία μακάρι να πηγαίνει και καλύτερα κάθε χρόνο. Φέτος, τα πράγματα ήταν μάλλον ενδιάμεσα. Μια χλιαρή πρώτη μέρα και μια γεμάτη δεύτερη.

Ο κόσμος την Παρασκευή 31 Αυγούστου, μάλλον κάθισε να δει το Ελλάδα - Ιταλία και έτσι ο όμορφος, αλλά τεράστιος, χώρος ήταν ή φαινόταν άδειος. Οι Λουδίας είχαν την ατυχία να ανοίξουν την πρώτη μέρα και οι Universal Trilogy να την κλείσουν (αυτοί όμως το επέλεξαν). Στην αρχή ο κόσμος ήταν απελπιστικά λίγος, ή απολάμβανε τα ωραία σουβλάκια που ψήνονταν πιο πάνω. Ενώ παράλληλα, στο τέλος, έμειναν κάτω από 50 άτομα να δουν τους Trilogy. Μετά τους Γκούλαγκ τι περίμεναν κι αυτοί! Όλα τα λεφτά ήταν οι Γκούλαγκ και ο Σαδίκης, για τους οποίους πήγε όπως φάνηκε το μεγαλύτερο μέρος του κοινού, και τους οποίους απόλαυσε σε δύο πολύ δυναμικές εμφανίσεις. Οι Trilogy έδειξαν απόλυτο επαγγελματισμό, παίζοντας πολύ όμορφα, αλλά μάλλον μόνο για τους εαυτούς τους. Σε γενικές γραμμές η διάθεση ήταν αρκετά υποτονική, πράγμα που αποδεικνύεται και από τα χειροκροτήματα, που τις περισσότερες φορές μετά βίας ακούγονταν.

Το Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου, τα πράγματα κύλησαν καλύτερα. Σχεδόν διπλάσιος κόσμος και με συγκριτικά περισσότερη όρεξη. Βέβαια οι Ευοί Ευάν που άνοιξαν τον χορό των εμφανίσεων, ήταν καλοί μεν, αλλά εκτός κλίματος, με αποτέλεσμα να αυξηθούν οι πωλήσεις σουβλακιών εκείνη την ώρα! Οι Άλλοθι ήταν άκρως συμπαθητικοί, αλλά και τυχεροί μέσα στην ατυχία τους, αφού ψιχάλιζε στο μεγαλύτερο μέρος της εμφάνισής τους, όχι όμως τόσο ώστε να διακοπεί η συναυλία. Κατάφεραν μάλιστα να ξορκίσουν τη βροχή και έτσι δεν χάλασε η βραδιά.

Φανερό ήταν ότι ο κόσμος είχε έρθει για τις Τρύπες. Αυτό όμως δεν εμπόδισε τους Earthbound να παραδώσουν μαθήματα μουσικής και να κάνουν τους παρευρισκόμενους να ταξιδέψουν νοερά μίλια μακριά από τον Δρυμό, στην καρδιά του αμερικάνικου νότου. Τα μαθήματα μουσικής, όμως, συνεχίστηκαν και μετά τους αθηναίους... δασκάλους μας. Οι Τρύπες απέδειξαν ακόμα μια φορά γιατί θεωρούνται το μεγαλύτερο συγκρότημα της χώρας. Η άνεση που έχουν μάλιστα να κάνουν το κοινό να παραληρεί, είναι αξιοθαύμαστη. Είχα 3 χρόνια να δω τον Αγγελάκα και την παρέα του και μάλλον τώρα δείχνουν να είναι πιο ώριμοι από ποτέ. Εύγε, κύριοι!

Το φεστιβάλ έκλεισε στις 3 τα ξημερώματα της Κυριακής, αφήνοντας μας καλές εντυπώσεις από τις εμφανίσεις. Ο πολιτιστικός σύλλογος του Δρυμού θέλει να κάνει το φεστιβάλ του το Rockwave της Βόρειας Ελλάδας. Ευχόμαστε να επιτύχουν!

Κώστας Παπασπυρόπουλος