HERBIE HANCOCK 23/11/2001 Manchester Apollo Theatre 3/1/2002

17:00 Σηκωνω το ακουστικο. Το σηκωνεις κι εσυ. Στο τριτο χτυπημα. Ο Ηαncock παιζει σημερα. Στο Manchester Apollo Theatre. Στις 19:30. Ρωτας. Ποιος ειναι αυτος; Που ειναι αυτο; Ο Herbie ειναι μεγαλη προσωπικοτητα της jazz. Πιανιστας. Καποτε επαιζε με τον Μiles. Οσο για το Apollo, ειναι κεντρικα. Θα το βρουμε.

19:45 Παραπονιεσαι που περπαταμε. Εδω κι ενα τεταρτο. Εν τελει, φτανουμε. Περιμενουμε ουρα. Στο auditorium ο κοσμος οχι πολυς. Γκρινιαζεις για τα καθισματα. Δεν εχουν αφαιρεθει. Θα παρακολουθησουμε καθιστοι. Και «ακαπνοι». Προλαβαινουμε για μια μπυρα. Στο Circle Bar. Ξεδιψαμε. Με προειδοποιεις. Ετσι και δε σου αρεσει θα σου δωσω πισω τις ₤17. Κακο προαισθημα. Πολυ κακο.

20:30 Καθιστοι. Ο Herbie και η παρεα του. Μας κανουν την τιμη. Λιγοτεροι απο 1000 αυτοι που ειναι γυρω μας. Το κολπο ξεκινα. Στη σκηνη. Βλεπουμε τον Herbie περιτριγυρισμενο απο πληκτρα. Καλο σημαδι. *2*Δε σου εχω τονισει κατι. Οτι ο ιδιος κυριος μετα τις b-bop περιπετειες, εντρυφησε στην τεχνολογια. Τις δυο προηγουμενες δεκατιες (εως και σημερα) ηταν ενεργος. Σε hip hop/funk μονοπατια. Ο DJ Disk. Turntablist, οπως μας τον συστησαν. Μια drummer. Eνας μπασιστας. Ενας τρομπετιστας. Α, ναι. Κι αλλα πληκτρα. Για να δουμε. Ξεκιναει.

22:30 Το encore τελειωνει. Δε δειχνεις να εχεις ζησει ευτυχισμενες στιγμες. Ουτε καν ευχαριστες. Με υφος χιλιων τσατισμενων ασφαλιτων, ρωτας. Πως μου φανηκε; Σου λεω. Σε γενικες γραμμες. Ψιλοαπογοητευτηκα. Κατι εν μερει αναμενομενο. Γιατι εγω κανωντας λαθος συνειδητα, ηθελα και περιμενα jazz. Αυτο το jazz-based electro-funk κατιτι, δε με ενθουσιασε. Αδιαφορο το βρηκα. Οι μουσικοι του crew ομως καλοι. Πολυ καλοι. Η δε-χανω drummer και ο groove μπασιστας. Η τρομπετα και οι ευηχες συνημμενες blue notes της. Τα synths μας εφοδιαζαν με ωραια θεματα. Ναι, αλλα εσυ ρωτας για τον Η.Η. Σου λεω οτι ο DJ Disk εδειξε να ειναι προικισμενος τραπεζοστριφογυριστης. Αλλα δεν εδειχνε να δενει στο set. Oυτε να εχει λογο υπαρξης. Λοιπον. Ενταξει. Τα του Ηerbie μαλλον αρνητικα στιγματα στη μνημη μου τωρα. Ενα. Δυο απαγγελιες καποιων στιχων-ποιηματων. Σε στυλ μανιφεστου. Το ενα περι τεχνολογιας. Η οποια ειναι σοφια. Και θα βοηθησει τον κοσμο να καταλαβει την εποχη που ζει. Χωρις παραλληλα η ιδια να κατευθυνει το μελλον. Κατι σαν: να γιατι παλευω/ την ψαχνω με αυτα εδω τα διαολομηχανηματα. Λες και τον ρωτησε κανεις. Λες και επρεπε να δικαιολογηθει. Και ενα ακομη σχετικα αδιαφορο. Δυο. Μια ενημερωση. Σχετικα με το surround ηχητικο συστημα της αιθουσας. Θελησε να μας πεισει οτι ειμαστε προνομιουχοι. Που ζουμε μια τετοια εμπειρια σε ενα live. Οπου συνηθως ο ηχος ερχεται μονο απο τη μερια του stage. Kaι οτι εκαναν ο,τι καλυτερο μπορουσαν γι?αυτο. Εγω νομιζω οτι το surround sound system υπηρχε. Και απλα το χρησιμοποιησαν. Τρια. Μια υπενθυμιση του monitor/ φοντο της σκηνης. Λες και δεν το βλεπαμε. Τεσσερα. Η παρουσιαση του DJ Disk κατα την παρουσιαση ολης της μπαντας. Ο DJ Disk. Τον οποιο προτειναν στον Η.Η. και τον οποιο επρεπε πρωτα να τσεκαρει ο Η.Η. Να δει αν του κανει. Γιατι δεν πρεπει να εμπιστευομαστε αυτα που μας λενε αν δεν κρινουμε πρωτα μονοι μας. Και τελικα ηταν καλος. Μας σκοτωσες στη συνεχεια ρε Herbie. Mε εκείνο το: ?δειξε μας DJ Disk ποσο κακος (bad) εισαι?. Και ο DJ Disk μας εδειξε. Εκανε scratch. Mε την ψυχη του. Και την υπομονη μου. Πεντε. Ποσο λιγος ηταν ο κυριος Hancock. Oταν αποφασιζε να παιξει, ναι, δικαιωνε τη φημη του και τις προσδοκιες μου. Αλλα αυτο δεν το ειδα συχνα. Ουτε κι εσυ. Σε εχω καλυψει; Γιατι δε λες τιποτε. Τελικα σπας τη σιωπη. Rock it. Των early 80?s. Το σφυριζεις. Ναι και εγω αυτο κρατησα. Ειμαστε, λες, λιγο αυστηροι. Στην κριτικη μας. Μπορει και λιγο αδαεις, συμπληρωνω.

Ανδρέας Αλεξανδρίδης

Εξωτερικός Συνεργάτης