Παρασκευή βράδυ, κρύο πολύ και μια ζεστή νύχτα για την ελληνική ροκ σκηνή ξεπήδησε. Δύο από τα χαμηλού προφίλ, αλλά έντονα δυναμικού ηλεκτρικού ήχου, συγκροτήματα χάρισαν μια όμορφη συναυλία. Δίπλα έπαιζαν οι Πυξ Λαξ, επομένως στο club του Μύλου βρίσκονταν αμιγώς φίλοι της ανεξάρτητης ροκ ελληνικής σκηνής. Και εδώ είναι η ευχάριστη έκπληξη καθώς το club ήταν μισογεμάτο. Περισσότερα απο 300 άτομα άκουσαν, χειροκρότησαν και χόρεψαν ακόμη στους ήχους των ΠΡΑΣΣΕΙΝ ΑΛΟΓΑ και του ΑΓΓΕΛΟΥ ΜΟΥΡΒΑΤΗ.

Πρώτος ξεκίνησε ο ΜΟΥΡΒΑΤΗΣ, σε δυνατή ένταση, στις ποπ λυρικές κιθαρίστικες του φόρμες. Ο Μουρβάτης έχει πέρα από την ερμηνεία και ένα δικό του οξύ παίξιμο στις κιθάρες, σε χαμηλές νότες, με δάκτυλα παράλληλα με τα τάστα, προϊόν σίγουρα κλασικής παιδείας σε Ωδείο. Η σύνθεση των ΨΥΧΗ, που πάντα συντροφεύει και ενισχύει την ψυχική μουσική δύναμη τoυ Μουρβάτη, ίδια μετά από την προσθήκη του νεαρού μπασίστα πριν από 1 και κάτι χρόνο. Ο ντράμερ κουρεμένος λόγω στρατού μάλλον, ενώ ο έτερος κιθαρίστας Γιώργος σε μεγάλα κέφια. Ερμήνευσε εύστοχα και το γελάς με ηλίθια αστεία των Στέρεο Νόβα. Παρουσιάστηκαν τραγούδια από τους 2 προηγούμενους δίσκους και 4-5 καινούργια, από τα οποία ξεχώρισε το Εσύ γελάς, όπου ο Μουρβάτης αποχωρίστηκε προς στιγμή την κιθάρα του για να τραγουδήσει χοροπηδώντας. Μας ευχαρίστησαν ευγενέστατα και υποδεχθήκαμε τους ΠΡΑΣΣΕΙΝ ΑΛΟΓΑ.

Ελάχιστο χρονικό κενό. Ζεστές φιλοφρονήσεις ανάμεσα στα 2 σχήματα επι σκηνής και οι ΠΡΑΣΣΕΙΝ ΑΛΟΓΑ μετά την καλησπέρα τους φορτώνουν. Μεγάλα γκάζια (τα χώνουν όπως σωστά ελέχθη). Στην αρχή οι όποιες κρυψήνιες μεταλλικές αγάπες. Απόψε είναι όλα φανερά. Τα μαλλιά μακρύνανε, εκτός από τον Ηλία (κιθαρίστα) που εμμένει στο κοντό look. Ο νέος μπασίστας (Νίκος νομίζω) άμεσα ενταγμένος στο ύφος του group. Ο drummer και αυτός κεφάτος, με δυνατές αλλαξομποτιές, ακόμη και όρθιος έπαιζε, ενώ ο Θάνος άνετος ερμηνευτής. Απόλυτη επικοινωνία με τον κόσμο. Και λογικό. Οι ΠΡΑΣΣΕΙΝ ΑΛΟΓΑ έπαιζαν μπροστά στο κοινό τους, το οποίο τραγουδούσε μαζί τους. Και εδώ 3-4 κομμάτια και ένας φόρος τιμής αυτοσχεδιασμού και εισαγωγών σε μεταλλικές διασκευές.

Πέρα από την πολύ καλή εμφάνιση στέκομαι με χαρά σε 2 πράγματα. Πρώτον ότι έπαιζαν μπροστά σε κόσμο που τους ήξερε και τους εκτιμά. Και δεύτερον αυτοί ήταν πάρα πολλοί. Για το πρώτο ίσως είναι μια χαλαρή καταξίωση. Για το δεύτερο όμως, που ειδικά για τη Θεσσαλονίκη, όπου η συναυλιακή προσέλευση είναι δύσκολη, αξίζουν τα μπράβο σε αυτούς που έβαλαν είσοδο 2.500 δρχ. αλλά και σε αυτούς που στήριξαν τη συναυλία (ειδικά ο 1055 Rock έπαιζε το σποτ κάθε μισή ώρα εδώ και 15 μέρες). Και εις άλλα με υγεία.

Κυριάκος Σκορδάς