 |
|
|
|
RAZORLIGHT
|
Αν και δεν πρόκειται ακριβώς για επίκαιρο άλμπουμ (όσον αφορά τουλάχιστον την ημερομηνία κυκλοφορίας του, 17 Ιουλίου 2006), το ομότιτλο άλμπουμ των βρετανών Razorlight τραβά ακόμα την προσοχή με την πρόσφατη κυκλοφορία του τέταρτου κατά σειρά σινγκλ «I can’t stop this feeling I’ve got» (μετά τα In the morning, America και Before I fall to pieces ).Οι Razorlight, εκπροσωπώντας το είδος της indie (θεωρητικά, διότι πρακτικά συνεργάζονται με τη Mercury music), σχεδόν προ διετίας εξέδωσαν την πρώτη τους δισκογραφική δουλειά «Up all night», η οποία είχε δεχτεί πολύ καλές κριτικές από τα έντυπα του μουσικού χώρου καθώς και ιδιαιτέρως ευνοϊκή αντιμετώπιση από το κοινό και προσέδωσε στους Razorlight το χαρακτηρισμό -μπάντα με σοβαρές προοπτικές εξέλιξης στη συνεχώς επεκτεινόμενη -και όχι πάντα επιτυχημένα- indie brit pop σκηνή.
Αν εξαιρέσεις το Somewhere else και το Golden touch δεν μπορώ να πω ότι κάτι ιδιαίτερα συγκλονιστικό υπήρχε στο προηγούμενο άλμπουμ, ωστόσο το «Razorlight» ήταν μια ευχάριστη
έκπληξη καθώς πέρα από τα τέσσερα ήδη γνωστά κομμάτια που έχουν προωθηθεί και ως σινγκλ, το σύνολο του άλμπουμ ακούγεται πολύ ευχάριστα αφήνοντας μια καλοκαιρινή αύρα να πλανάται οπουδήποτε κι αν ακούγεται.
Η ωδή στον απόηχο ενός πάρτι (..)που λέγεται «In the morning» καθώς και το America σαφώς έχουν ακουστεί περισσότερο, όμως το δεύτερο άλμπουμ των Razorlight δεν περιορίζεται εκεί.. Καθιστούν πιο ξεκάθαρο το στυλ τους προσθέτοντας κάποια rock n’roll στοιχεία με αποτέλεσμα το «Who needs love» και το Hold on να μας θυμίζουν άλλες μουσικές εποχές και να απαλλάσσουν οριστικά τους Razorlight από την -αδικαιολόγητη κατά τη γνώμη μου- συνάρτηση με τους Nέοϋορκέζους The Strokes .. Χαριτωμένο είναι επίσης και το «Kirby’s house » που σε κάποιο σημείο ο Johnny Borell χρησιμοποιεί τους στίχους από το ρεφρέν του In the morning ενσωματώνοντας τους στη χαλαρή μελωδία του συγκεκριμένου κομματιού. ..
Σημαντική πληροφορία σχετικά με το άλμπουμ αποτελεί και η παραγωγή από τον Chris Thomas, παραγωγό θρυλικών συγκροτημάτων όπως οι Beatles, οι Sex Pistols και οι Pulp.. Καθόλου άσχημα λοιπόν τα προγνωστικά για τους Razorlight..
Όσο για το booklet που συνοδεύει το «Razorlight» μπορεί κανείς να απολαύσει « τα αποτυπώματα των χεριών των μελών της μπάντας (υποχθόνιες προσπάθειες επίδειξης..), καθώς και την εξέλιξη της συμπύκνωσης που παθαίνουν τα σύννεφα όταν από μέσα τους διέρχεται ένα αεροσκάφος.. Ναι, μάλλον απροσδιόριστο.. Όπως και να χει, πρόκειται για σαφή εξέλιξη των Razorlight σε σχέση με το πρώτο άλμπουμ, διασκεδαστικό και με μια φρεσκάδα που μας είναι χρήσιμη ακόμα και όταν ένα άλμπουμ δεν είναι και αριστούργημα.
Κάλλια Κακαλέτρη
kallkak@hotmail.com
Atraktos.Net |
Live
