H Intershow

παρουσιάζει

DEE DEE BRIDGEWATER

“Red Earth – A Malian project”

ΘέατροΛυκαβηττού, Αθήνα

&

Παρασκευή, 27 Ιουλίου

Σάνη, Χαλκιδική

Για δελτία τύπου, φωτογραφίες,

συνεντεύξεις κλπ., επικοινωνείτε με

Stelios.koniaris@umusic.com (210 6595255)

Tina.pappas@umusic.com (210 6595253)

DEE DEE BRIDGEWATER

“REDEARTH - AMALIANPROJECT”

Η DeeDeeBridgewater είναι κατά κύριο λόγο μία πρωτοπόρος καλλιτέχνιδα, τα project της οποίας διασχίζουν το μουσικό καλειδοσκόπιο – από τα παραδοσιακά φωνητικά της jazz μέχρι τους scat αυτοσχεδιασμούς. Χωρίς δισταγμούς και περιορισμούς, χαρακτηριστικά που την κάνουν ίσως την πιο πολυτάλαντη και εμπνευσμένη καλλιτέχνιδα και παραγωγό της γενιάς της. Αντλώντας από αυτό το μεγάλο ταλέντο και έμπνευση, το νέο project της DeeDeeBridgewater, με τίτλο “RedEarth”, είναι ένα ταξίδι τόσο προς το μέλλον όσο και προς το παρελθόν. Αναμιγνύοντας τις φωνές, τη μουσική και τα παραδοσιακά όργανα του Μάλι με το ιδίωμα της αμερικανικής jazz, και γράφοντας πολλούς από τους στίχους, η Dee Dee Bridgewater έχει δημιουργήσει αυτή τη φορά ένα από τα πιο σημαντικά μουσικά έργα στην καριέρα της.

Η Dee Dee Bridgewater εξηγεί ότι το άλμπουμ είναι “η κορύφωση της απόφασής μου να ανακαλύψω τις αφρικάνικες ρίζες μου. Ήταν μία ιδέα που αρχικά είχα δουλεύοντας πάνω στη μουσική του Horace Silver, η οποία είναι τόσο ρυθμική”. Το αποτέλεσμα, που ήταν το προτεινόμενο για βραβείο Grammy άλμπουμ “LoveandPeace: ATributetoHoraceSilver”, οριστικοποίησε την απόφασή της να εξερευνήσει περαιτέρω την αφρικανική μουσική. Με τον θάνατο της Ella Fitzgerald το 1966 και το επακόλουθο άλμπουμ της Dee Dee “DearElla”, το οποίο κέρδισε βραβείο Grammy, το project έμεινε σε αναμονή. Τα άλμπουμ που ακολούθησαν, “LiveatYoshi’s”, “ThisisNew” και “J’aiDeuxAmours”, ενσωμάτωσαν περισσότερα ακούσματα και επιρροές από ολόκληρο τον κόσμο και τα δύο από αυτά της χάρισαν και υποψηφιότητες για βραβείο Grammy.

Όταν εξελέγη το 1999 Πρέσβειρα του Οργανισμού FAO των Ηνωμένων Εθνών, η Bridgewater είχε τη μοναδική ευκαιρία να ταξιδέψει στην Αφρική και να επισκεφθεί χωριά που έπαιρναν μέρος σε διάφορα προγράμματα του FAO. Με το πέρασμα των χρόνων, η Dee Dee δημιούργησε μία μουσική βιβλιοθήκη από χώρες όπως η Νιγηρία, η Ακτή του Ελεφαντοστού, η Σενεγάλη, το Κονγκό, η Νότια Αφρική και η Μαδαγασκάρη, μεταξύ άλλων. Καθώς ξεκίνησε να επικεντρώνει το ενδιαφέρον της στα διάφορα ακούσματα από την Αφρική, η μουσική μίας χώρας ξεχώρισε. “Όποτε την άκουγα, ένιωθα ένα ξάφνιασμα”, θυμάται η Bridgewater. “Στα τέλη του 2003 άρχισα να σκέφτομαι ότι πρέπει να είναι το Μάλι. Ενιωσα να διαθέτω μία ανεξήγητη γνώση και ικανότητα να αντιλαμβάνομαι το ρυθμό και τη μουσική”.

Παρόλ’ αυτά, δεν ήταν παρά τον Αύγουστο του 2004 που η Dee Dee Bridgewater αποφάσισε να πραγματοποιήσει το πολυαναμενόμενο ταξίδι στο Μάλι. Κατά τη διάρκεια αυτού του ταξιδιού η Dee Dee ένιωσε έντονα ότι βρήκε την προγονική της πατρίδα. Η ενστικτώδης “επικοινωνία” της με τα blues του Μάλι, μία ανεξήγητη έλξη για την κόκκινη γη – το αρχέγονο σημάδι των δυνάμεων της ζωής και η γη των προγόνων της – και η απίστευτη ομοιότητά της με την φυλή “Peul” επιβεβαίωσαν τις υποψίες της.

Στο πρώτο τους ταξίδι στο Μάλι, η Dee Dee Bridgewater και ο συμπαραγωγός και σύζυγός της Jean-Marie Durand είχαν μαζί τους τον Cheick Tidiane Seck, παραγωγό του γνωστού άλμπουμ “Sarala” του jazz πιανίστα Hank Jones (1995). Ο Seck αποτέλεσε τον συνδετικό κρίκο με τους μεγαλύτερους μουσικούς και τραγουδιστές της χώρας και χάρη στη συμμετοχή του η μουσική άρχισε να παίρνει μορφή. Ήταν υπεύθυνος για την συνεργασία των μουσικών του Μάλι στο project και για την επιλογή των παραδοσιακών τραγουδιών. Μαζί με την Dee Dee Bridgewater κατέληξαν ότι στο άλμπουμ έπρεπε να συμμετέχουν παραδοσιακά όργανα του Μάλι. Κατά τη διάρκεια αυτής της επίσκεψης, ο Seck σύστησε την Bridgewater και τον Durand στον Υπουργό Πολιτισμού του Μάλι και παραγωγό ταινιών, Cheick Omar Sissoko, ο οποίος τους παραχώρησε επίσημο κρατικό όχημα και οδηγό, επιτρέποντάς τους να ταξιδέψουν σε διαφορετικές περιοχές της χώρας και να αφομοιώσουν την κουλτούρα της.

Σε μία επόμενη επίσκεψη στο Μάλι, τον Αύγουστο του 2006, η Mariam Nour, εκπρόσωπος του Μάλι στον FAO, προσκάλεσε τις Πρέσβειρες Καλής Θελήσεως Bridgewater και Oumou Sangaré, να επισκεφθούν χωριά τα οποία συμμετείχαν σε προγράμματα του FAO. Εκεί η Bridgewater είχε την ευκαιρία να δει από κοντά τις δραστηριότητες των γυναικών του Μάλι, οι οποίες ασχολούνται με το εμπόριο μέσα από συνεταιρισμούς, τη γεωργία και την κτηνοτροφία, και συνεργάζονται μεταξύ τους, συνεισφέροντας στην οικονομία του τόπου. Η Dee Dee Bridgewater εντυπωσιάστηκε, αφού αυτή η εμπειρία έμελλε να αλλάξει τη ζωή της για πάντα.

Ο ρόλος και η επιρροή των γυναικών έχουν συνδεθεί αναπόσπαστα με την πολιτική και την κουλτούρα του Μάλι. Βάση αυτού του γεγονότος, η Dee Dee Bridgewater ήθελε να προσθέσει το έντονο στοιχείο της παρουσίας των γυναικών στο Μάλι και στο “RedEarth”. Το τραγούδι “Bambo (No More)” σε σύνθεση της Tata Bambo, άσκησε τόσο μεγάλη επιρροή, που οδήγησε την κυβέρνηση να καταργήσει το 1960 τον υποχρεωτικό γάμο! Εκτός από το να συμπεριλάβει το τραγούδι αυτό στο άλμπουμ, η Dee Dee έκανε τη συνειδητή επιλογή να συνεργαστεί με τραγουδίστριες όπως οι Oumou Sangaré, Ramata Diakité, η ανερχόμενη Mamani Kéita και η Fatoumata “Mama” Kouyaté, η “χρυσή φωνή του Μάλι”. H Bridgewater ένιωσε ένα έντονο δέσιμο με όλες αυτές τις δυναμικές γυναίκες, όπως λέει η ίδια, και ήταν σημαντικό να τονίσει αυτήν τη λιγότερο γνωστή πλευρά της μαλινέζικης κουλτούρας, που νιώθει ωστόσο ότι έχει ιδιαίτερη επιρροή στους ανθρώπους και τη μουσική τους.

Τα τραγούδια “Sakhodougou (The Griots)”, “Bani (Bad Spirits)” και “Massane Cisse (Red Earth)”, τα οποία προέρχονται από τον 12^ο και 13^ο αιώνα, αποτελούν μέρος της προφορικής παράδοσης των “Griots”. Αυτοί οι παραμυθάδες του Μάλι έχουν την ευθύνη της μετάδοσης των εθίμων που αφορούν τη μουσική και το τραγούδι στις επόμενες γενιές. Σε ένδειξη σεβασμού προς τη σημασία αυτών των παραδόσεων, η Bridgewater αναδεικνύει τους φημισμένους “Griots” Kassé Mady Diabaté, το ανερχόμενο ταλέντο Kabiné Kouyaté, καθώς και τους Bassekou Kouyaté, Toumani Diabaté και Baba Sissoko, τον οποίο η Dee Dee θεωρεί τον προσωπικό της “Griot”. Δουλεύοντας πάνω σε κάποια από τα άλλα τραγούδια η Dee Dee προσπάθησε να μείνει πιστή στην αρχική ιστορία, δίνοντας παράλληλα ένα πιο σύγχρονο τόνο σε κάποιες στιγμές. Αυτό συμβαίνει στην περίπτωση του “Demissenu (Children Go ‘Round)”. Στο άλμπουμ υπάρχουν και οι πρωτότυπες συνθέσεις “Mama Dien Sara Ye (Mama Don’t Ever Go Away)” και “Diarabi (Oh My Love)”.

To “Children Go Round” προέκυψε από αυτοσχεδιασμούς, και γι’ αυτό όπως λέει η Dee Dee έχει τόσο διαφορετικό ήχο. “Η μίξη του ήταν σχεδόν αδύνατη καθώς όλα μπλέκονταν μεταξύ τους – φωνές και όργανα, αλλά αυτό ήταν και το αρχικό concept του άλμπουμ. Θα ήταν κάτι ξεχωριστό να κάναμε όλο το άλμπουμ έτσι, αλλά ήταν υπέροχο που έγινε έστω αυτό το ένα τραγούδι”, λέει η Bridgewater, περιγράφοντας την ακατέργαστη και ουσιαστική ποιότητα του κομματιού.

Ο τίτλος του άλμπουμ “RedEarth – AMalianJourney” ήταν συγκυριακός. Το πρωινό της πρώτης μέρας της στο Μάλι, η Bridgewater ήταν ενθουσιασμένη με τη θέα από το δωμάτιο της – η κόκκινη γη να απλώνεται μπροστά της, με τον ποταμό Νίγηρα να φαίνεται στο βάθος. Της θύμισε τις ιστορίες της μητέρας της που της έλεγε για το πόσο αγαπούσε ως παιδί να παίζει με τα χώματα στην κόκκινη γη του Memphis. “Προσπαθώ να βρω τη φωνή μου και το λόγο να ζω. Κάνοντας αυτό το project νιώθω ότι ανακάλυψα κάτι απίθανο – τις αφρικανικές ρίζες μου και την πατρίδα μου, το Μάλι…”.

Toline-up για τη συναυλία θα είναι το εξής:

Dee Dee Bridgewater (vocal)

Kabine Kouyate (vocal)

FATOUMATA DIAWARA, stage name: FATOU (vocal)

Mamadou Cherif SOUMANO (kora), /stage name : Cherif SOUMANO

Moussa Sissikho ( Djembe )

Baba Sissokho ( Tamani - Talking drum & n’Goni )

Lansine Kouyate ( Balafon)

Edsel Gomez ( Piano )

Ira Coleman ( Bass )

Gabriel Garay ( Accessoires percu / Drum)stage name : Minino Garay

Δελτίο Τύπου