Home
News
Foreign Office
Local
Ελληνική
Metal
Punk/hc/emo
Live
Συνεντεύξεις
Cinefreak
Θέατρο/χορός
Books, magz
Τι παίζει, που
Special
Aρθρα
Mp3s/Video
Atrakt-ed
Links
 
Αναζήτηση

 

THE BOY WITH NO NAME

TRAVIS

18/5/2007

Πολλοί ήταν οι απογοητευμένοι από την τελευταία δουλειά των Travis, fans και κριτικοί, όμως από την αρχή κιόλας του «The boy with no name» και την σχεδόν θεατρική εισαγωγή του υπέροχου «3 Times You Lose», ο Fran Healy και η παρέα του ακούγονται αποφασισμένοι να διαψεύσουν όσους πίστεψαν ότι στέρεψαν από έμπνευση. Το όνομα του album ήρθε από ένα ομότιτλο e-mail προς φίλους του Healy, με μια φωτογραφία του γιου του, ενώ το εξώφυλλο συνεχίζει την παράδοση της καλής εικαστικής άποψης του συγκροτήματος και σε κάνει να χαίρεσαι που το «The boy with no name» κυκλοφορεί και σε βινύλιο.

Η ουσία όμως βρίσκεται στα ίδια τα τραγούδια, που είναι περισσότερο ανομοιογενή και τολμηρά από ποτέ. Υπάρχουν στιγμές στο CD που ο ήχος παραπέμπει στο κλασικό και μελαγχολικό ύφος των Travis («My Eyes») και ταυτόχρονα άλλες που η έμπνευση έρχεται κατευθείαν από… τον Iggy Pop («Selfish Jean»). Μάλιστα αυτή η μουσική «σχιζοφρένεια» εκδηλώνεται ταυτόχρονα και μέσα σε ένα τραγούδι, στο «Eyes wide open» με κιθάρες που δεν μας έχουν συνηθίσει οι Travis και τον Healy να τραγουδάει κοφτά και στακαριστά – ίσως θα ήταν καλή επιλογή για το επόμενο single, μετά το αναμενόμενο (αλλά παρ’ όλα αυτά καλό) «Closer».

Όσοι είχαν οποιαδήποτε αμφιβολία για τις επιρροές των Coldplay, δεν έχουν παρά να ακούσουν το «Colder» (σχεδόν νομίζεις ότι θα ακούσεις τη φωνή του Chris Martin) ή το «Big Chair», το οποίο μάλιστα είναι κατά τη γνώμη μου η καλύτερη στιγμή του album, με στίχους τόσο πολυδιάστατους και ώριμους, που είναι εξίσου πιθανό να αφηγείται μία άδοξη ερωτική ιστορία, να εκφράζει μια πολιτική γνώμη ή να κόβει βόλτες στους λαβύρινθους του μυαλού των δημιουργών του (αφού πρόκειται για κοινή δημιουργία Healy / Dunlop).

Οι καλύτερες στιγμές των Travis εξακολουθούν βέβαια να είναι οι πιο σκοτεινές, εκείνες που μιλάνε για φιλίες που διαλύθηκαν, έρωτες που απογοήτευσαν και σκέψεις που δεν βγάζουν πουθενά. Ωριμότεροι, περισσότερο σύνθετοι και έχοντας ακόμα το χάρισμα να φτιάχνουν μερικές απ’ τις πιο όμορφες μελωδίες, δείχνουν σαν να μπαίνουν τώρα στην καλύτερη φάση της καριέρας τους.

Φωτεινή Δράκου

Foreign Office
Let England Shake
PJ Harvey
FROM THE STAIRWELL
THE KILIMANJARO DARKJAZZ ENSEMBLE
ANTHROPOMORPHIC
THE MOUNT FUJI DOOMJAZZ CORPORATION
SENTINELS OF HELIOSPHERE
SOLAR TEMPLE SUICIDES
THE FOOL
WARPAINT
SONGS FOR THE RAVENS
SEA OF BEES
KING SPARROW
KING SPARROW
THE DARK
THE THIRD EYE FOUNDATION
PERSONAL JESUS
NINA HAGEN
PHOSPHENE DREAM
THE BLACK ANGELS