PRETTY MAIDS, TALISMAN 25/5/2007 GAGARIN Athens 1/6/2007

Με ανυπομονησία περίμενα αυτή τη συναυλία για πολλούς λόγους. Πρώτον επειδή είχα χάσει τον Jeff Scott Soto όταν είχε έρθει σόλο εξαιτίας της εξεταστικής και δεύτερον επειδή θα είχα την ευκαιρία να δω καλούς φίλους απο κοντά, μια και τελευταία δεν πολυπήγα σε live.

Τη βραδιά άνοιξαν οι γνωστοί και μη εξαιρεταίοι Pretty Maids , μια μπάντα με μεγάλη ιστορία και μερικά απ τα πολύ κλασικά τραγούδια που τα ξέρουν κι οι πέτρες. Με ένα τέτοιο ξεκίνησαν λοιπόν βγαίνοντας στη σκηνή με το “Back To Back”. Δυστυχώς ο ήχος δεν ήταν και ο καλύτερος δυνατός με τον Kenneth Hansen στις κιθάρες να ακούγεται αρκετά χαμηλά . Συνέχισαν με το “Rock The House” και ακολούθησε ένα κομμάτι απο τον τελευταίο (αδιάφορο) δίσκο τους , “Wake Up To The Real World”.. Οι Pretty Maids έμειναν στη σκηνή για περίπου μία ώρα και δέκα λεπτά παίζοντας παλιά και νέα τραγούδια (τα νέα δεν τα γνωρίζω για να είμαι ειλικρινής..) όπως τα “Yellow Rain” , “Please Don’t Leave Me”, “Love Games” (ύμνος) ενώ το encore περιλάμβανε τα “Future World” και “Red Hot And Heavy”. Συνολικά άφησαν καλές εντυπώσεις αν και θα μπορούσαν να παίξουν κατιτίς παραπάνω.

Οι Talisman βγήκαν στη σκηνή περίπου στις δέκα και μισή με το πρώτο κομμάτι του τελευταίου τους δίσκου “7” με τίτλο “Falling”. Ο Soto δεν ακουγόταν σχεδόν καθόλου, πράγμα που βελτιώθηκε κάπως στη συνέχεια αλλά ήταν ήδη πολύ αργά γιατί είχαν περάσει τα καλά κομμάτια. Ακολούθησαν τα “3233 Colour My XTC”, “Mysterious”, “Comin’ Home” . Καλή εντύπωση έκανε ο κιθαρίστας Brian Young (David Lee Roth) που τους ακολουθεί στην περιοδεία. Σίγουρα κολλάει αρκετά με το στυλ της μπάντας αλλά ειδικά προς το τέλος δεν απέφυγε τα λάθη και κάπου το παράκανε με τη χρήση της Wah-Wah. Σε αυτό το σημείο περίπου της συναυλίας άρχισαν τα άσχημα αφού το γκρουπ αποφάσισε να παίζει τα κομμάτια σαν medley κι έτσι ακούσαμε αποσπασματικά τα “Break Your Chains”, “Humanimal”, “Day By Day”, “Here 2day, Gone 2day”, “Give Me A Sign” (με πολλά λάθη), “Tears In The Sky”..

Mετά το ποτ πουρί απ τα καλύτερα τραγούδια τους, ακολούθησε ένα σόλο μπάσο του εκπληκτικού Marcel Jacob και ο αχταρμάς συνεχίστηκε με το “All Or Nothing” και κάποια κομμάτια απ τα δύο τελευταία άλμπουμ που δεν τα θυμάμαι.. το ένα ήταν το “Back To The Feeling” πάντως. Στη συνέχεια είχαμε ένα μικρό σολάκι στα πλήκτρα απ τον Jeff, ο οποίος παρέμεινε πίσω απ το keyboard και έπαιξε εκεί άλλο ένα medley (ναι, ναι) που περιλάμβανε και τον ύμνο “Just Between Us” σε μορφή μπαλάντας.

Όταν ξαναβγήκαν οι υπόλοιποι (μετά απο κανα τέταρτο) ακούστηκε το “Frozen” της Madonna που ήταν και η καλύτερη, κατα τη γνώμη μου, στιγμή της συναυλίας ενώ ακολούθησε το “I’ll Be Waiting” σε μορφή a capella.. Κάπου εκεί και ενώ είχαμε ακούσει αποσπάσματα τραγουδιών με άσχημο ήχο, το γκρουπ αποφάσισε να συνεχίσει την τραμπαρίφα παίζοντας διασκευές που μου θύμισαν πρόβα συνοικιακού συγκροτήματος. Έτσι ,μεταξύ άλλων, ακούσαμε κάτι λίγο απ τα “You Give Love A Bad Name”, “Living On A Prayer”, “The Trooper”, “Heaven And Hell”, “Crazy” και το “I Don’t Know” του Ozzy το οποίο ,αν θυμάμαι καλά, ήταν και το μόνο που έπαιξαν ολόκληρο με μία μικρή κακοποίηση στο solo.

Προσωπικά οι Talisman με απογοήτευσαν αφού εκτός απο τον κακό ήχο ,για τον οποίο δεν γνωρίζω αν ευθύνονται οι ίδιοι, έδειξαν αντιεπαγγελματισμό αντιμετωπίζοντας το live εντελώς χαβαλέ. Περίμενα σαφώς μια πιο σοβαρή εμφάνιση απο αυτό το πανηγυράκι που εστησαν στο Gagarin και είμαι σίγουρος πως το 90% του κόσμου που παραβρέθηκε συμφωνεί μαζί μου. Είναι κρίμα γιατί η συναυλία είχε καλό promotion και , με το μάτι πάντα, την παρακολούθησαν περίπου 1000 άτομα. Εύχομαι στη Θεσσαλονίκη να απέδωσαν καλύτερα και ευελπιστώ πως ο μέγιστος Jeff θα επανορθώσει στο μέλλον .

Κώστας Λιανίδης