Πολλοί Θεσσαλονικείς περιμένανε τους Amorphis από πολύ παλιά. Η πρωτοποριακή τους μουσική διαδρομή με δισκάρες όπως το ?Karelian Isthmus?, ?Tales from the Thousand Lakes? και ?Elegy? τους έκαναν όχι μόνο πασίγνωστους αλλά και ομολογουμένως τους έβαλαν για τα καλά στην πλώρη του ατμοσφαιρικού death. Έτσι λοιπόν με λαχτάρα και εγώ ο ίδιος περίμενα να τους δω live και για πολύ καλή μου τύχη είχα και την τιμή την προηγούμενη μέρα της συναυλίας να τους πάρω συνέντευξη.

Όσον αφορά τώρα την συναυλία καθαυτή, υπάρχουν αρκετά πράγματα που πρέπει να επισημανθούν... Θα ήταν άστοχο να υποστηρίξω ότι η συναυλία των Amorphis στην Θεσσαλονίκη ήταν επιτυχημένη, τι σημαίνει όμως επιτυχημένη συναυλία; ’λλοι υποστηρίζουν ότι στόχος της οποιαδήποτε συναυλιακής δραστηριότητας πρέπει να είναι αποκλειστικά η ικανοποίηση του κοινού, άλλοι βάζουν πιο σκληρά κριτήρια όπως η ποιότητα του ήχου, η οργάνωση της συναυλίας (από την τιμή του εισιτηρίου μέχρι πόσο κρύες είναι οι μπύρες), η απόδοση της μπάντας και άλλα. Πιστεύω ότι η αλήθεια βρίσκεται πάντα κάπου στη μέση. Εγώ την συναυλία της Κυριακής την κατευχαριστήθηκα, υπάρχουν όμως και παράγοντες που η αντικειμενικότητα υπαγορεύει να αναφερθούν, επειδή ίσως να γράφω τόση ώρα και να μην γίνομαι απόλυτα κατανοητός λέω το εξής : Είναι απαράδεκτο να παίζουν οι Amorphis σε 350 άτομα και με χάλια ήχο?

Αρχίζω με την μουσική πορεία των Amorphis. Βγάζουν το ?Karelian?? που είναι δισκάρα, ακολουθεί το ?Tales?? που είναι ακόμα καλύτερο και μετά το ?Elegy? σαν απίστευτη μουσική κορωνίδα ? κεφαλή μιας πανέμορφης τριλογίας. Τότε ήταν που οι Amorphis κέρδισαν το κοινό τους, έπειτα έρχεται το ?Tuonela? (μετά το EP ?My Kantele?) και το ?Am Universum?. Στα δύο τελευταία album υπάρχει μια πασιφανέστατη μουσική αλλαγή, οι Amorphis αφήνουν πίσω τις death χροιές και οδηγούνται σε κάπως psychedelic μονοπάτια. Δεν θα κρίνω εγώ αν αυτό ήταν καλό για αυτούς, εξαρτάται πώς θα το πάρει κανείς, εμπορικά δεν έχω ιδέα αν είναι οι ίδιοι και η εταιρεία τους ικανοποιημένοι, δυσκολεύομαι όμως να πιστέψω ότι οι πωλήσεις του ?Tuonela? για παράδειγμα ήταν καλύτερες από του ?Elegy?, έχει σημασία όμως αυτό; Οι ίδιοι οι Amorphis είναι περήφανοι για τα δύο τελευταία τους album και τους παραδέχομαι γιατί πραγματικά έχουν αρχίδια και παίζουν ότι γουστάρουν χωρίς να δίνουν σημασία τι λέει ο κάθε ιδιοκτήτης δισκογραφικής ή ο κάθε ονειροπαρμένος manager. Έλα όμως που στην ώρα του live ο φίλος του συγκροτήματος θα μπει στον πειρασμό να αναρωτηθεί: Αξίζει να δώσω 22 ευρώπουλα για να ακούσω το ?Tuonela? και το ?Crimson Wave? για παράδειγμα ;

Πιστεύω ότι οι Amorphis έχασαν κάποιους οπαδούς από την μουσική τους αλλαγή ? μεταμόρφωση και είναι και λογικό, φανταστείτε ότι κάποιοι είχαν ξενερώσει όταν είχε βγει το ?Tales??! Η τιμή του εισιτηρίου ήταν επίσης ένας καταλύτης για την απαξίωση του κοινού, σε συνδυασμό με την πλειάδα άλλων συναυλιών που άδειασαν την τσέπη πολλών μεταλάδων. Επίσης που φέρανε τους Amorphis στην Αθήνα προφανώς δεν είχαν σχεδιάσει μια ανάβασή εδώ πάνω, με αποτέλεσμα ο καημένος ο Σήφης που βοήθησε να οργανωθεί το live στη Θεσσαλονίκη ήταν με δεμένα χεριά χωρίς χρόνο να ετοιμάσει πιο σωστά τα πράγματα. Υπήρχε κόσμος που έμαθε την προηγούμενη μέρα ότι έρχονται οι Amorphis στην Θεσσαλονίκη!

Τα παραπάνω πιθανώς κάποιοι να τα θεωρήσουν περιττά εγώ όχι, έχω περάσει τόσες πολλές ώρες ακούγοντας Amorphis που το θεωρώ αδιανόητο απλά να γράψω κρύα το playlist και κάποια ενδεχομένως σχόλια του στυλ «ήταν κορυφαίοι», «το κοινό παραλήρησε» κ.τ.λ. κ.τ.λ.

Έτσι λοιπόν με παρόμοιες σκέψεις περίμενα γραπωμένος στα κάγκελα μπροστά να αρχίσει η συναυλία?! Την συναυλία άνοιξαν οι ?Crimson Sunsets?, τους τυπάδες τους είχα δει και πιο παλιά όταν ανοίξανε στους Gathering και μου άρεσαν, είχα την εντύπωση όμως ότι έπαιζαν ψιλόdeath και όχι ένα είδος υβριδισμένου stonerock με panteroειδή φωνητικά που άκουσα στην Υδρόγειο. Παρουσίασαν κομμάτια από το demo τους και μια διασκευή Ozzy. Έπαιξαν με δύο ντραμερ καθώς ο ένας έπαιξε τα 2-3 πρώτα κομμάτια τους και ο άλλος τα υπόλοιπα. Ήταν δεμένοι αλλά δεν βοήθησε ο ήχος, μπορώ να πω ότι ζέσταναν το κοινό που όμως ανυπομονούσε να δει τους Φιλανδούς Amorphis?

Έτσι λοιπόν η αλλαγή στον φωτισμό μας ετοιμάζει να υποδεχτούμε τους 6 Φιλανδούς? Οι Amorphis αρχίζουν με το ?Goddess of the Sandman? όπου εκεί όλοι τους ακολουθούν τραγουδώντας τα λόγια. Ο Pasi επιβλητικός με τα φωνητικά να δείχνει ότι είναι σε καλή φόρμα, δυστυχώς όμως ο ήχος δεν είναι καλός με αποτέλεσμα οι πίσω να μην ακούν καθαρά. Στη συνέχεια οι Amorphis έπαιξαν ένα κομμάτι από το ?Tuonela?, το ?The Way?. Έπειτα αποφάσισαν να ταρακουνήσουν το κοινό τους με το άψογο ?Against Widows?, εκεί ακόμα και οι πιο συγκρατημένοι αφέθηκαν στον ρυθμό των Amorphis και έβλεπες 100 άτομα μπροστά να χοροπηδάνε σαν τρελοί! Η συνέχεια σαφέστατα πιο ήρεμη με το ?Forever More? άλλα όχι για πολύ αφού οι πρώτες νότες από το ?The Castaway? αφήνιασαν το κοινό?

Έπειτα τo ?Alone? (κομματάρα) και το απίστευτο ?Better Unborn? με τους Amorphis να αποδίδουν πολύ ωραία. Τα ?Crimson Wave?, ?Tuonela?, ?Summer?s End? ακολούθησαν και ξαφνικά οι νότες του ?Drown Maid? έσκισαν τον αέρα και εμείς σκιστήκαμε στο headbanging (!) και προς έκπληξη των Amorphis (σιγά μην το είδανε και αλλού αυτήν την περίοδο!) κάποιοι τρελοί επιδόθηκαν στο αγαπημένο «άθλημα» των Θεσσαλονικέων μεταλάδων, το stagediving! Στους ίδιους ρυθμούς ήρθε και το ?In the Beginning? μας τρελάνει όλους! Σε αυτό το σημείο οι Amorphis αποσύρθηκαν και έπειτα από τις εκκλήσεις των οπαδών τους ξαναεμφανίστηκαν με το ?Divinity?, ακολούθησε μία ακουστική εκτέλεση του ?My Kantele? και με το επιβλητικότατο ?Black Winter Day? ξανααποχαιρέτησαν το κοινό, όχι για πολύ όμως αφού το δεύτερο encore ακολούθησε σε δύο λεπτά με το ?Magic and Mayhem? (!).

Σε γενικές γραμμές η απόδοση των Amorphis ήταν πολύ καλή, ο ήχος όμως απαράδεκτος. Δεν έχω ιδέα αν τα 350 άτομα που παρακολούθησαν την συναυλία έφυγαν ικανοποιημένοι, εγώ πάντως το έκανα.

Χρήστος Βογιατζής