Οι πατρινοί Raining Pleasure δώσανε την πρώτη τους συναυλία στη Θεσσαλονίκη και αφήσανε πίσω τους ανάμικτες εντυπώσεις. Πρώτα απ? όλα ας γκρινιάξω λίγο για τον ήχο, ο οποίος δεν ήτανε και ό,τι καλύτερο. Δεν ξέρω αν δεν κάνανε καλό sound check, πάντως ειδικά η φωνή ακουγότανε αρκετά μπουκωμένη και κάθε "σσ" που άρθρωνε ο τραγουδιστής ακουγότανε μαρτυρικό. Κρίμα που ο ήχος τους βγήκε έτσι, γιατί κατά τα άλλα η συναυλία τους ήτανε η κατάλληλη έναρξη της καλοκαιρινής συναυλιακής μας περιόδου.

Η αποθήκη ήτανε σχεδόν γεμάτη και αυτό μάλλον οφείλεται στις γνωστές διαφημίσεις που έκαναν τους Raining Pleasure γνωστούς στο ευρύτερο κοινό ? και καλά κάνανε θα έλεγα. Το σετ τους ήτανε κυρίως βασισμένο στον τελευταίο τους δίσκο (και αρκετοί ήτανε αυτοί που παραπονέθηκαν για το ότι δεν παίξανε πολλά παλιά κομμάτια) και πολύ όμορφες ήτανε οι τέσσερις διασκευές: το Superstar των Carpenters σε μια εκτέλεση που προσέγγιζε αρκετά αυτη των Sonic Youth, το γυμνό Tom?s Dinner, το Femme Fatale ? φυσικά - και στο φινάλε μια όντως ξεχωριστή απόδωση του You Are My Destiny.

Οι μπάντα αύξησε τα μέλη της από τέσσερα σε έξι (προφανώς για τις ανάγκες των live) και έτσι ο Vassilikos άφησε προς το παρόν το μπάσο του και συγκεντρώθηκε στη φωνή του ? την οποία δυστυχώς δεν ακούσαμε όπως θα έπρεπε ? και πολύ καλά έκανε.

Παρόλο που γενικά οι εκτελέσεις των κομματιών βρισκότανε σε αρκετά υψηλό επίπεδο, ορισμένες φορές φαινότανε οτι η μπάντα δεν ήτανε καλά δεμένη μεταξύ της. Αυτό μάλλον οφειλότανε στο τρακ που είχανε τα παιδιά ? τουλάχιστον στον τραγουδιστή φαινότανε έντονα ? και ελπίζω στο μέλλον να έχουνε μεγαλύτερη άνεση στην σκηνική τους παρoυσία. Παρόλ? αυτά η πρώτη τους εμφάνιση στη Θεσσαλονίκη ήτανε σίγουρα ευπρόσδεκτη και το κοινό το απέδειξε.

Πληροφοριακά τώρα, κατά τη διάρκεια την συναυλίας άκουσα τουλάχιστον δέκα φορές την φράση "Μα πότε θα παίξουν το Cosmote;". Αμάν πια με αυτό το αστείο.

Γιώργος Γoργογέτας