 |
|
|
|
A HAWK & A HAWKSAW, BEIRUT, SOPHIE SOLOMON, CALEXICO
|
GAGARIN OPEN AIR FESTIVAL 2007
Τρίτη 10 Ιουλίου 2007
Γιά χάρη του καλού φίλου και αρχισυντάκτη του atraktos ( εαν δεν παινέψεις το σπίτι σου..κτλ κτλ) έτρεχα σαν παλαβός να πάρω το αξιολάτρευτο τραμ να είμαι on time στο opening των A Hawk & a Hawksaw , για τους οποίους είχα ακούσει οτι είναι must see band….μέχρι όμως να βρω πόσα κουπόνια να πάρω για τις πολυπόθητες μπύρες αλλά και εφόσον έκανα τον κύκλο του γηπέδου περίπου τρείς φορές μέχρι να βρω την entrance της αρένας, η παραπάνω μπάντα έπαιζε και έπαιζε και εγω άκουγα και ξανάκουγα απο απόσταση δίχως όμως να τους απολαύσω όσο θα ήθελα..
Έστω όμως και αυτο το λίγο, ήτανε αρκετό να με κάνει να τους ψάξω μετα online απο το σπίτι στο myspace site τους και να ανυπομονώ για την επόμενη φορά που μας επισκεφτούν ξανά!
Ο κόσμος άρχισε να πλησιάζει την σκηνή λιγο μετά το ξεκίνημα του / των Beirut …..το παλικάρι εν ονόματι Zach Condon έδωσε το κάτι άλλο στο live…ομολογώ πως μετά απο αυτο που είδε και άκουσε η ψυχούλα μου η άμοιρη δεν είχε διάθεση για κανέναν μετά...
Μια μπάντα με οκτώ μέλη να έχουν απο ακορντεόν και τρομπέτα μέχρι σαξόφωνο και βιολί...μια παρέα και το ξανατονίζω αυτό...μια ΠΑΡΕΑ ανθρώπων που χαιρόσουν να βλέπεις να παίζουν μαζί live σε τέλειες εκτελέσεις τα τραγούδια του δίσκου Gulag Orkestar και να ξεσηκώνουν όλους μας!
Το ενα μετά το άλλο....Postcards from Italy, Mount Wroclai, Brandenburg και όλα μα όλα ήτανε μαγευτικά! Τέτοια ένταση και πάθος απο τόσο μεγάλη μπάντα επι σκήνης έχω να δω πολλά χρόνια, και απο τώρα ξέρω πως εκτός απροόπτου, θα έχει τιμιτικά την πρώτη θεση στην ετήσια απογραφή του συναυλιακού μου ταξιδιού για το 2007.
Ήμουν διαρκώς με ενα παιδικό χαμόγελο ευτυχίας όπως και πολλοί γύρω μου άλλωστε και θαύμαζα και ζούσα την κάθε στιγμή! Να ναι καλα και μακάρι να τους ξαναδούμε και τον χειμώνα με νέα τραγούδια κιόλας....
Εν συνεχεία η Sophie Solomon ανέβηκε στην σκηνή με μια περίσσεια χαρα διοτι απο ότι δήλωσε  έφαγε πολυ βροχή στην Αγγλία, και επιτέλους έβλεπε ήλιο και ένιωθε την ζεστασιά του ελληνικού κοινού το οποίο της χάρισε αρκετά χειροκροτήματα αλλά και την ανάλογη υσηχία όταν η ίδια το ζήτησε για να παίξει τα κομάτια της που απαιτούσαν μια γάληνη στο ακροατήριο ώστε να επέλθει η κατάλληλη ατμόσφαιρα για όλους....όπως και έγινε κιόλας....
Το δοξάρι του βιολιού έσπασε κάμποσες φορές και εκείνη εξστασιασμένη συνέχιζε να δείνει μελωδίες και να κρατά έναν ρυθμό άλλοτε slow tempo και άλλοτε με πολύ κόσμο να χορεύει αδιάκοπα! Τα τραγούδια της απο το Poison Sweet Madeira album της ήτανε σε όλους λίγο πολύ γνωστά...Burnt by the Sun, Lazarus, Holy Devil καθώς και το ομότιτλο Poison Sweet Madeira τα οποία απέδωσε σε άριστες εκτελέσεις!
Κλείνωντας πρέπει να ομολογήσω πως ήμουν ακόμα στο συννεφάκι των Beirut…..ακόμα και οι Calexico δεν κατάφεραν να με βγάλουν απο εκεί....
Ακούσαμε πολλά αγαπημένα τραγούδια και οι τρομπέτες τους ακόμα αντοιχούν στα αυτιά μου με  μια γλυκιά φρεσκάδα όσες φορές και να τις ακούσει κανείς....γνωστά κομάτια όπως το Cruel, Roka, Black Heart μα και η άψογη διασκευή προς το τέλος στο Alone Again Or των Love του Αrthur Lee που έχουμε τόσο λατρέψει...
Επιπλέον το videowall απο πίσω τους μας ταξίδευε σε μέροι μαγικά και το τελείωμα με το encore να φέρνει επι σκηνής μαζί τους Βeirut και τους Α Ηawk and a Hawksaw ηταν το κατι άλλο!!
Μακάρι να έχουμε μια συνέχεια στο φεστιβάλ και του χρόνου και να δούμε και άλλα αξιόλογα σχήματα live καθώς και να τονίσω οτι ο χώρος ήταν πολύ καλός για το συγκεκριμένο happening....
Πάντα τέτοια... Και το καλοκαίρι τελειωμό δεν έχει.....τι όμορφο!
Αναστάσιος Φιλόπουλος
silverants23@yahoo.gr
Τάσος Φιλόπουλος |
Live
