KAFKA SOCOS & THE LIVE PROJECT BAND PUZZLEMUSIK 20/7/2007

Να λοιπόν μια αξιοθαύμαστη κυκλοφορία που αδυνατείς να την περιγράψεις. Και αυτό γιατί είναι τόσο καταπληκτική (με την κυριολεκτική έννοια που χαρούμενα παιδιά περιγράφουν κάτι), που φοβάσαι πως ότι κολακευτικό και αν «εμπνευστείς» να πεις θα είναι λίγο και θα το αδικήσεις. Είναι από τις μοναδικές περιπτώσεις που θα ήθελα απλά να έβαζα ένα άριστα 10, όπου και το δέκα θα είναι με τόνο και το άριστα!

Καταρχάς πρέπει να πούμε πως αναφερόμαστε σε ένα box-set, με τίτλο ΚΑFKA από τον κιθαρίστα Socos μαζί με το συγκρότημα των Live Project Band. Μια ξεχωριστή από κάθε σύγκριση συσκευασία, που θα ήθελες ένα βιντεάκι στο you tube για να την παρουσιάσεις. Αναφορικά με τα περιεχόμενα έχουμε 2 cd με 21 κομμάτια, 1 DVD και 1 λεύκωμα με φωτογραφίες και σκίτσα (από 21) σε ένα ασυνήθιστο για τον χώρο που φυλάμε τους δίσκους μέγεθος. Μια έκδοση μεγέθους 25 Χ 25 εκ. όπου θα το βάλω μαζί με τους δίσκους των Will-o-the wisp συν κάποιες πολυτελείς κασετίνες.

Το DVD δεν είναι ένα απλό συνοδευτικό, αλλά μια φευγάτη μουσική φυγή με ζωντανές παρουσιάσεις των κομματιών των δίσκων, συνοδεύοντας τη σχετική 72λεπτη ταινία που έχει γυρίσει ο Socos.

Tα σκίτσα και οι φορτωμένες χρώματα φωτογραφίες αντανακλούν μια εικόνα που σχετίζεται για το κάθε κομμάτι, με αντίστοιχες συμπληρώσεις ή ανταγωνισμούς του σκίτσου με την εικόνα. Και τελικά έχεις καταλήξει να χαζεύεις την συσκευασία, να διαβάζεις τα καφκικά αυτά «πειραγμένα λόγια» που υπάρχουν στο εσώφυλλο.

Μέσα από έναν άκρατο εξπρεσιονισμό, σπρώχνονται φευγαλέα από τα σκοτεινά κέντρα και απόκεντρα της σκέψης ιδέες και καταστάσεις, μιας καθημερινής εικόνας, μιξαρισμένες με κοσμοθεωρίες και εντυπώσεις από τις ανθρώπινες σχέσεις. Συχνά η περιγραφή αποκτά σουρεαλιστικό ύφος, ίσως γιατί υπάρχει ωμή απαγγελία.

Και με τη δύναμη στίχων, που ειλικρινά στέκονται μόνοι τους, πλάθονται συνοδές συνθέσεις που ξεπερνούν και διευρύνουν όρια. Έτσι ο ακροατής χάνεται συμπεριφερόμενος άλλοτε ως συγκεντρωμένος ωτακουστής και άλλοτε κουνιέται στα beats και στις εκρηκτικές κιθάρες. Δεν είναι αυτές κάθε αυτές οι συνθέσεις που εντυπωσιάζουν, αλλά κυρίως το πόσο τέλεια ταιριάζουν ώστε να κολλάνε … και ταυτόχρονα να είναι διαμετρικά αντίθετες και ανόμοιες η μία με την άλλη.

Η προσέγγιση αυτή μου θύμισε τη λογική κάποιοων ταινιών, σαν την αγαπητή σε πολλούς «Λόλα τρέξε», όπου από την ίδια αφετηρία ξεκινάς και είτε περνάς από ίδια μέρη, είτε από άλλες γειτονιές, καταλήγεις στο σταθμό σου χωρίς να ξέρεις αν προλαβαίνεις το τραίνο σου ή αν ανέβηκες σε αυτό με τον δικό σου προορισμό.

Από τα γάργαρα κιθαριστικά κτυπήματα του πανέμορφου τραγουδιού «πάνω απ’το μνήμα του j.s.bach», βρίσκεσαι σε μιξαρισμένες περιγραφές διακόσμησης…, σε γεμάτες συνθέσεις με ρυθμό και δυνατά πλήκτρα, με βαριές κιθάρες. Σε μπαλάντες που θυμίζουν ονειρικές στιγμές από μεγαλειώδεις δίσκους της δεκαετίας του ’70, σε ηλεκτρονικά παραληρήματα που κτυπιούνται σαν μπαλάκια μέσα σε techno αναδευτήρες.

Κομμάτια ξεχωριστά, όπου ακόμα και μια άρια χωρά να πεταχτεί απόλυτα εναρμονισμένη με τα πάντα, σαν το «ταξιαρχία του baksheεsh». Κλειστοφοβικές εντάσεις μιας αξεπέραστης ωριμότητας, που αρνείται να γίνει και πάλι παιδί. Αρτίστικα κιθαριστικά παιχνίδια, δεξιοτεχνίες ενός μοναχικού που δεν θέλει να εντυπωσιάσει, βαριά riff, sola και progressive απομεινάρια ή μέλλοντος μηνύματα.

Υπάρχουν στιγμές που νομίζεις πως ακούς έναν απόλυτα σκοτεινό δίσκο της post-electronica ώσπου ξάφνου μια ελαφριά echo θλίψη σε καθαρά ελληνικά σε κάνει να ξεροκαταπιείς. Να αναρωτηθείς αν τα περιγραφόμενα είναι απλά η διήγηση ενός μελαγχολικού απελπισμένου νοσταλγού ή μήπως μέσα στα λόγια διακρίνεις ερμηνείες δικών σου βιωμάτων. Και αυτό μέσα σε μουσικές υποβλητικές, πραγματικά υποβλητικές, που χωρίς να έχουν κανένα επικό στοιχείο, ούτε και στόμφο, χωρίς πολύ όγκο, καταφέρνουν να είναι μουσικές βαριές, των μινόρε που κάνουν τα μάτια να λαμπιρίσουν και να υγραίνονται. Από τα τερτίπια ονομάτων σαν των Current 93, ως την απλότητα της Colleen πετάγεσαι στα δαιδαλώδη οργιώδη καμώματα των Tool και στα καταιγιστικά κτυπήματα του Trent reznor! Από τις ολιγόφωτες εισαγωγές των Cure στη θρασύτητα των Trans Am.

Σας ακούγονται αυτά υπερβολικά; Πιστέψτε όμως, μιλάμε για ένα αριστούργημα!! Η καλύτερη εγχώρια κυκλοφορία κατά τη γνώμη μου από καταβολής πρώτης ηχογράφησης! Οι ελληνικοί στίχοι είναι αυτοί που σε κάνουν να κοντοθωρείς και προσπαθείς να το εντάξεις σε μια μικρότερη λογική, και να τα προσδιορίζεις αυτά με σύνορα κλπ. Όχι εγώ το βλέπω αλλιώς χαίρομαι που μέσα από τα δικά μας σύνορα, χρησιμοποιώντας τη δικιά μου γλώσσα, που την καταλαβαίνουν οι συντοπίτες, βγαίνει κάτι τόσο μοναδικό, που μπορεί να μην το επιλέξουμε ποτέ ως πρεσβευτή, αλλά θα είναι πάντα κοσμοτέχνημα.

Είναι τόσο ρηχό, αλλά έτσι θα το πω, απλά τσαλαβουτώντας και όχι με ανάλυση, πως τα κομμάτια είναι τόσο μα τόσο διαφορετικά το ένα από το άλλο, που αδυνατείς να τα κατατάξεις, να τα συνδέσεις, να τα χαρακτηρίσεις, μπορείς όμως απλά να τα εκτιμήσεις και να τα αγαπήσεις. Ακόμα και μέσα στο ίδιο το κομμάτι, πότε εκτροχιάζεται ένα ηλεκτρονικό πρελούδιο, να μεταλλαχθεί σε παροδικό μονότονο ντάμπα ντούμπα, έως το χώσιμο από σκληρές κιθάρες και την εκτόξευση σε ένα space rocket, σαν τη δυνατή φωνή ενός κρυμμένου ανακριτή που μπορεί να αναστατώσει τη γαλήνη, να σκορπίσει φόβο και θόρυβο, αλλά και να σε αναγκάσει να δημιουργήσεις δύνη φυγής και ξενοιασιάς. Και εκεί απλώνονται γλυκές μελωδίες, ονειρικές τύποις απλωμένες (έως και πάλι κάτι εκρηκτικό ανατρέψει τη χαλαρή εντύπωση). Εκεί για άλλη μια φορά διαπιστώνεις πως ο Socos είναι ένας καταπληκτικός κιθαρίστας, γητευτής (όπως στο πράσινο.. αυτό της γης το ανοικτό) ή ξέφρενος καβαλλάρης (όπως στο τρομερό παίξιμο στο le coucou).

Πάω πάσο, δεν μπορώ με τίποτε να προσεγγίσω τέτοια σπουδαία κυκλοφορία. Αυτό το μόνο μεταφέρω είναι το πόσο έχει εντυπωσιάσει και αρέσει στους ακροατές στο ραδιόφωνο. Κάνω 13 χρόνια εκπομπές και τόσο συγκεκριμένα κολακευτικά σχόλια δεν έχω ακούσει για άλλα ονόματα, όσα αυτά κάποιων ακροατών για τον δίσκο KAFKA.

Παραθέτω τους τίτλους των τραγουδιών, γιατί και από αυτούς μόνο αντιλαμβάνεσαι πως αναφερόμαστε σε κάτι που ανήκει σε άλλη διάσταση.

Side a

1. Πάνω από το μνήμα του J.S. Bach

2. Μες στον ουρανό με χάδια κράτα με…

3. Der bau

4. Μια νύχτα του Οκτώβρη

5. Το ρίγος που μου προκαλεί η σκέψη σου…γυμνή εκτεθειμένη στα μάτια μου, στα χάδια μου…ανείπωτη ευφορία στη στεγνή θάλασσα του νου μου.

6. Ταξιαρχία του Baksheesh

7. Σα μαγικό χαλί

8. Πανσέληνος

9. Δράση-Αντίδραση

10. Καλημέρα Νύχτα

11. Πράσινο…αυτό της γης το ανοικτό

Side B

1. Le Coucou

2. Shopping therapy

3. Τόσο λίγο

4. Βγήκα στο δάσος να σε βρω

5. Κοκαΐνη

6. Σου ζητώ

7. Tribalism

8. The beautiful heroes of the sun

9. Kafka

10. –

Κυριάκος Σκορδάς