 |
|
|
|
THALIA ZEDEK - Κωψοκέφαλοι
|
Τι παραπάνω να γράψω για τη Thalia Zedek; Σας τα περιέγραψε αναλυτικά ο Κυριάκος Σκορδάς για την εμφάνισή της στη Θεσσαλονίκη. Για την εμφάνισή της στην Αθήνα, σας γράψαμε μερικά πράγματα την Δευτέρα. Αναφερθήκαμε στο απόλυτο δέσιμό της με τη Yuko Murata, στη μαγευτική ατμόσφαιρα που δημιούργησε το παίξιμό της, για τη σπαρακτική ερμηνεία της σε όλα της τα τραγούδια. Φίλες και φίλοι, η εμφάνιση της Thalia Zedek στην Αθήνα, στο συμπαθέστατο Μικρό Μουσικό Θέατρο στο Κουκάκι, αντάμειψε στο έπακρο τους λιγοστούς φίλους της που παραβρέθηκαν. Παρά την εμφανή της κούραση και την αναγκαστική χρήση της κιθάρας των Κωψοκέφαλων, μιας που η δικιά της είχε χαθεί, η Θάλεια ήταν μαγευτική. Μας μελαγχόλησε αρκετά (για κάποιους αυτό ήταν αρνητικό), μας έβαλε στη δική της διάθεση, μας έκανε να θέλουμε να την ακούμε ασταμάτητα. Μας τραγούδησε εξ ολοκλήρου το Been Here And Gone βιώνοντας έντονα κάθε στιγμή του. Σαν να το ερμήνευε πρώτη φορά. Την συναυλία άνοιξαν οι Κωψοκέφαλοι. Όσο περίεργο είναι το όνομά τους, άλλο τόσο περίεργη και η μουσική τους. Μου θύμισαν αρκετά Jon Spencer Blues Explosion, όταν όμως το Explosion λείπει από τη μουσική τους. Αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν ότι τα τριάντα λεπτά που έπαιξαν ήταν concept. Και έπειτα έδωσαν πολύ σεμνά τη θέση τους στην Θάλεια. Η Θάλεια βρέθηκε για ενενήντα λεπτά πάνω στη σκηνή μαζί με τα δύο encore που έκανε. Τα συναισθήματα που μας προκάλεσε ήταν πανέμορφα και φαντάζομαι ότι το ίδιο συνέβη και με αυτούς που την είδαν στη Θεσσαλονίκη. Εύχομαι σύντομα να την ξαναδούμε με κανονική μπάντα στο πλάι της.
Κώστας Παπασπυρόπουλος |