DAVID BYRNE 13/6/2002 Μονή Λαζαριστών, Θεσσαλονίκη 14/6/2002

David Byrne, ή μήπως David Burn? Το ερώτημα αυτό θα κληθείτε να απαντήσετε εσείς που θα έχετε την τύχη να παρακολουθήσετε ζωντανά απόψε το βράδυ στο Womad τον αμερικανοαναθρεμμένο σκωτσέζο μουσικό. Για εμένα πάντως, πρόκειται σίγουρα για Burn! Γιατί, η χθεσινοβραδινή εμφάνιση του πενηντάχρονου σταρ στη Θεσσαλονίκη άναβε κυριολεκτικά φωτιές!

Ο Byrne εμφανίστηκε μετά από αρκετά χρόνια στην πόλη μας, αυτή τη φορά στον όμορφο ανοιχτό χώρο της Μονής Λαζαριστών. Ένας χώρος που κατάφερε να μαζέψει έναν σημαντικά μεγάλο αριθμό ανθρώπων, που έδειξαν ότι διψούσαν για το πρώτο καλό καλοκαιρινό live. Ο κόσμος ήταν κάθε ηλικίας. Από τους μεγαλύτερους, που ήρθαν κυρίως για τον Byrne των Talking Heads, έως τους μικρότερους, που ήρθαν μάλλον για να απολαύσουν έναν σημαντικό καλλιτέχνη, ο οποίος συνεχίζει να απασχολεί σταθερά τα μουσικά πράγματα. Φυσικά, υπήρχαν και πολλοί VIP?s, μιας που η εκδήλωση προσφερόταν για ψυχαγωγία και δημόσιες σχέσεις ταυτόχρονα.

*2*Ο Byrne δεν απογοήτευσε κανένα. Από τη στιγμή που ανέβηκε στη σκηνή, γύρω στις δέκα, μας είπε τι ακριβώς επρόκειτο να ακούσουμε: τραγούδια από τα προσωπικά του άλμπουμ, τραγούδια που έχει γράψει για το θέατρο, καθώς και τραγούδια των Talking Heads. Έτσι και έκανε. Με την υπέροχη μπάντα του, έκανε ένα πέρασμα από όλη του την πορεία, θυμίζοντάς μας πόσο μεγάλος μουσικός είναι. Η μπάντα του έβγαζε και αυτή φωτιές, ειδικά οι δύο μουσικοί που έπαιζαν τύμπανα και κρουστά. Καλός ήταν και ο μπασίστας, ο οποίος συνόδευε στα φωνητικά τον Byrne.

Μετά το πρώτο μισάωρο, εμφανίστηκαν στη σκηνή και έξι ακόμα μουσικοί. Μια ομάδα νέων παιδιών από το Austin, οι οποίοι συγκροτούσαν μια μικρή ορχήστρα εγχόρδων με τέσσερα βιολιά και δύο τσέλα. Η ορχήστρα αυτή έδωσε έναν άλλον αέρα στη συναυλία, γεμίζοντας πολύ όμορφα κάποια κομμάτια, ή δίνοντας τους μια άλλη διάσταση. Για παράδειγμα, το Lazy, η συνεργασία δηλαδή του Byrne με τους X-Press 2, στηρίχτηκε κατά ένα μεγάλο μέρος στα έγχορδα αυτά. Κάτι αρκετά πρωτότυπο, αν σκεφτούμε πως πρόκειται για ένα κομμάτι των club!

Η συναυλία συνεχίστηκε με τη μουσική να βρίσκετε πάντα σε ανεβασμένους ρυθμούς, τον κόσμο να χορεύει συνέχεια και να χειροκροτεί το συγκρότημα, και τον David Byrne να κόβει βόλτες στη σκηνή, να χορεύει (κουνώντας ασταμάτητα τους γλουτούς του!) και να μας λέει διάφορα χαριτωμένα από το μικρόφωνο. Με τη συμπλήρωση ενενήντα λεπτών μας αποχαιρέτησαν, γνωρίζοντας πραγματική αποθέωση.

Φυσικά, ακολούθησαν τα encore, δύο σε αριθμό, με τον Byrne να διασκευάζει όμορφα δύο διαφορετικά μεταξύ τους τραγούδια. Το ερμηνευμένο από την Cesaria Evora, τραγούδι του Bregovic, Ausencia και ένα ακόμα, το οποίο, όπως μας είπε, του το τραγουδούσε η μάνα του όταν ήταν μικρός. Ποιο ήταν αυτό; Το I Wanna Dance With Somebody (Who Loves Me) της Whitney Houston! Αφού ξαναγνώρισαν την αποθέωση, και ενώ είχαν περάσει ήδη δύο ώρες, ο Byrne και το συγκρότημά του μας αποχαιρέτησαν ευχαριστώντας μας θερμά.

Καλό θα ήταν, βέβαια, να σας αφήσω και καμιά έκπληξη, εσάς που θα τον δείτε στην Αθήνα. Γιατί αξίζει σίγουρα τον κόπο να το κάνετε. Ο Byrne, παρά τα πενήντα του χρόνια, δείχνει ότι έχει ακόμα πολλά να δώσει και δίνει την εντύπωση ότι τώρα βρίσκετε στην καλύτερή του φάση! Είμαι, όμως, σίγουρος ότι κάποια επιπλέον έκπληξη θα έχει για εσάς. Και ίσως σας τραγουδήσει και το Psychokiller, αν του φερθείτε καλά! Σε εμάς, παρά τις παρακλήσεις πολλών, δεν το έκανε. Καλά να περάσετε!

Κώστας Παπασπυρόπουλος